پیمان خرازیان

تخصیص بهینه تجهیزات نظامی جهت هدف قرار دادن اهداف دشمن که اغلب با عنوان مسئله ی تخصیص سلاح به هدف از آن نام برده می شود به یکی از کانون های اصلی تفکر نظامی نوین تبدیل شده است. در این تفکر، تخصیص سلاح با در نظر گرفتن اصل صرفه جویی در منابع، بدون کاستن از قدرت نابودکنندگی سامانه ها، مورد توجه می باشد. این تحقیق  سه  روش  تخصیص  سلاح  را  ارایه  می نماید: تخصیص  سلاح  یکنواخت، تخصیص  سلاح  اول به اول و تخصیص سلاح شلیک -نگاه -شلیک. در تجزیه و تحلیل روش های فوق، رویکردی مبتنی بر نظریه ی احتمالات مورد استفاده قرار خواهد گرفت. در ضمن، این تحقیق روشی را ارایه می نماید که برای محاسبه ی اثربخشی یک سلاح منفرد و همچنین اثربخشی ترکیب چندلایه ای سلاح هایی که در حالت کاری تمرکزی عمل می کنند، استفاده می شود.

با نگرش به مراحل اجرای مأموریت های عملیاتی پدافند هوایی (شامل: کشف، شناسایی، ره گیری و درنهایت انهدام اهداف متخاصم) در این پژوهش چالش های پدافند هوایی برای کشف موشک های کروز موردبررسی قرار گرفته است. جامعه ی موردمطالعه این تحقیق، اسناد، مدارک و صاحب نظران درزمینه سامانه های کشف و همچنین موشک کروز است. کلیه مسئولین نیروی پدافند هوایی آجا (که با سامانه های کشف و موشک کروز آشنایی کامل دارند) به عنوان جامعه ی آماری در نظر گرفته شد؛ البته، با توجه به طبقه بندی جامعه آماری، تعداد این جامعه با اعمال یک ضریب خاص 260 نفر، و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 121 محاسبه شد. نتایج حاصل، به روش تحلیل آمیخته تجزیه وتحلیل، و مشخص شد که موشک های کروز همانند هر وسیله پرنده توسط رادارها قابل ره گیری هستند؛ اما به دلیل قابلیت ها و فناوری بالای ساخت، ردیابی آن ها اندکی سخت تر است.

در سال های اخیر، انعطاف پذیری به عنوان رویکرد مناسبی برای  تأمین حیات سازمان ها، در مواجهه با تغییرات محیطی مطرح گردیده است. شبکه یکپارچه پدافند هوایی از جمله ساختارهایی است که به واسطه ماهیت انجام مأموریت، با صحنه نبرد غیرقابل پیش بینی روبرو می باشد. در این ساختار که افسران کنترل شکاری، نقش اساسی را در مدیریت صحنه نبرد ایفاء می نمایند، برای سازگاری با چنین محیطی، ناچار به پذیرش انواع انعطاف پذیری هستند. هدف از انجام این تحقیق، تبیین رابطه بین انعطاف پذیری و عملکرد افسران کنترل شکاری در شبکه یکپارچه پدافند هوایی می باشد. جامعه آماری این تحقیق، کلیه افسران کنترل شکاری هستند که در مراکز عملیاتی شبکه یکپارچه پدافند هوایی اعم از مرکز عملیات دفاع هوایی، مراکز عملیات منطقه ای و مراکز کنترل و گزارش با مشاغل و مسؤلیت های مختلف حضور داشته و با ضریب خاصی 300 نفر در نظر گرفته شده است. جامعه نمونه نیز (168نفر)، به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با استفاده از فرمول کوکران تعیین گردید. نوع پژوهش، کاربردی و روش انجام آن، توصیفی- استنباطی با رویکرد آمیخته است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شد که شامل چهار بخش انعطاف پذیری وظیفه ای، انعطاف پذیری رفتاری، انعطاف پذیری مهارتی و عملکرد افسران کنترل شکاری بود. پایایی پرسشنامه با استفاده از محاسبه مقدار آلفای کرونباخ و همچنین محاسبه مقدار پایایی ترکیبی مورد تأیید قرار گرفت. برای بررسی رابطه بین متغیرهای انعطاف پذیری و عملکرد افسران کنترل شکاری از تجزیه و تحلیل مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین انعطاف پذیری و عملکرد افسران کنترل شکاری در شبکه یکپارچه پدافند هوایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.