یسرا پناه

بررسی روابط بین استراتژی سبک رهبری توزیع شده، رفتار شهروندی سازمانی در سطح گروه، احساس خودکارآمدی و اعتماد در سازمان در قالب یک الگوی مفروض هدف پژوهش حاضر است. روش تحقیق توصیفی - همبستگی بود و جهت جمع آوری داده ها از روش پیمایش و چهار پرسشنامه(استاندارد و بومی سازی شده) روا و پایا استفاده شد. تمامی کارکنان رسانه های ورزشی در استان ایلام (N=136) جامعه-آماری را تشکیل داد که با استفاده از جدول مورگان تعداد 103 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت آزمون الگوی مفروض پژوهش از تحلیل مسیر بوسیله نرم افزار PLS VISUAL استفاده شد. رابطه بین سبک رهبری توزیع شده و رفتار شهروندی سازمانی در سطح گروه به صورت غیرمستقیم و از طریق دو متغیر احساس خودکارآمدی و اعتماد در سازمان به میزان 45/0 تبیین شده است. استراتژی سبک رهبری توزیع شده به عنوان بدیع ترین و متاخرترین استراتژی سبک رهبری پیش بینی کننده مناسبی برای بروز رفتارهای شهروندی در سطح گروه است که پیامد اولیه استراتژی سبک رهبری توزیع شده، تغییر در میزان اعتماد کارکنان و احساس خودکارآمدی آنهاست.این دو متغیر به عنوان میانجیگر، رابطه بین استراتژی رهبری توزیع شده و رفتارهای شهروندی در سطح گروه را تحت تاثیر قرار می-دهند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین راهبردهای فرهنگی دانشگاههای غرب کشور(ایلام، لرستان و رازی کرمانشاه) در سال 96-1395 صورت گرفت.روش : روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری در بخش کیفی، اساتید و متخصصان حوزه فرهنگی و دینی دانشگاههای غرب کشور بود که با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی، تعداد 31 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمّی، تمامی کارکنان، مدیران و دانشجویان فعال در حوزه های دینی و فرهنگی دانشگاههای دولتی غرب کشور بودند که با نمونه گیری طبقه ای نسبی، 126 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از عوامل داخلی و خارجی دانشگاهها با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه بازشناسایی و از طریق پرسشنامه بسته پاسخ نظرسنجی شد. با استفاده از دو ماتریس SWOT و QSPM، داده ها تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها : در مجموع، شش راهبرد SO، سه راهبرد ST، پنج راهبرد WO و سه راهبرد WT برای آموزش عالی تدوین شد.نتیجه گیری : واحدهای فرهنگی دانشگاههای غرب کشور از لحاظ موقعیت راهبردی، در منطقه SO قرار دارند؛ بدین معنی که از لحاظ عوامل درونی، دارای قوّت و از لحاظ عوامل بیرونی، دارای فرصت اند.

پژوهش حاضر با هدف سنجش تاثیر معنویت در کار بر التزام شغلی با در نظر گرفتن نقش میانجی متغیر هوش معنوی انجام شد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی و به طور خاص از نوع الگویابی علی است. کلیه مدیران مدارس دولتی شهر ایلام جامعه آماری پژوهش را تشکیل داده اند. به این منظور از میان 400 مدیر مدرسه، 125 نفر بصورت تصادفی طبقه ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند و در نهایت با حذف اطلاعات ناقص اطلاعات 113 نفر از مدیران تحلیل شد. جهت جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد معنویت در کار (میلیمن و همکاران، 2003)، هوش معنوی (عبداله زاده، کشمیری، عرب عامری، 1387)، و التزام شغلی (شافلی و باکر، 2003) استفاده شد که روایی آن از طریق روایی محتوایی و پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ سنجیده شد و مورد تایید قرار گرفت. جهت آزمون الگوی مفروض پژوهش از نرم افزار لیزرل استفاده شد و نتایج نشان داد که معنویت در کار با قدرت و توان بالایی بر هوش معنوی تاثیر دارد. معنویت در کار با توان قوی تر از تاثیر بر هوش معنوی، توانسته است بر التزام شغلی تاثیر معناداری بگذارد. هوش معنوی با توانی به اندازه 49/0 توانسته است بر التزام شغلی تاثیر بگذارد. در نهایت نقش میانجی هوش معنوی در ارتباط بین معنویت در کار و التزام شغلی مورد بررسی قرار گرفت نتایج نشان داد که مسیر مستقیم معنویت به التزام برابر با 75/0 و مسیر غیر مستقیم و با واسطه گری هوش معنوی برابر با 25/0 می باشد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که هوش معنوی هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم بر التزام شغلی تاثیر معناداری دارد اما درجه تاثیر مستقیم آن بیشتر از تاثیر غیرمستقیم است.