مهدی رحیمی نسب

با توجه به ناکارآمدی و شکست برنامه های متمرکز و سیاست های بالا به پایین دولتی برای کاهش فقر و محرومیت در سال های اخیر، اقبال به برنامه های اجتماع محور مبتنی بر توانمندسازی برای مبارزه با فقر بیشتر شده است. در رویکرد اجتماع محور، توانمندسازی محرومین و مشارکت آن ها در فرایند رفع فقر اهمیت ویژه ای می یابد. یکی از مهم ترین نهادها و سازمان های اجتماع محور که در سال های اخیر فارغ از سیاست های دولتی با هدف رفع محرومیت در کشور به فعالیت می پردازد، حرکت های داوطلبانه جهادی است که دانشجویان، طلاب، دانش آموزان و دیگر اقشار جامعه بدان مبادرت می ورزند. متأسفانه تلاش های صورت گرفته در قالب حرکت های جهادی برای دستیابی به هدف رفع محرومیت الگوی مشخصی نداشته و کنکاش پیرامون پژوهش های صورت گرفته در باب حرکت های جهادی نشان می دهد که این حوزه علی رغم ظرفیت های بی شمار از فقر علمی و پژوهشی رنج می برد؛ از این رو پژوهش حاضر در راستای دستیابی به الگوی مناسب حرکت های جهادی دلالت های رویکرد توانمندسازیِ اجتماع محور در رفع فقر را مورد تأکید قرار می دهد. بدین منظور در ابتدا ساختار و ظرفیت های هریک از رویکردهای اجتماع محوری و توانمندسازی برای مقابله با فقر و محرومیت مورد مطالعه و مداقه قرارگرفته و پس از ارائه وضعیت موجودِ حرکت های جهادی، دلالت های رویکرد توانمندسازیِ اجتماع محور برای دستیابی به الگوی مطلوب حرکت های جهادی استخراج گردیده است. با توجه به این که در مقام تحقق محرومیت زدایی و مقابله با فقر، توجه به سه رکن اقتصادیِ تولید، توزیع و مصرف ضروری است؛ جهت تعریف وظایف و مأموریت هایی منسجم و دقیق برای حرکت های جهادی، در این مقاله الگوی جامع حرکت های جهادی در راستای مقابله با فقر و محرومیت در سه سطح تولید، توزیع و مصرف پیشنهاد گردیده است.