الناز ایمان زاده

هدف: پژوهش حاضر، به بررسی اثر بخشی سبک های مدیریت معلمان بر تربیت حرکتی دانش آموزان با نقش مداخله ای راهبرد یاددهی- یادگیری حل مسئله در مهارت بسکتبال پرداخت. روش شناسی: روش پژوهش آزمایشی همراه با پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را 706 نفر از دانش آموزان دختر و پسر پایه هفتم شهرستان سراب در نیم سال تحصیلی اول 97-1396 تشکیل دادند که از این بین 30 نفر با توجه به ارزیابی های اولیه و به صورت هدفمند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20) و کنترل(20 نفر)گمارده شدند. افراد گروه آزمایش، برنامه آموزش گروهی مهارت حل مسئله را در 12 جلسه تمرین 65 دقیقه ای در هر هفته یک جلسه دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت دو ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی ابعاد تربیت حرکتی ولفگانگ و گلیکمن (1986) استفاده شد. برای جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره(آنکوا)با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معناداری 001/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، استفاده از سبک های مختلف مدیریت کلاس در تمام ابعاد تربیت حرکتی ( شناختی، عاطفی، آمادگی جسمانی و مهارتی) معنی دار است. تمام ابعاد تربیت حرکتی تفاوت معناداری با سبک مداخله گرا وجود دارد، ولی تفاوت زیادی با سبک عدم مداخله گرا ندارند. همچنین سبک مدیریت کلاس تعامل گرا می تواند به همراه ارائه راهبرد حل مسئله اثربخش ترین سبک مدیریت کلاس باشد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش آموزش مهارت حل مسئله راهبردی کوتاه مدت، کارآمد و بی ضرر است که با هدف قرار دادن توانایی شناختی دانش آموزان می تواند آنها را در برابر یادگیری مهارت بسکتبال توانمند سازد.

هدف: پژوهش حاضر، با هدف اثر بخشی راهبرد یاددهی- یادگیری حل مساله در تدریس تربیت بدنی بر تربیت حرکتی دانش آموزان پایه هفتم انجام شد.روش: این تحقیق به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی بود و روش تحقیق آن نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه هفتم شهرستان سراب و کلیه معلمان ورزش در سال تحصیلی 96-97 بود، که طبق گزارش اداره آموزش و پرورش شهرستان سراب 706 دانش آموز و 46 معلم ورزش بود. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند-تصادفی تعداد 84 نفر از دانش آموزان دختر و پسر پایه هفتم انتخاب گردیدند که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش ( 22 نفر دختر و 22 نفر پسر) و دو گروه کنترل (20 نفر دختر و 20 نفر پسر) تقیسم شدند که بعد از انجام 12 جلسه تمرین 65 دقیقه ای با استفاده از راهبرد یاددهی- یادگیری حل مساله از آزمودنی ها مجددا آزمون نهایی به عمل آمد. روش گرد آوری داده ها به صورت مشاهده ای و پرسشنامه ای بود. روایی محتوایی پرسشنامه ، توسط 5 نفر از صاحب نظران تایید و پایایی درونی با ضریب آلفای کرونباخ، 80/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آماری توصیفی و نیز استنباطی شامل آنکوا و آزمون لون استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که که بین گروه آزمایش و کنترل، از لحاظ راهبرد یاددهی- یادگیری حل مساله در ابعاد شناختی، عاطفی، آمادگی جسمانی و مهارتی درس بسکتبال تفاوت معنادار وجود دارد. اما متغیر جنسیت در ابعاد تربیت حرکتی معنی دار نیست. نتیجه گیری: بنابراین نقشه های از قبل آماده شده، موجب بهبود نگرش نسبت به معلم و کلاس می شود پس معلمین ورزش و مربیان مدارس باید در جهت پیشبرد اهداف آموزشی از این راهبرد یاددهی- یادگیری بیشتر بهره ببرند.