محمدباقر عالی

خودگفتاری، از عوامل روان شناختی مؤثر بر بهبود و موفقیت اجرای حرکتی فرد است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر خودگفتاری انگیزشی بر هماهنگی دودستی دانشجویان بود. به این منظور 24 دانشجوی رشته تربیت بدنی (12 دختر و 12 پسر با میانگین سنی 62/22 سال و انحراف استاندارد 081/2) به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها پس از اجرای پیش آزمون با دستگاه هماهنگی دودستی به صورت انتخابی به دو گروه همگن خودگفتاری انگیزشی و گروه بدون خودگفتاری تقسیم شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون تی مستقل و تی وابسته در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد خودگفتاری موجب بهبود معنادار عملکرد هماهنگی می شود (05/0>P). همچنین گروه دختران در هماهنگی دودستی، به طور معناداری دقت بهتری داشتند (05/0>P). گروه پسران در هماهنگی دودستی، به طور معناداری سرعت بهتری داشتند (05/0>P). اما در پس آزمون در گروه خودگفتاری بین دختران و پسران تفاوت معناداری وجود داشت (05/0p <). با توجه به یافته های تحقیق حاضر پیشنهاد می شود که از خودگفتاری انگیزشی برای بهبود و ارتقای عملکرد هماهنگی دودستی استفاده شود.

مارک بویر[1] استاد علوم سیاسی در دانشگاه کالیفرنیا ، برکلی است که هم اکنون دوره هایی را در زمینه نظریه و فلسفه سیاسی و سیاستگذاری و سازماندهی عمومی در آنجا تدریس می کند. بویر در لندن متولد شد و در دانشگاه اکستر و دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد. وی قبل از انتقال به برکلی در دانشگاه مادرس و دانشگاه نیوکاسل استاد مدعو بود. وی از دانشگاه های استرالیا ، فنلاند ، فرانسه ، انگلستان و ایالات متحده بازدید علمی کرده است. بویر در زمینه های فلسفه ، تاریخ و ادبیات علوم سیاسی به طور گسترده چاپ کرده است. علایق او متنوع است ، از جمله اندیشه های آنگلوفون ، قاره و جنوب آسیا ، به ویژه نظریه رادیکال ، سوسیالیستی و انتقادی قرن نوزدهم و بیستم. نگرانی های فلسفی وی شامل رویکردهای پساتحلیلی به موضوعات ، تحقیق اجتماعی ، اخلاق و نظریه دموکراتیک است. تأثیر فکری بویر در زمینه های فلسفه تاریخ ، تفسیرگرایی و حکمرانی بیشتر بوده است.[2]

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسش نامه تصویرسازی حرکتی کودکان بود. بدین منظور، 250 نفر که در دامنه سنی هفت تا 12 سال بودند، به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و نسخه فارسی پرسش نامه تصویرسازی حرکتی کودکان را تکمیل کردند. برای تعیین روایی سازه از روش تحلیل عاملی تأییدی و برای بررسی همسانی درونی و پایایی زمانی به ترتیب از ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون طبقه ای و همچنین، برای تعیین روایی هم زمان از پرسش نامه تصویرسازی حرکتی-سه استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص های سی.اف.آی و جی.اف.آی بیشتر از 90/0 و شاخص رمزی کمتر از 08/0، ضرایب آلفای کرونباخ و همبستگی درون طبقه ای بیشتر از 70/0 و در نتیجه این شاخص ها و ضرایب، روایی و پایایی پرسش نامه را در جامعه ایرانی تأیید می کند.