مصطفی مهدی پور

مدیریت طول زمان کسب شده روشی است که در راستای تکامل مدیریت ارزش کسب شده و حل برخی مشکلات آن، از جمله جداسازی اندازه گیری بُعدزمان و هزینه پروژه، به وجودآمده است. این روش با ارائه شاخص های عملکردی، امکان اندازه گیری دقیق میزان پیشرفت پروژه و محاسبه زمان و هزینه اتمام آن را به مدیران می دهد. با وجودچنین مزایایی، در این روش میزان قابل قبول شاخص های پیشرفت پروژه مشخص نیست، که این عامل باعث سردرگمی می شود. بنابراین در این پژوهش، با هدف بهبودعملکردسیستم مدیریت طول زمان کسب شده، از نمودارهای کنترل کیفیت آماری که پیش تر در روش مدیریت ارزش کسب شده بکار گرفته می شد، استفاده می شودتا آستانه های قابل قبول شاخص های عملکردپروژه محاسبه گردند. این نمودارها نه در جریان فرایندپروژه بلکه در زمان برنامه ریزی پروژه و با شبیه سازی مونت کارلو محاسبه شدند. چنین محاسبه هایی به مدیران پروژه، دیدی آینده نگر می بخشندو مبنایی برای سنجش و مقایسه عملکردپروژه در جریان انجام آن به وجودمی آورند.

بسیار مشاهده می شود پروژه ها از زمان و هزینه برنامه ریزی شده عقب می مانند؛ علل چنین مشکلاتی استفاده از روش هایی است که جهت کنترل عملکرد پروژه به گذشته توجه می کنند. در پژوهش حاضر برای نزدیک کردن برنامه زمان بندی و واقعیت از دو روش مدیریت طول زمان کسب شده و مدیریت ریسک بهره گرفته شد تا در کنار دقت بالای روش اول، از آینده نگری روش دوم استفاده شود و زمان بندی برنامه و واقعیت به یکدیگر نزدیک شوند. در این پژوهش ابتدا با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو حدود کنترلی شاخص های عملکردی پروژه ایجاد شدند، سپس ریسک های پروژه شناسایی گردیدند و پروژه تحت شرایطی که بحرانی ترین ریسک ایجاد شود؛ شبیه سازی شد و برای درصد هایی که حدود کنترلی نقض شدند زمان پایان پروژه مجدداً اندازه گیری شد. زمان پایان به دست آمده، حدود دو ماه بیشتر از زمان پایانی قبل از به کارگیری روش ها را نشان می دهد و بیان کننده لزوم شناسایی ریسک ها حین برنامه ریزی پروژه هاست.