گلفام میرطاهری

کودکان از تولد تا بزرگسالی به صورت اجتماعی زندگی می کنند و یادگیری بخش اصلی زندگی آن ها است. بدون یادگیری، آن ها دانش لازم برای زندگی را کسب نمی کنند. اما دوران کودکی برای به دست آوردن حجم انبوهی از اطلاعات و مهارت های پیش نیاز برای زندگی در این جهان به عنوان یک بزرگسال، فرصت محدودی است و کودکان نمی توانند همه اطلاعات لازم را به وسیله تجربه شخصی در طول کودکی به دست آورند. بنابراین نیازمند آموختن از گفته های دیگران، مخصوصاً بزرگسالان هستند. اما مسئله آن است که همه افراد در دسترس دانش کافی را ندارند و ممکن است اطلاعات غلط بدهند و یا از عمد، کودک را فریب دهند. بنابراین کودکان نمی توانند بی مهابانه به هر کس اعتماد کنند و گفته های هر کسی را بدون بررسی بپذیرند. در این مقاله با بررسی پژوهش های گذشته، توضیح داده می شود که کودکان به طور گزینشی اعتماد می کنند و پس از آن چهارده عاملی که بر اعتماد گزینشی کودکان اثرگذار هستند ذکر شده است. در آخر، به عنوان نتیجه گیری بیان شده است که اعتماد کودکان ثابت نیست و لحظه به لحظه با دریافت اطلاعات جدید در مورد خبردهنده های مختلف به روزرسانی می شود.