محسن سهرابی عراقی

هدف این تحقیق، مقایسة استاندارد حسابداری شمارة 28 با آئین نامة شمارة 58 شورایعالی بیمه در مورد شناسایی و گزارشگری ذخایر فنی شرکت های بیمه و بررسی معنیداربودن تفاوت های موجود بر سود خالص شرکت های مزبور است. تحقیق ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت و روش از نوع مقایسه ای است. در این پژوهش، اثر بهکارگیری استاندارد حسابداری شمارة 28، آئین نامة شمارة 58 شورایعالی بیمه و روش پیشنهادی محقق (محاسبه و گزارشگری ذخیرة فنی تکمیلی و خطرات طبیعی به عنوان اندوخته احتیاطی غیرقابل تقسیم در بخش حقوق صاحبان سهام) بر سود خالص نمونه های تحقیق بااستفاده از مقایسة میانگین داده ها به طور جداگانه آزمون شده و نتایج به دست آمده، فرضیه های این تحقیق را تأیید کرده است. جامعة آماری و قلمرو مکانی تحقیق، کلیة شرکت های بیمة تجاری بوده و قلمرو زمانی تحقیق از ابتدای سال 1386 لغایت پایان سال 1388 بوده است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای بوده و بااستفاده از صورت های مالی حسابرسیشدة شرکت های بیمه و اسناد و مدارک پیوست آنها صورت پذیرفته است.

بازدهی سهام عرضه های عمومی اولیه در بازه زمانی کوتاه مدت و بلندمدت، همواره مورد توجه فعالین بازار بوده است. در ایران و پس از ابلاغ سیاست های اصل 44 توسط مقام معظم رهبری، عرضه های اولیه با ورود شرکت های دولتی مشمول این اصل رنگ و بوی دیگری به خود گرفت. در این تحقیق به مقایسه بازدهی کوتاه و بلند مدت سهام شرکت های دولتی واگذار شده به عموم در قالب اجرای سیاست های اصل 44 قانون اساسی و بازدهی سایر عرضه های عمومی اولیه و بازار پرداختیم. نتایج تحقیق نشان داد که بازدهی کوتاه مدت(20 روزه) سهام شرکت های دولتی که در قالب اجرای اصل 44 قانون اساسی به عموم عرضه گردیده اند، مثبت می باشد و از بازدهی کوتاه مدت بازار بیشتر است، لیکن با بازدهی کوتاه مدت سایر عرضه های اولیه تفاوت معناداری ندارد. همچنین بازدهی بلندمدت(یکساله) سهام شرکت های دولتی که در قالب اجرای اصل 44 قانون اساسی به عموم عرضه گردیده اند، مثبت است و از بازدهی بلندمدت سایر عرضه های اولیه بیشتر است، لیکن با بازدهی بلندمدت بازار تفاوت معناداری ندارد.

معیار انتخاب سهام نقش اساسی در تشکیل سبدهای برنده و بازنده برای راهبرد سرمایه گذاری معکوس ایفا می کند. نگرش معمول استفاده از معیار بازدهی تجمعی است، درحالی که به کارگیری این معیار منجر به رتبه بندی سهام بدون در نظر گرفتن ریسک سرمایه گذاری می شود. در این پژوهش به بررسی راهبرد سرمایه گذاری معکوس بر اساس معیار های پاداش ریسک انتخاب سهام در مقابل راهبرد سرمایه گذاری معکوس متداول، بر اساس معیار بازدهی تجمعی می پردازیم. بدین منظور نمونه ای از 80 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی فروردین 1386 تا اسفند 9013 بررسی شده است. نتایج به دست آمده بیانگر سود آوری راهبرد سرمایه گذاری معکوس بر اساس معیارهای مورد نظر بوده است. همچنین، نتایج نشان می دهد اگرچه معیار بازدهی تجمعی، بیشترین بازدهی کل را برای سرمایه گذار ایجاد کرده است، ولی بهترین بازدهی تعدیل شده بر حسب ریسک برای معیارهای پاداش ریسک به دست آمده است.

تا کنون تحقیقات زیادی، اعم از داخلی و خارجی، رابطه بین متغیرهای مختلف حسابداری با بازده یا قیمت سهام را مورد توجه و بررسی قرار داده اند. با انجام این تحقیقات می توان به اهمیت حسابداری و اطلاعات حاصل از این فرایند پی برد، با این حال تعداد تحقیقاتی که به بررسی روابط غیرخطی بین این متغیرها بپردازند، اندک می باشد. تحقیق حاضر به دنبال این موضوع، یعنی بررسی و مقایسه روابط خطی و غیرخطی بین این متغیرها می باشد. به همین منظور تعداد 80 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1382 تا 1386 انتخاب شدند. متغیرهای مستقل این تحقیق سود عملیاتی، سود خالص، جریانات نقدی عملیاتی، جریانات نقدی سرمایه گذاری و جریانات نقدی تامین مالی و متغیر وابسته تغییرات قیمت سهام می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که روابط غیرخطی بین متغیرهای تحقیق قوی تر ازروابط خطی است.