ابراهیم ابراهیمی ثانی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین بخشایشگری و هوش معنوی با بهزیستی اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد بجنورد بود. روش این پژوهش توصیفی- پیمایش و همبستگی از نوع کاربردی است. جامعه آماری در این پزوهش دانشجویان دختر کارشناسی رشته روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد بجنورد در سال تحصیلی 94-1393 که 250 نفر بود، 80 نفر با استفاده از جدول کرجسی مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری به ترتیب شامل سه پرسشنامه بخشایشگری، هوش معنوی و بهزیستی اجتماعی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها ی پژوهش و تصمیم گیری در مورد رد تا تایید فرضیه ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و جهت پیش بینی تاثیر هر یک از ابعاد بخشایشگری و هوش معنوی بر شاخص های بهزیستی اجتماعی از رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که بین بخشایشگری و هوش معنوی با بهزیستی اجتماعی دانشجویان با سطح اطمینان 95 درصد و ضریب همبستگی 46/. رابطه معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل مدل رگرسیونی نشان داد که بخشایشگری توانسته 18% واریانس متغیر بهزیستی اجتماعی را پیش بینی و همچنین هوش معنوی توانسته 20% واریانس متغیر بهزیستی اجتماعی را پیش بینی کند و در مجموع 21 درصد از تغییرات بهزیستی اجتماعی توسط ابعاد بخشایشگری و هوش معنوی پیش بینی می شود.

پژوهش حاضر به منظور اثر بخشی مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره ای بر تغییر خود پنداره مثبت سربازان وظیفه زندان بجنورد انجام گرفته است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سربازان وظیفه بود که در سال 1389 در زندان بجنورد مشغول خدمت بودند، که از بین آن ها 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) با شیوه نمونه گیری تصادفی در دو گروه گمارش شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون مفهوم خویشتن بک در اول و آخر درمان استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 3 ماه، طی 10 جلسه و هر هفته یک جلسه 90 دقیقه ای تحت مشاوره گروهی تحلیل ارتباط محاوره ای، قرار گرفتند و گروه شاهد هیچ گونه مداخله ی درمانی دریافت نکرد. نتایج داده ها نشان داد که بین عملکرد افراد دو گروه آزمایش و کنترل قبل از مداخله تفاوت معناداری وجود ندارد، اما این تفاوت در دو گروه بعد از مداخله افزایش معنی داری مشاهده شد. نتیجه این پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی تحلیل ارتباط محاوره ای در تغییر مثبت خودپنداره سربازان موثر است و می تواند تغییراتی در خویشتن پنداری سربازان وظیفه بوجود آورد.