مریم زارع خلیلی

با رونق تولید پارچه های ابریشمی در دوره آل بویه، منسوجات به کالای پرارزشی در ایران تبدیل شدند. بر اساس مدارک مکتوب و یافته های باستان شناسی، در دوره آل بویه پارچه هایی از جنس ابریشم و مزین به نقوش حیوانی، گیاهی و یا کتیبه کوفی، بافته می شده است. یکی از نکات مهم این پارچه های مزین به نقش و کتیبه، کاربری آنها بوده که به عنوان کفن از آنها استفاده می شده است. با توجه به کارکرد پارچه ها به عنوان کفن و محتوای کتیبه های بافته شده، این سوال مطرح است که فرهنگ آل بویه چه تأثیری در چگونگی این هنر داشته است؟ هدف از این پژوهش بررسی سوگیری فرهنگی در زمینه پارچه های ابریشمی کتیبه دار در عصر آل بویه است. محوریت مقاله حاضر بر مبنای خوانش کتیبه های 26 پارچه ابریشمی است که از کاوش های باستان شناسی گورستان نقاره خانه و بی بی شهربانو واقع در شهرری به دست آمده اند. داده های به کار برده شده در این پژوهش، از طریق منابع کتابخانه ای و قابل استناد جمع آوری شده اند و تجزیه و تحلیل داده ها، به صورت کیفی و کمی می باشد. پژوهش حاضر به دنبال بررسی ماهیت نقوش و محتوای نوشتاری پارچه های آل بویه است که با توجه به درجه اهمیت آنها به عنوان کفن و یا در کنار متوفی استفاده شده اند. با توجه به نقش بارز فرهنگ تصویری ایران باستان در نقوش منسوجات، نقش های مورد استفاده به چهار دسته اصلی تقسیم شده اند که به صورت نمادین اشاراتی به کرامت انسان، زندگی پس از مرگ، جاودانگی، بقای انسان و ارتباط انسان و آخرت دارند. نوشتار موجود در کنار نقش ها، شامل مضامینی است که بر محتوای نقوش تأکید می کنند و در بررسی نقوش ، متون هم نشین با منسوجات نیز مورد بررسی قرار گرفته اند. بیش ترین متن های مورد استفاده در این منسوجات، متن هایی با محتوای دینی یا نص است که از کتاب های شعر عربی گرفته شده اند. این منسوجات، نگاه دوگانه ای دارند؛ از یک سو نقش پارچه ها برگرفته از نقوش اسطوره ای ایران باستان بوده و از سوی دیگر، نگرش دینی آل بویه سبب بهره گیری از کتیبه های اسلامی در پارچه ها شده است.

بناء علی المصادر المکتوبه فی العصور الإسلامیه، کانت الملابس ذات الکتابات والنقوش فی حقبه البویهیین لها مکانه مرموقه، وهذه الخِلَع هی عباره عن ملابس یهدیها الحکّام إلی أتباعهم أو خدامهم تعبیراً عن إخلاصهم ووفائهم لرؤسائهم. وفی بعض الأحیان یتمّ رسم صور الحکام علی هذه الأقمشه والملابس. وفی عصر البویهیین أدی المیل نحو التشیع والرغبه فی نشر الثقافه الإیرانیه – الساسانیه إلی خلق أعمال بدیعه فی هذا الخصوص. ولا تزال هناک بعض الأقمشه الحریریه ذات النقوش والکتابات الّتی تمّ اکتشافها من ساحتی "برج نقاره خانه" و"بی بی شهربانو" فی مدینه ری. واستناداً إلی وثائق علم الآثار فإنّ الأقمشه المتبقیه کانت تُعتمد لتغطیه القبر وأکفان الموتی. وکانت کتابات هذه الأقمشه بالخطّ الکوفی المبسط والمورد وهو فی الغالب یعدّ جزءاً من زخرفه القماش وزینته. یهدف هذا البحث إلی دراسه 25 صوره للأقمشه فی عهد البویهیین وقد تمّ الحصول علیها من عملیات الحفر التی تمّت فی مقبره من مقابر مدینه ری. ونظراً إلی أنّ هذه الأقمشه استخرجت من المقابر، فإنّ الدراسه تحاول التعرّف علی مصدر هذه الکتابات والنقوش فی الأقمشه. إنّ معرفه العلاقه بین نقوش الأقمشه والصخور هی من الأسئله الأخری التی نحاول الإجابه عنها فی هذه الدراسه. اعتمدنا فی البحث علی منهج التحلیل الکیفی. وأظهرت نتائج البحث أنّ نصوصاً فی الأقمشه تضمنت أدعیه ورسائل أخلاقیه وأشعاراً من شعراء العرب منذ القرن الإسلامی الأول إلی عهد البویهیین. إنّ النقوش الکتابیه إلی جانب وجود المضامین الدینیه والسیاسیه کانت تتمتع بخصائص جمالیه أیضاً. وفی بعض الحالات غیرت رسوم الورود أشکال الحروف لکی یحصل التوازن فی النصوص؛ ولهذا کانت بعض النصوص غیر قابله للقراءه أو متضمنه لأخطاء بصریه أو کتابیه. إنّ هذا الأمر أظهر بأنّ الجانب الجمالی کانت له أهمیه تضاهی جانب المضمون فی هذه النقوش. وکانت أکثر الأقمشه من نوع الخلع ومحتوی هذه النقوش الصخریه کان فی الغالب حوارات شخصیّه أو جمل دعائیه.

«عجایب نامه ها» از مهم ترین دانشنامه های تصویری در شناخت افکار، باورها و آداب هستند. روایات عجایب نامه ها تحت تأثیر عوامل مذهبی، قومی، وقایع تاریخی، اختراعات و اکتشافات مانند ورود سیاحان، مسافرت ایرانیان به سرزمین های دور و نهضت ترجمه بوده است. آن چه امروز عجایب نویسی نامیده شده، متونی است که ریشه در فرهنگ شفاهی مردم داشته، به شکل دانشنامگی تدوین شده است. در این مقاله ضمن بررسی سنت عجایب نامه نویسی در ایران، به معرفی و مطالعه یکی از نسخ خطی مصور کتاب عجایب المخلوقات «قزوینی» که در کتابخانه باواریا واقع در مونیخ آلمان نگه داری می شود، پرداخته شده است. نسخه های متعددی از کتاب عجایب المخلوقات قزوینی در کتابخانه ها، موزه ها و مجموعه های شخصی نگهداری می شود. نسخه خطی که در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته، مربوط به 658 ه .ش/ 678 ق و کهن ترین نسخه موجود از این کتاب است. روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی همراه با مطالعه کتابخانه ای است. با توجه به اینکه نویسنده کتاب (قزوینی) هنگام به تصویر درآمدن کتاب در قید حیات بوده، این موضوع در بررسی و تحلیل تصویری 467 نگاره و 44 نقشه خطی موجود در متن در نظر گرفته شده است؛ نگارگر آنچه را که در متن آمده، به تصویر کشیده و از پرداختن به هرگونه اضافاتی پرهیز کرده است. نگاره هایی که در متن اصلی کتاب عجایب المخلوقات به تصویر کشیده شده اند، کاملاً در جهت روشن ترشدن مفاهیم متن هستند.