زهرا قلمی

هدف از این بررسی رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده با بهزیستی هیجانی و بهزیستی اجتماعی دانش آموزان دوره اول متوسطه بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال 96-95 تشکیل می دادند. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و با توجه به جدول مورگان تعداد 229 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش حاضر از پرسشنامه سبک فرزندپروری دیانا بامریند (1967) و پرسشنامه بهزیستی ذهنی توسط کییز و ماگیارمو (2003) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون استفاده شد و نتایج تحلیل داده ها بیانگر آن بود که بین سبک های فرزندپروری با بهزیستی اجتماعی و بهزیستی هیجانی رابطه وجود دارد و سبک فرزندپروری اقتدار منطقی با زیرمولفه هایی از بهزیستی اجتماعی (مقبولیت اجتماعی، واقع گرایی اجتماعی، مشارکت اجتماعی و پیوستگی اجتماعی) رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد؛ همچنین بین سبک فرزندپروری اقتدار منطقی با بهزیستی هیجانی مثبت و منفی رابطه ی معناداری وجود دارد و این درحالی بود که بین سبک های فرزندپروری آزادگذاری مطلق و استبدادی با این مولفه ها ارتباط معنی داری به دست نیامد.

هدف این پژوهش بررسی رابطه بهزیستی هیجانی و اجتماعی با هدف گرایی تحصیلی دانش آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر دوره ی اول متوسطه شهر تهران در سال 96-95 تشکیل می دادند تعداد 229 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003) و پرسشنامه هدف گرایی تحصیلی بوفارد و همکاران (1998) استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که بین بهزیستی هیجانی و اجتماعی با هدف گرایی تحصیلی رابطه وجود دارد. با توجه به ارتباط مثبت هدف گرایی تبحری با بهزیستی هیجانی و اجتماعی پیشنهاد می شود به ارائه ی اطلاعاتی در زمینه ی هدف گرایی تحصیلی برای دانش آموزان اقدام شود تا هدف گرایی تبحری بین دانش آموزان و نیز بهزیستی اجتماعی و هیجانی آنان افزایش یابد.

هدف پژوهش حاضر بررسی سلامت روان، سبک زندگی و هویت دینی بین کاربران فعال و عادی شبکه های اجتماعی است. نوع پژوهش توصیفی و روش آن همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دو دانشکده حقوق و علوم سیاسی و علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی تشکیل می دادند و تعداد 321 دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه سلامت روانی کیز (2002)، سبک زندگی میلر و اسمیت (2001) و پرسشنامه هویت دینی خوشاوی (1390) در پژوهش حاضر مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون تی گروه های مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که سطح سلامت روان (0/0001=p)، سطح سبک زندگی (0/0001=p) و هویت دینی در کاربران عادی در مقایسه با کاربران فعال از لحاظ آماری (0/0001=p) به طور معناداری بیشتر است. درواقع، کاربران عادی از سلامت روان بیشتر، سبک زندگی مناسب تر و هویت دینی منسجم تری برخوردار می باشند.<br />  

هدف مطالعه حاضر تبیین مدل اضطراب کرونا بر اساس تنیدگی والدینی، امید به آینده و رفتارهای وسواسی با میانجی گری ترس از مرگ بود. این مطالعه از نظر هدف کاربردی است و نحوه گردآوری داده ها همبستگی از نوع توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل والدین کودکان و نوجوانان ساکن مناطق مرکزی و جنوبی شهر تهران بود. نمونه پژوهش 231 نفر بودند که از طریق دو مرحله نمونه گیری خوشه ای و در دسترس و به روش اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های اضطراب کرونا علیپور و همکاران (1398)، پرسش نامه تنیدگی والدینی آبیدین (1995)، پرسش نامه امید اسنایدر (1991)، پرسش نامه رفتارهای وسواسی محقق ساخته و پرسش نامه ترس از مرگ تمپلر (1970) بودند. داده ها با روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر از طریق نرم افزارهای SPSS و AMOS تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که مدل اصلاح شده پژوهش پس از حذف متغیر امید به آینده از برازش مطلوبی برخوردار است (99/0=GFI ). رفتارهای وسواسی بر اضطراب کرونا اثر مستقیم و غیرمستقیم معناداری دارد (01/0>P). همچنین تنیدگی والدینی اثر غیرمستقیم معناداری بر اضطراب کرونا دارد (05/0>P). با توجه به ارتباط اضطراب کرونا با رفتارهای وسواسی و تنیدگی والدینی، توجه به مداخله هایی برای والدین در حین و بعد از کرونا با هدف کاهش آسیب های روان شناختی ضروری می نماید.

