رضا فراشبندی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش فلسفه ورزی بر خلاقیت و تفکر انتقادی دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر آبپخش بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر آبپخش تشکیل دادند. حجم نمونه این پژوهش شامل 30 نفر بود که از طریق نمونه گیری در دسترس بدست آمد. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه های خلاقیت تورنس (1998) و تفکر انتقادی فاشیون (1989) بود. یافته ها نشان داد که میانگین نمره تعدیل شده هر یک از مؤلفه های خلاقیت یعنی سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری در آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون بطور معناداری بیشتر از گروه گواه می باشد که نشان از تاثیر مثبت آموزش فلسفه ورزی بر هر یک از مؤلفه های خلاقیت یعنی سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه دارد. آموزش فلسفه ورزی موجب ارتقای تفکر انتقادی آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است که نشان از تاثیر مثبت آموزش فلسفه ورزی بر تفکر انتقادی در آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به گروه گواه دارد. نتیجه گیری کلی پژوهش نشان داد که با تقویت آموزش فلسفه ورزی در بین دانش آموزان می توان به بهبود خلاقیت و تفکر انتقادی آنان در مدارس کمک فراوانی نمود.

هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل عِلّى پیش بینی اهمال کاری تحصیلی از طریق هیجان های تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با واسطه گری کمال گرایی دانش آموزان هنرستان های دخترانه شهر شیراز بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش جزء روش توصیفی همبستگی قرار می گیرد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان هنرستان های دخترانه شهر شیراز در سال تحصیلی 1400 -1399 به تعداد 8100 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد 200 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سواری (1390)، هیجانات تحصیلی و همکاران ( 2002 )، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی Pintrich and De Groot ( 1990 )، کمال گرایی Terri-Short و همکاران ( 1995 ) بود. تحلیل داده ها در سطح استنباطی از ضریب ماتریس همبستگی مرتبه صفر و رگرسیون چندمتغیره به روش متوالی هم زمان بر اساس مدل Baron and Kenny ( 1986 ) انجام شد. یافته ها حاکی از آن بود که راهبردهای شناختی، راهبردهای فراشناختی و باورهای انگیزشی به نحو منفی و معنی داری اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می نماید؛ هیجانات مثبت به نحو منفی و معنی دار و هیجانات منفی به طور مثبت و معنی داری اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می نمایند؛ کمال گرایی مثبت به نحو منفی و معنی دار و کمال گرایی منفی به نحو مثبت و معنی دار اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می نماید؛ کمال گرایی نقش واسطه گری معنی دار در ارتباط بین یادگیری خودتنظیم و هیجانات تحصیلی با اهمال کاری تحصیلی ایفا می کند. همچنین مدل از برازش قابل قبولی برخوردار بوده است.

هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش صمیمیت با رویکرد اسلامی بر انعطاف پذیری شناختی و معنای زندگی زوجین در مرحله عقد بود. روش پژوهش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود؛ جامعه آماری پژوهش 612 زوج در مرحله عقد مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر در سال 1399 بود که از میان آن ها تعداد 16 زوج به روش داوطلبانه انتخاب و پس از همتاسازی آزمودنی ها، ملاک های ورود و خروج به صورت تصادفی بین دو گروه آزمایشی (8 زوج=16 زن و شوهر) و گواه (8 زوج=16 زن و شوهر) گمارش شدند. گروه آزمایش پس از اجرای پیش آزمون به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای به صورت هفتگی آموزش صمیمت با رویکرد اسلامی زارعی محمودآبادی و همکاران (1397) را دریافت کردند و گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه های معنای زندگی استگر و همکاران (2006) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس اندازه های مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاکی از تأثیر آموزش صمیمیت با رویکرد اسلامی بر نمره معنای زندگی (86/8=F، 006/0 =P)، نمره وجود معنا در زندگی (42/9=F، 004/0 =P)، جستجو برای یافتن معنا (27/4=F، 047/0 =P)، نمره انعطاف پذیری شناختی (79/7=F، 009/0 =P)، بر نمره ادراک (51/8=F، 007/0 =P)، نمره ادراک کنترل پذیری (02/6=F، 021/0 =P) و نمره ادراک توجیه رفتار (61/8=F، 006/0 =P) و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجه گیری: نتایج کلی این پژوهش بیانگر اثربخشی آموزش صمیمیت با رویکرد اسلامی بر زوجین در مرحله عقد است که در نهایت منجر به افزایش انعطاف پذیری شناختی و معنای زندگی زوجین می شود که این مساله می بایست به طور مداوم جزء برنامه های اصلی مراکز مشاوره قرار بگیرد

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های رفتار جرات ورزی بر تفکر انتقادی و شادکامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان بوشهر می باشد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری این مطالعه را 8238 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان بوشهر تشکیل می دادند که تعداد 40 نفر از دانش آموزان از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. داده ها به وسیله پرسشنامه های تفکر انتقادی فاشیون (1990)، شادمانی آرگایل (2002) و پکیج آموزشی مهارت رفتار جرات ورزی زارعی (1393) گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و روش های آماری تحلیل کوواریانس یک متغیری (آنکوا) و چند متغیری (مانکوا) انجام شد. یافته ها نشان داد که بین گروه های آزمایشی و گواه از لحاظ حداقل یکی از متغیرهای مهارت رفتار جرات ورزی و تفکر انتقادی و شادکامی تفاوت معنی داری وجود دارد، به عبارت دیگر می توان گفت که آموزش مهارت رفتار جرات ورزی بر تفکر انتقادی و شادکامی دانش آموزان اثر معنی داری دارد. بین آزمودنی ها گروه آزمایش و گواه از لحاظ تفکر انتقادی و شادکامی بر حسب جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه کلی تحقیق نشان داد که ارتقای مهارت رفتار جرات ورزی تا حد زیادی می تواند به افزایش سطح تفکر انتقادی و شادکامی دانش آموزان کمک نماید.