لیلی قماشچی

به علت جدایی موقعیت مکانی مدرسان و دانش آموزان در سیستم تدریس آنلاین وعدم دریافت حالات روحی فراگیران و اعمال بازخورد مناسب ،این پژوهش به دنبال طراحی سیستم هوشمندی است که بتواند ابتدا احساسات فراگیران را از راه دور تشخیص داده وسپس با پیشنهاد سناریوهای آموزشی به مدرس ،باعث افزایش احساسات مثبت وکاهش هیجانات منفی در فراگیران شود. این پژوهش در سال 98 انجام شده است .جامعه مورد مطالعه، دانش آموزان رشته ریاضی پایه دهم دبیرستان فرزانگان7تهران می باشند. دانش آموزان در 5 گروه 15 نفری تقسیم شدند که هر گروه درمعرض یکی از موقعیت های شادی، عصبانیت، ترس، ناامیدی و غم قرارگرفته و از طریق وب کم اطلاعات چهره آن ها دریافت و ضبط شده است. تجزیه و تحلیل داده ها در این تحقیق با روش داده کاوی به وسیله ی نرم افزارکلمنتاین انجام گردیده است.با مقایسه تغییر محدوده های احساسات ثبت شده در قبل از اجرای سناریوی آموزشی و بعد از آن به روش داده کاوی و با کمک الگوریتم کامینزکه ابتدا خوشه بندی و سپس طبقه بندی انجام گرفت، نتایج نشان می دهد که پس از اجرای سناریوهای آموزشی تغییراتی در محدوده ها ایجاد شده وباعث افزایش میانگین احساسات مثبت وکاهش میانگین احساسات منفی شده است.

با توجه به عدم ارتباط مستقیم یاددهنده و یادگیرنده در محیط یادگیری الکترونیکی، یادگیرندگان در این محیط نیازمند آموزش مبتنی بر پشتیبانی خوب و مبتنی بر بازخوردهای شخصی هستند. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر فناوری های جدید در یادگیری الکترونیکی بر احساسات و حالات روحی فراگیران می باشد. جامعه آماری دانش آموزان رشته ریاضی پایه دهم دبیرستان فرزانگان7 به تعداد 75 نفر می باشند، جهت کشف و رصد 5 نوع مختلف از احساسات فراگیران، دانش آموزان در 5 گروه 15 نفری تقسیم شدند که هر گروه طبق شرایط ویژه در معرض موقعیت های مختلفی می بایست شادی، عصبانیت، ترس، ناامیدی و تنفر را تجربه کنند و از طریق وب کم اطلاعات چهره آن ها دریافت و ضبط شده است. ویدئوهای ضبط شده، احساسات فراگیران در حالات مختلف را طبق الگوریتم های یادگیری عمیق شبکه عصبی توسط سیستم نرم افزاری فیس ریدر، اندازه گیری و کشف می کند. روش تحقیق طراحی سیستم خبره فازی و سیستم استنتاج فازی بوده است. بررسی میانگین حاصل از تجزیه اطلاعات چهره به کمک وب کم و پرسشنامه هیجانات تحصیلی و داده کاوی به کمک نرم افزار کلمنتاین، نشان دهنده آن است که فناوری اینترنت اشیاء توانسته است احساس فراگیران را کشف و رصد کند. پس از پیاده سازی سناریوهای آموزشی  برای تغییر در وضعیت روحی فراگیران، داده های حاصل داده کاوی و سپس به کمک الگوریتم کامینز ابتدا خوشه بندی و سپس طبقه بندی انجام گرفت. نتایج مقایسه حاکی از آن است که پس از اجرای سناریوهای آموزشی تغییراتی در محدوده ها ایجاد شده است. این تغییرات حاکی از آن است که میانگین احساسات مثبت افزایش و میانگین احساسات منفی کاهش یافته است.