مسعود ثقفی نیا

مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای وضعیت شناختی افراد سالم و بیماران آسیب مغزی تروماتیک خفیف( MTBI )، که یکسال از زمان آسیب آنان گذشته است از دو منظر عملکرد اجرایی و حافظه کاری طراحی و اجرا شده است . در این مطالعه علی- مقایسه ای که در فاصله زمانی بهمن 1396 تا مهر 1397 انجام گرفت. 48 بیمار مرد MTBI با دامنه سنی 30 تا 55 سال که طی یکسال گذشته در بخش ICU بیمارستانهای شهدای هفتم تیر شهر ری و بقیه الله تهران بستری بودند، بعنوان گروه آزمایشی و 64 مرد سالم ( کارکنان و عیادت کنندگان بیماران)،با دامنه سنی همتا بعنوان گروه کنترل بصورت تصادفی انتخاب شدند. هر دو گروه (افراد بیمار و سالم)، که کلیه معیارهای ورود به پژوهش را داشتند، با دو آزمون ویسکانسین و حافظه کاری وکسلر مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تفاوت میان دو گروه در عملکرد اجرایی در سطوح طبقات، درجاماندگی، پاسخهای درست و نادرست، تعداد کوششها برای تکمیل الگوی اول و پاسخهای سطح مفهومی در سطح خطای 1 درصد از نظر آماری معناداراست (0/01> p ). همچنین، نتایج نشان داد تفاوت میان دو گروه درنمره حافظه شنیداری رو به جلو و معکوس، حافظه دیداری رو به جلو و معکوس، نمره کل حافظه شنیداری، نمره کل حافظه دیداری و فراخنای حافظه شنیداری در سطح خطای1درصد (0/01> p ) و فراخنای حافظه دیداری در سطح خطای 5 درصد از نظر آماری معناداراست(0/05> p ). به عبارت دیگر نتایج گویای برتری معنا دار گروه سالم در عملکرد های اجرایی و حافظه کاری نسبت به گروه MTBI است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد، آسیب مغزی تروماتیک خفیف پس از گذشت یکسال می تواند، در کارکرد عملکرد های اجرایی لوب پیشانی مغز ایجاد اختلال نماید. بنابراین، پیشنهاد می گردد این موضوع در ارزیابی های بالینی و قانونی مورد توجه قرار گرفته و مداخلات روانشناختی همزمان با مداخلات پزشکی جهت تسهیل روند درمان و باز توانی شناختی بیماران و پیشگیری از عوارض فردی و هزینه های اجتماعی متعاقب MTBI ، صورت پذیرد.

مقدمه: در راستا تقویت آگاهی جوامع روستایی به منظور کاهش خسارت های ناشی از حوادث انفجار مین و مهمات منفجر نشده، انجمن حمایت از مصدومان مین اقدام به برگزاری کلاس های آموزشی نحوه برخورد با مصدومان مین (بین سال های 1999 تا 2001) نمود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر برگزاری کلاس های آموزشی نحوه برخورد با مصدومان مین در کاهش خسارت های ناشی از حوادث انفجار مین و مهمات منفجر نشده است. روش ها: این مطالعه در شهرمهران و 5 روستای اطراف به دلیل آلودگی شدید با مین انجام شد. اطلاعات مجروحان در انتها در بیمارستان امام خمینی شهر ایلام جمع آوری شد. یافته ها: بین سال های 2002 تا 2004 تعداد 641 مجروح در مهران ثبت شد که از این تعداد 27% مجروح مین و 15 درصد مصدوم گلوله بودند. 97% از مجروحان مین وگلوله به طور کامل در ایلام درمان شدند و فقط 5/2 درصد به شهرهای دیگر ارجاع شدند. 5/17 درصد از مجروحان ذکر شده به تزریق خون نیاز پیدا کردند. آمار مجروحان مین که پس از رسیدن به دست سیستم مراقبتی مطالعه حاضر کشته شدند، 5/6 درصد بود. نتیجه گیری: میزان مرگ و میر در بین مصدومان ناشی از مین از سال 1989 الی 1999 که بالغ بر 4/36 درصد بوده در سال 2001 به 5 درصد و بعد از تجاوز آمریکا به عراق و هجوم زائران از مرز مهران برای زیارت عتبات عالیات در سال 2001 تا 2005 به 27 درصد رسید. آمار مطالعه حاضر حاکی از نقش بسزای آموزش افراد روستایی، امدادگران و پرسنل بهداشتی در کاهش مرگ و میر است. کلید واژه ها: مین، مهمات، آموزش احیاء اولیه و پیشرفته، کاهش خسارت

مقدمه: آموزش همگانی مقابله با سوانح نیازمند طراحی و اجرای برنامه های آموزشی مناسبی است که ارتباط مؤثری با مخاطبان خود برقرار سازد و آگاهی های لازم و اساسی را برای آنها فراهم آورد. این پژوهش با توجه به انتشار جزوه های آموزشی جمعیت هلال احمر به منظور بالابردن میزان آگاهی مردم، درصدد بررسی میزان موفقیت این ابزار آموزشی مقابله با اثرات سوانح طبیعی بر افزایش آگاهی افراد نسبت به سوانح می باشد. روش ها: در مطالعه مقطعی حاضر، 1040 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای از مناطق مختلف تهران مورد بررسی قرارگرفتند. در ابتدا به این افراد جزوات آموزشی داده شد و پس از گذشت حدود 2 هفته مجدداً به همان افراد مراجعه و پرسشنامه توسط همان فرد تکمیل شد. یافته ها: میزان آگاهی کلی افراد پیش از ارایه جزوات حدود 62/0 (نسبت پاسخ های درست)، این نسبت در رابطه با زلزله 56/0، در رابطه با آتش سوزی 62/0، در رابطه با سیل 75/0، در رابطه با یخبندان 46/0، در رابطه با مواد آتش زا 68/0، در رابطه با رعد و برق 60/0، در رابطه با جبهه آتش 69/0 و در رابطه با آتشفشان 73/0 بوده است. میزان آگاهی افراد در تمامی زمینه ها پس از مطالعه بروشورهای مربوط تغییر کرد (5%p< (. نتیجه گیری: میزان آگاهی افراد در تمامی زمینه ها پس از مطالعه بروشورها افزایش یافت. میزان آگاهی پاسخگویان بعد از ارایه جزوات آموزشی در بالاترین میزان مربوط به آتشفشان و در پایین ترین رتبه مربوط به آتش سوزی بود.