مسعود مطاعی

نقش مهم و حیاتی توپخانه در پیروزی جنگ های مختلف بر هیچ کس پوشیده نیست به طوری که فرماندهان یگان های عمل کننده توانایی خود را برای انجام مأموریت با توجه به عامل اصلی توان رزمی و قدرت آتش موردسنجش قرار می دهند. این قدرت آتش در میدان نبرد به وسیله توپخانه صحرایی به دست می آید. هدف این پژوهش تبیین چگونگی عملکرد توپخانه صحرایی نزاجا در هشت سال دفاع مقدس می باشد. نوع پژوهش کاربردی و روش اجرای آن تاریخی با رویکرد تحلیلی- توصیفی نگاشته شده و تلاش دارد عملکرد توپخانه صحرایی نزاجا در هشت سال دفاع مقدس مشروح بیان نماید. جامعه آماری پژوهش شامل تعداد 14 نفر از کارکنان رسته توپخانه صحرایی نزاجا که از افراد شاخص و برجسته حال حاضر بوده و در عملیات های مختلف هشت سال دفاع مقدس حضورداشته می باشد. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه با صاحب نظران و مطالعه منابع موجود صورت پذیرفته است. نتایج پژوهش نشان داد که در بیشتر عملیات ها نقش توپخانه ارتش یک نقش تعیین کننده و سرنوشت ساز بود و یگان های توپخانه صحرایی نزاجا مأموریت خود را در هشت سال دفاع مقدس در پشتیبانی از یگان های مانوری به خوبی به انجام رسانیده اند و در تمام عملیات هایی که ارتش یا سپاه پاسداران جداگانه و یا به صورت مشترک انجام داده اند حضور فعال و تعیین کننده ای و اثرگذار داشته اند.

استفاده از سامانه های کنترل هوشمند فرماندهی و تجهیزات آگاهی از صحنه نبرد، تسهیلات فراوانی را برای ارتش ها فراهم کرده است؛ به گونه ای که استفاده مؤثر از این امکانات موجب تسلط هرچه بیشتر فرماندهی بر صحنه نبرد می شود. هدف کلی از انجام این تحقیق تبیین چگونگی به کارگیری هواپیماهای بدون سرنشین جهت جمع آوری اطلاعات از صحنه نبرد در یگان های رزمی نزاجا می باشد. این تحقیق از نوع کاربردی و به روش توصیفی با رویکرد تحلیل آمیخته داده ها می باشد. جامعه مورد مطالعه این تحقیق، کلیه یگان های رزمی نزاجا  و جامعه آماری شامل260 نفر از فرماندهان، مدیران و کارشناسان قرارگاه های منطقه ای نزاجا و یگان های اطلاعاتی و امنیتی معاونت های اطلاعات و عملیات نزاجا می باشد که بر اساس روش تصادفی طبقاتی تعداد 150 نفر به عنوان جامعه نمونه در نظر گرفته شده است. داده های حاصله از جمع آوری اطلاعات از طریق آزمون هایt  و کای دو، با استفاده از نرم افزار spss مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج تحقیق مبین این مطلب است که جمع آوری اطلاعات از طریق مختلف و با استفاده از وسایل بدون سرنشین می تواند صحت و سقم اطلاعات جمع آوری شده را به میزان زیادی بهبود بخشد و از طرفی در شناخت به موقع تهدیدات و ایجاد فرصت های امنیتی مؤثر واقع شود.

آگاهی از عناصر و متغیرهای محیطی دخیل، به دقت، درستی و کارایی تصمیم گیری ها می انجامد، و از تلفات نیروهای انسانی فعال و در کل آسیب پذیری در صحنه نبرد می کاهد. استفاده از سامانه های کنترل هوشمند، فرماندهی و تجهیزات آگاهی از صحنه نبرد، تسهیلات فراوانی را برای ارتش ها فراهم می کند، به گونه ای که استفاده مؤثر از این امکانات موجب تسلط هر چه بیشتر فرماندهی بر صحنه نبرد می شود. هدف کلی از انجام این تحقیق، تبیین چگونگی به کارگیری هواپیماهای بدون سرنشین جهت جمع آوری اطلاعات از صحنه نبرد در یگان های رزمی نزاجا است. این تحقیق از نوع کاربردی و به روش توصیفی با رویکرد تحلیل آمیخته داده ها می باشد. جامعه مورد مطالعه این تحقیق، کلیه یگان های رزمی نزاجا و جامعه آماری شامل260 نفر از فرماندهان، مدیران و کارشناسان قرارگاه های منطقه ای نزاجا و یگان های اطلاعاتی و امنیتی معاونت های اطلاعات و عملیات نزاجا است که بر اساس روش تصادفی طبقاتی تعداد 150 نفر به عنوان جامعه نمونه در نظر گرفته شده است. داده های حاصل از جمع آوری اطلاعات از طریق آزمون هایt  و کای دو، با استفاده از نرم افزار spss مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج تحقیق مبین این مطلب است که جمع آوری اطلاعات از طریق مختلف و با استفاده از وسایل بدون سرنشین می تواند صحت و سقم اطلاعات جمع آوری شده را به میزان زیادی بهبود بخشد و از طرفی در شناخت به موقع تهدیدها و ایجاد فرصت های امنیتی مؤثر واقع شود، ولی در حال حاضر توانایی فعلی سامانه های جمع آوری اطلاعات نیروهای مسلح (مخصوصاً نزاجا) پاسخگوی تمامی تهدیدها نیست و نیاز به تقویت و یا به روزرسانی آن ها احساس می شود.

 به دلیل استفاده از فلزات در بدنه هواپیماها و اهمیت سازه بدنه در نگهداری و استفاده هرچه بیشتر از سامانه های پروازی، بایستی آن را از اثرات مخرب محیط محافظت نمود. تعیین مکانیزم خوردگی در یک سازه هوایی بسیار سخت و پیچیده است، زیرا شرایط محیطی یک هواپیما در حین پرواز و پس از پرواز به شدت متغیر می باشد. این گستردگی تغییرات زمینه ساز بسیاری از مشکلات می باشد. به همین منظور پژوهش گر با هدف تبیین راه کارهای نوین جهت جلوگیری از انواع خوردگی فیزیکی، شیمیایی و الکتروشیمیایی در هواپیماها به ارائه راه کارهای پیشگیرانه و نوین، پرداخته است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی بوده و تجزیه وتحلیل داده ها به صورت توصیفی و استنباطی (آمیخته) انجام شده است. جامعه آماری تحقیق کل کارکنان و جامعه نمونه شامل کارکنان فنی فرودگاه مهرآباد که همگی از تجربیات ارزنده ای پیرامون موضوع پژوهش برخوردار هستند، می باشند. جمع آوری اطلاعات به دو روش میدانی و کتابخانه ای و با استفاده از ابزارهای مطالعه اسناد و مدارک، مصاحبه با صاحب نظران و پرسش نامه صورت گرفته است. در پایان محقق به این نتیجه می رسد که اکسیداسیون الکترولیکی پلاسمایی، فرآیند آ ندایزینگ، پوشش های تبدیلی کروماته، تولید نانو رنگ های پلیمری جهت عایق کاری حرارتی و ضد خوردگی، پوشش های سرامیکی با فناوری نانو می توان از خوردگی جلوگیری یا پیش گیری کرد.