مطالعه تولید موسیقی بعد از انقلاب اسلامی و ارائه الگوی مدیریت هنری آن(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
منبع:
مدیریت فرهنگی سال ۱۵ پاییز ۱۴۰۰ شماره ۵۳
79 - 105
حوزه های تخصصی:
مقدمه و هدف پژوهش: به نظر می رسد مهم ترین نقش مدیران هنری امری تعاملی بین افراد درگیر در دنیای هنر و سازمان های مختلف و هم چنین تضمین به ثمر رسیدن ارزش های یک اثر هنری است. مدیر هنری برای تاثیر گذاشتن بر جامعه، می بایست کدهای اخلاقی و ارزشی موجود در یک اثر هنری را جستجو و با اثرات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی که پیش بینی می کند، همسو و دست یابی به آن را تضمین نماید. اما رویکرد مدیر هنری در ایران با فراز و نشیب های بسیار به ویژه در حوزه موسیقی روبرو بوده است. چالش اصلی مدیریت در حوزه تولید موسیقی مربوط به فهم واقعیت اجتماعی هنر است و از آنجا که به رویکرد جامعه شناختی هنر برای فهم مدیریت هنر توجه نشده، مطالعه مدیریت تولید موسیقی با رویکرد جامعه شناختی بیش از پیش ضروری می نماید.
روش پژوهش: پژوهش انجام شده از روش تلفیقی (کیفی و کمی) است و ماهیتی اکتشافی دارد. در بخش کیفی ضمن مطالعه آخرین ادبیات جامعه شناختی هنر با انجام تحلیل تماتیک و بر اساس مصاحبه با دست اندرکاران، مطالعه کتاب ها و مقالات معتبر علمی ابعاد و مولفه های مدیریت تولید موسیقی شناسایی شد. در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از یافته های کیفی برای پایش وضعیت موجود و شناسایی مهم ترین مولفه ها توزیع شد.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد مدیریت تولید موسیقی دارای 4 بعد و 18 مولفه است. هنرمندان، مخاطبان، بازار و سیاست گذاری چهار بعد مدیریت تولید موسیقی هستند.
نتیجه گیری: از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در مدیریت تولید موسیقی الگوهای رمزگشایی مخاطبان، تاثیرات صنف موسیقی در بازار، مسئولیت اجتماعی هنرمندان، مباحث فقهی در باب آثار موسیقی شناسایی و کیفیت تمامی این موارد نامطلوب گزارش شد.