کمال چهارسوقی

یک روش مؤثر برای بهبود عملکرد زنجیره تأمین، ایجاد هماهنگی بین اعضای زنجیره تأمین است. این نوشتار موضوع هماهنگی زنجیره تأمین را با استفاده از قرارداد بیمه بررسی می کند. یک تولید کننده و یک خرده فروش، زنجیره تأمین را شکل می دهند که خرده فروش با تقاضای احتمالی و برگشت کالا از مشتری روبه روست. پذیرش کالای برگشتی از ویژگی های بازار رقابتی امروز است و موضوع هماهنگی را تحت تأثیر قرار می دهد. در این نوشتار، پارامترهای قراردادی و قیمت فروش کالای تولید کننده برای رسیدن به هماهنگی کامل و وضعیت برد برد برای هر دو عضو زنجیره تأمین، تعیین می شود. در این پژوهش قرارداد بیمه با قرارداد به اشتراک گذاری درآمد مقایسه می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد، به ازای هر قرارداد به اشتراک گذاری درآمد، یک قرارداد بیمه را می توان تعریف کرد و در صورت انتخاب صحیح پارامترهای قراردادی، سود مورد انتظار تولید کننده با قرارداد بیمه نسبت به قرارداد به اشتراک گذاری بهبود پیدا می کند.

مسئله انتخاب تأمین کننده یکی از مهم ترین تصمیمات حوزه مدیریت زنجیره تأمین است و امروزه تمرکز بر موضوعات زیست محیطی و پایداری در زنجیره تأمین، اهمیت انتخاب تأمین کننده پایدار را دوچندان کرده است. در این مقاله پایداری و محورهای اصلی و فرعی پایداری در انتخاب و همکاری های طولانی مدت با تأمین کنندگان بررسی شده است و براساس شاخصه های پایداری تعیین شده، یک روش ترکیبی برای ارزیابی و انتخاب تأمین کنندگان و تعیین مقدار بهینه سفارش تخصیصی به هریک از آن ها معرفی شده است. ارزیابی تأمین کنندگان با استفاده از شاخصه های استخراج شده از ادبیات در حوزه های اجتماعی و زیست محیطی انجام شده است و مسئله انتخاب تأمین کننده و تخصیص سفارش به صورت یک برنامه ریزی ریاضی درجه دوم مدل سازی شده است. مدل پیشنهادی با استفاده از روش تغییر شکل یافته الگوریتم بندرز تجزیه و حل شده است. درپایان با ارائه مثال های عددی، ارزیابی روش ارائه شده مورد بررسی و جمع بندی قرار گرفته است