پژوهش حاضر با هدف تبیین مدل تاب آوری بر اساس هدفمندی زندگی و کیفیت روابط با میانجی گری سلامت معنوی در مواجهه با شرایط فشار روانی ناشی از بیماری کووید-19 انجام شد. مطالعه حاضر ازنظر هدف کاربردی است و نحوه گردآوری داده ها همبستگی از نوع توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش اعضای خانواده مبتلایان به بیماری کووید-19 که در شهر تهران سکونت داشتند، بود. نمونه پژوهش300 نفر از اعضای خانواده های مبتلایان به بیماری کووید-19 بود که از طریق نمونه گیری در دسترس و روش اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه هدف در زندگی ماهولیک و کرامباف (1969)، پرسشنامه کیفیت روابط پیرس و همکاران (1991)، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و پرسشنامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون (1982) بود. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر از طریق نرم افزارهای SPSS و AMOS تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که اثر مستقیم هدفمندی در زندگی (01/0>P) و اثر غیرمستقیم آن به واسطه سلامت معنوی (005/0>P) بر تاب آوری معنادار است. همچنین نتایج نشان می دهد که اثرات غیرمستقیم حمایت اجتماعی (04/0>P) و تعارض بین فردی (006/0>P) بر تاب آوری به واسطه سلامت معنوی معنادار است. براین اساس، سلامت معنوی می تواند نقش میانجی میان هدفمندی در زندگی و حمایت اجتماعی و تعارض بین فردی بر تاب آوری در مواجهه با فشار روانی داشته باشد و تاب آوری را افزایش دهد.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی (حل مسئله و تصمیم گیری) بر هوش بین فردی، عشق به یادگیری و خودکنترلی دانش آموزان پسر انجام شد. روش شناسی: این پژوهش برحسب هدف کاربردی و از حیث ماهیت، از نوع نیمه آزمایشی بر اساس طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر کلاس ششم در شهر حسن آباد از توابع شهرری در سال تحصیلی 1398-99 بودند. نمونه به صورت نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شد. نمونه آماری را 50 نفر دانش آموزان بودندکه در دو گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه 25 نفر) جایگزین شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه هوش بین فردی (چیسلت و چاپمن،2005)، پرسشنامه عشق به یادگیری (مک فارلن،2003) و پرسشنامه خودکنترلی (تانجنی،2004) استفاده شد. افراد گروه آزمایش ده جلسه به مدت یک ساعت تحت آموزش مهارت های زندگی (حل مسئله و تصمیم گیری) قرار گرفتند و گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار 24- SPSS بهره گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان می دهد که آموزش مهارت های زندگی (حل مسئله و تصمیم گیری) در دانش آموزان پایه ششم ابتدایی باعث افزایش میزان هوش بین فردی، عشق به یادگیری و خودکنترلی شد (p<0/05). بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از این بود که آموزش حل مسئله و تصمیم گیری می تواند به عنوان شیوه ای مهم برای خلق بروندادهای مثبت تحصیلی و شرایط مثبت روانی در فضای مدرسه باشد و معلمان و روان شناسان می توانند از این آموزش ها به عنوان یکی از روش ها برای آماده سازی دانش آموزان جهت زندگی در جهان پرتلاطم امروز بهره بگیرند