محمدصالح اولیاء

اهمیت نقش آموزش و پرورش در توسعه هر کشور ، بر کسی پوشیده نیست؛ با این حال ، شرایط جدید حاکم بر جهان و به ویژه کشورهای غربی ، توجه ویژه ای را به این بخش معطوف داشته است . ریشه این توجه را می توان به رقابت فزاینده کشورهای صنعتی مربوط دانست . رقابتی که بسیاری از بنگاه های اقتصادی را در مرز شکننده سقوط یا بقاء نگاه داشته است . در چنین وضعیتی بنا به گفته رئیس سابق IBM ، موضوع آموزش از یک مسأله اجتماعی فراتر رفته و به یک مقوله اقتصادی تبدیل شده است . « اگر امروز دانش اموزان ما نتوانند رقابت کنند ، چگونه شرکتهای ما فردا می توانند به رقابت بپردازند »؛ در حالی که رقابت عامل تعیین کننده در تسخیر بازارهای بین المللی سطح کیفیت کالاها و خدمات تولید شده توسط یک کشور است. « کیفیت آموزش » ، متغیر اساسی است که نقش اصلی را در « رقابت پنهان » بین کشورها به عهده دارد؛ چرا که طرز تفکر ؛ عمل ، و تصمیم گیری مدیران ، مهندسان ، کارگران ، معلمان و سایر اقشار جامعه نسبت به کیفیت به نوع اموزش آنها بستگی دارد. نگرانی در مورد تواناییهای علمی دانش آموزان را بیشتر از هر جا می توان در گزارشهای مربوط به ایالات متحده مشاهده کرد . کشوری که خود را دررویارویی با رقابت سنگین مدعیانی چون ژاپن یا آلمان می بیند . به عنوان نمونه قابل توجه است که : • تنها یک سوم جوانان آمریکایی می دانند جنگهای داخلی آمریکا در کدام نیم قرن اخیر اتفاق افتاده است . • تنها یک نفر از هر پنج نفر جوان بین 21 تا 25 سال می تواند یک نامه درخواست کار بنویسد . • یک چهارم بزرگسالان نمی دانند آیا خورشید به دور زمین می چرخد یا برعکس. • شرکتهای آمریکایی حدود 20 تا 40 میلیارد دلار در سال خرج می کنند تا آموزشهای تکمیلی به کارکنان خود بدهند . • یک چهارم همه دانش آموزانی که دوره دبیرستان را شروع می کنند بدون اتمام آن مدرسه را ترک می کنند .