نیلوفر شریفی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش تاب آوری و آموزش تنظیم هیجان بر استرس ادراک شده و حساسیت اضطرابی کارکنان آتشنشانی انجام گرفت. روش این مطالعه، آزمایشی و طرح آن پیش آزمون و پس آزمون چند گروهی با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان شاغل در سازمان آتشنشانی شهر اردبیل در پاییز 1397 تشکیل دادند. تعداد 45 نفر از این افراد به روش تصادفی تصادفی انتخاب و در سه گروه آموزش تاب آوری (n=15)، آموزش تنظیم هیجان (n=15) و گروه گواه (n=15) به تصادف جایگزین شدند. هر سه گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه های جمعیت شناختی، استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) و حساسیت اضطرابی فلوید و همکاران (2005) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بن فرونی تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت آماری معناداری بین سه گروه آموزش تاب-آوری، آموزش تنظیم هبجان و کنترل در نمرات استرس ادراک شده و حساسیت اضطرابی وجود دارد (01/0>p). نتایج آزمون تعقیبی نیز نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر ترس از نگرانی های بدنی اثربخشی بیشتری داشت (01/0>P). در کل نتایج پژوهش نشان داد که هر دو روش آموزش تاب آوری و تنظیم هیجان بر استرس ادراک شده و حساسیت اضطرابی آتشنشانان موثر است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس تجدیدنظر شده اضطراب آشکار کودکان-ویراست دوّم در دانش آموزان انجام گرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظرروش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان در حال تحصیل بین رده ی سنی ۱۵ تا ۱۷ سال شهر اردبیل بودند که بر اساس فرمول کوکران نمونه ی مطلوب برای این پژوهش برابر با ۲۹۰ نفر بود، بنابراین، تعداد ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابتدا فرم انگلیسی به فارسی ترجمه شد و سپس ترجمه ی معکوس گردید و در اجرای اوّلیه، سوالات مبهم حذف شدند و در نهایت مقیاس نهایی مورد اجرا قرار گرفت. بعد از جمع آوری داده ها برای تحلیل از روش تحلیل عاملی تاییدی، ضریب همبستگی پیرسون و روش باز آزمایی و آلفای کرونباخ استفاده شد. ضریب پایایی مقیاس با محاسبه ی آلفای کرونباخ برای کل مقیاس ۸۷/۰ به دست آمد. همچنین نتایج حاصل از ضرایب همبستگی پیرسون متغیر اضطراب آشکار با عامل های چهارگانه و استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی، روایی سازه را تصدیق نمود و همه ی شاخص های برازش در وضعیت مطلوبی بالاتر از ۹۰/۰ قرار داشت. نتایج این پژوهش هم راستا با سایر مطالعات خارجی از ویژگی های روانسنجی مطلوب این ابزار خبر می دهد به نحوی که از این ابزار می توان در غربال گری های اضطرابی در مدارس و بررسی های بالینی استفاده نمود.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه باورهای خودکارآمدی، راهبردهای تنظیم هیجان و تحمل ابهام در دانش آموزان دختر و پسر دارای اضطراب امتحان انجام گرفت. این مطالعه به روش علی-مقایسه ای می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی شهر اردبیل در سال تحصیلی 92-1391 می باشد. آزمودنی های پژوهش شامل 150 دانش آموز (75 دختر و 75 پسر) دارای اضطراب امتحان می باشد که به شیوه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب امتحان، خودکارآمدی، تنظیم هیجان و تحمل ابهام استفاده شد. داده های بدست آمده نیز با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره MANOVA با استفاده از نرم افزار SPSS 18 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه از دانش آموزان دختر و پسر دارای اضطراب امتحان تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین دانش آموزان دختر و پسر دارای اضطراب امتحان در زمینه تنظیم هیجان و تحمل ابهام تفاوت معنی داری وجود دارد. این در حالی است که این تفاوت در خودکارآمدی معنی دار نبود. نتایج نشان می دهد تنظیم هیجان و تحمل ابهام در دانش آموزان دختر دارای اضطراب امتحان بیشتر از پسر می باشد. لذا برای پیشگیری از اضطراب امتحان می توان راهبردهای تنظیم هیجان را به دانش آموزان دختر یاد داد و با آموزش های لازم تحمل ابهام را در آنها افزایش داد.