نرگس برزآبادی فراهانی

هدف پژوهش تعیین رابطه مدیریت هیجان و مهارت های ارتباطی با اهمال کاری تحصیلی است .جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه هشتم منطقه 14 آموزش و پرورش تهران در سال تحصیلی 98 – 1397 به تعداد 2690 نفر بود . 155 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. روش پژوهش ، همبستگی و ابزارهای پژوهش پرسشنامه های اهمال کاری سولمون و راثبلوم ( 1984) ، مهارتهای ارتباطی کویین دام ( 2004 ) و تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج ( 2006 ) بود . نتایج داده ها با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون نشان داد بین مدیریت هیجان و اهمال کاری تحصیلی رابطه معنی داری وجود دارد. اهمال کاری تحصیلی با خود سرزنشگری ، فاجعه نمایی ، دیگر سرزنشگری رابطه مثبت و معنادار و با پذیرش ، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی ، ارزیابی مجدد مثبت ، کم اهمیت شماری رابطه منفی و معنادار دارد . بین اهمال کاری تحصیلی  و مهارت های ارتباطی نیز رابطه منفی و معنادار وجود دارد . خرده مقیاس های مدیریت هیجان و مهارت های ارتباطی قادر به پیش بینی اهمال کاری تحصیلی می باشند. بنابراین می توان با اجرای مداخله های آموزشی مدیریت هیجان و مهارت های ارتباطی ، اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان را کاهش داد . 

هدف: از پژوهش حاضربررسی اثر تشویق بر افزایش احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان مقطع متوسطه بوده است. روش: جامعه آماری عبارت است از کلیه دانش آموزان پایه دوم مقطع متوسطه منطقه 14 آموزش و پرورش شهرتهران که درسال تحصیلی 94 – 1393 مشغول تحصیل بوده اند.روش نمونه گیری درپژوهش حاضر، به شیوه تصادفی خوشه ای انجام شده وحجم نمونه تعداد 211 نفراز 8 دبیرستان بوده است. ابزارگردآوری داده ها برای سنجش احساس تعلق به مدرسه عبارت از پرسشنامه بری، بتی ووات و روش پژوهش شبه آزمایشی بوده است. روایی این پرسشنامه به وسیله ی متخصصان موضوعی مورد تأیید قرارگرفته واعتبار این پرسشنامه در گروه نمونه نیزازطریق آلفای کرونباخ 84/0 به دست آمد. روش آماری مورد استفاده آزمون کلموگروف – اسمیرنوف و آزمون t وابسته و آزمون غیر پارامتری ویلکاکسون باکمک نرم افزارSPSS22 بوده است. یافته ها: نتایج پژوهش حاضرنشان می دهد که احساس تعلق به مدرسه و مؤلفه های مرتبط به آن شامل تعامل معلم دانش آموز، مشارکت در اجتماع، احساس رعایت عدالت و احترام درمدرسه، احساس مثبت نسبت به مدرسه، ارتباط فرد با مدرسه و مشارکت، در اثر تشویق افزایش یافته است.

هدف پژوهش تعیین تأثیر آموزش یادگیری اجتماعی – هیجانی (SEL) بر اهمال کاری تحصیلی و مهارت های ارتباطی دانش آموزان دختر است . جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه هشتم یکی از دبیرستان های منطقه 14 تهران در سال تحصیلی98 – 1397 به تعداد 180 نفر و تعداد نمونه 30 نفر بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند . گروه آزمایش 12 جلسه تحت آموزش SEL قرار گرفتند . روش پژوهش نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون - پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل با دوره پیگیری و ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه اهمال کاری سولمون و راثبلوم ( 1984 ) و مهارتهای ارتباطی کویین دام ( 2004 ) بود . یافته های پژوهش با استفاده از آزمون های تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری و t وابسته باکمک نرم افزارSPSS 25 موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت . نتایج تحلیل نشان داد تفاوت معنی داری بین میانگین دو گروه آزمایش و کنترل در نمره های اهمال کاری تحصیلی وجود داشت. نتایج آزمون tوابسته نشان داد تفاوت معنی داری بین نمرات پس آزمون و پیگیری اهمال کاری تحصیلی وجود ندارد . به عبارت دیگر آموزش SEL بر اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان دختر تأثیرمعنادار و پایداری دارد . نتایج همچنین نشان داد تفاوت معنی داری بین میانگین دو گروه آزمایش و کنترل در نمره های مهارت های ارتباطی وجود نداشت . به عبارت دیگر آموزش SEL بر مهارت های ارتباطی دانش آموزان دختر اثر معناداری ندارد .