رضوان صالحی نجف آبادی

هدف از مقاله حاضر بررسی نیازهای راهنمایی و مشاوره دانشجویان دانشگاه آزاد شهرکرد بوده است. به این منظور از بین کلیه دانشجویان، 500 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و با پرسش نامه سنجش نیازهای راهنمایی و مشاوره مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد 68 درصد از دانشجویان به انواع خدمات راهنمایی و 42 درصد از آنان به انواع خدمات مشاوره نیازمندند. اولین و بارزترین نیازها، مربوط به روش افزایش اعتماد به نفس و روش تمرکز حواس و کمترین نیازها مربوط به روش سازگاری با محیط جدید دانشگاه و روش کارآفرینی می باشد. سایر یافته های پژوهش نشان داد که نیازهای راهنمایی و مشاوره زنان و مردان و متاهلین و مجردین متفاوت می باشد.

هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر راهنمایی شغلی به دو شیوه فرآیند آمادگی حرفه ای و آموزش کار آفرینی بر افزایش رفتار کاریابی زنان بیکار شهرکرد بوده است. به این منظور از بین زنان بیکار مراجعه کننده به هلال احمر شهرکرد 39 نفر به شیوه تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه هر کدام 13 نفر) جایگزین شدند. گروه اول تحت آموزش فرآیند آمادگی حرفه ای و گروه دوم تحت آموزش کار آفرینی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. نتایج (با استفاده از تحلیل مانوا) حاکی از آن بود که هر دو شیوه آموزشی رفتار کاریابی زنان بیکار شهرکرد را در مقایسه با گروه گواه افزایش داده است. همچنین بین دو شیوه آموزشی تفاوت معناداری وجود ندارد.