خدیجه سعادتمند

مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی رابطه حساسیت اضطرابی، اجتناب تجربی و تاب آوری با اضطراب امتحان در دانش آموزان بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانش آموزان پسر پایه ی دوازدهم ناحیه ی یک اهواز در سال تحصیلی 95-94 بود. از بین آن ها نمونه ای به حجم 103 نفر به صورت تصادفی  مرحله ای انتخاب شد و به چهار مقیاس حساسیت اضطرابی نوجوانان دیکون و الن تینر، پرسشنامه ی پذیرش و عمل بوند و همکاران، پرسشنامه ی تاب آوری کانر و دیویدسون، و مقیاس اضطراب امتحان ، پاسخ دادند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربی با اضطراب امتحان رابطه ی مثبت معنی داری وجود دارد. در صورتی که بین تاب آوری با اضطراب امتحان رابطه ی منفی معنی دار وجود دارد. اجتناب تجربی بیشترین قدرت پیش بینی را برای اضطراب امتحان دارد.  هر سه متغیر پیش بین 49 درصد واریانس اضطراب امتحان را تبیین می کند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از پژوهش اجتناب تجربی یک پیش بین کننده ی قوی اضطراب امتحان است. بنابراین  پیشنهاد می شود تا اجتناب تجربی در افراد دارای اضطراب امتحان مورد توجه قرار گیرد.