تهمینه شمس مشهدی

هدف از انجام این پژوهش تبین نقش سرمایه اجتماعی در مدیریت توسعه پایدار (از خودبیگانگی، ساختار مدیریتی، هماهنگی پویا) در شهر تهران (مطالعه موردی منطقه 8) می باشد. روش مطالعه توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی، و شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بوده است. تعداد نمونه براساس فرمول کوکران 384 نفر حاصل شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است که براساس نظر متخصصان اصلاح و اعتبار یابی شد. برای سنجش فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که میان سرمایه اجتماعی و میزان از خودبیگانگی که یکی از مؤلفه های توسعه پایدار است رابطه معناداری (768.) وجود دارد، و همچنین میان دیگر مؤلفه های توسعه پایدار از جمله ساختار مدیریتی (842a.) همبستگی و هماهنگی پویا (652a.) همبستگی وجود دارد.