وکیل آژیده

هدف از پژوهش حاضر مشخص کردن نقش جو مدرسه و شیوه های مدیریت کلاسی در پیش بینی اهمال کاری معلمان می باشد. این پژوهش به جهت هدف کاریردی و به جهت نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی بوده که به صورت همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه معلمان مرد و زن دبیرستان های شهرستان دهدشت که تعداد 216 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری طبقه ای و بعه صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ی شیوه های مدیریت کلاسی مارتین و بالدوین(1998)، پرسشنامه جوسازمانی هالپین و کرافت(1963) و مقیاس اهمال کاری سازمانی صفاری نیا و امیرخانی(1390) بودند. یافته ها نشان داد که بین شیوه های مدیریت کلاس درس و اهمال کاری معلمان رابطه معنی داری وجود ندارد(0.06، 0.04 - ، 06/0 r= )، بین جو مدرسه و اهمال کاری معلمان همبستگی منفی و معنی داری وجود دارد( p<0.01 ،29/0- r = )، جو مدرسه نیز در پیش بینی اهمال کاری معلمان نقش موثری را ایفا می نماید و ضریب بتای منفی و معناداری دارد( ، p<0.001 ، 31/0- = β ). بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که اهمال کاری معلمان را می توان بر اساس ادراک آنان از جو مدرسه پیش بینی کرد. منفی بودن ضریب رگرسیون نشان دهنده ی آن است که بالا بودن نمرات ادراک معلمان از جو مدرسه منجر به نمرات پایین اهمال کاری آنان خواهد شد و پایین بودن نمرات ادراک از جو مدرسه، اهمال کاری بالا را به همراه دارد.

هدف: پژوهش حاضر، باهدف بررسی رابطه بین تاب آوری با کیفیت زندگی کاری کارکنان در یک دانشگاه نظامی صورت گرفته است. روش: روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه  کارکنان دانشگاه مذکور در سال 1400-1399 است، که با توجه به سری بودن اطلاعات نظامی 160 نفر از کارکنان به عنوان نمونه در درسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه تاب آوری و کیفیت زندگی کاری استفاده شده است. جهت تعیین روایی پرسشنامه، از روایی محتوایی و سازه استفاده شد. همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ «92/0»، ارزیابی شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف - اسمیرنف، تی تک نمونه ای و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد: 1) کلیه مؤلفه های تاب آوری بالاتر از میانگین فرضی پژوهش قرار دارند. 2) میانگین کیفیت زندگی کاری و  تمامی مولفه های آن به غیر از فضای کلی زندگی، بالاتر از میانگین فرضی پژوهش قرار دارد. 3) بین تاب آوری وکیفیت زندگی کاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (64/0- r= و 01/0P≤). نتیجه گیری: هرچه فرد قدرت بیشتری در تاب آوری، مقابله با مشکلات و استرس های زندگی داشته باشد کمتر در معرض آشفتگی های روانی و هیجانی قرار می گیرد و از سلامت و بهزیستی روانی بالاتری بهره مند می شود. با توجه به نتایج تحقیق بایستی به تاب آوری کارکنان توجه بیشتری مبذول گردد، زیرا که کیفیت زندگی کاریشان نیز تا حد خیلی بالایی در ارتباط با تاب آوری طبق نتایج تحقیق حاضر گزارش شده است.