اسماعیل صفری

زمینه و هدف: ازآنجاکه تخریب از عوامل برهم زننده انتظام اجتماعی است، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر برخی عوامل اجتماعی در گرایش به تخریب اموال عمومی در بین دانش آموزان دبیرستانی شهر دزفول انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده که روش پیمایش مقطعی در آن مورد استفاده قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش، شامل ۸۲۳۸ دانش آموز دبیرستانی شهر دزفول در سال تحصیلی ۱۴۰۲ بود که با استفاده از جدول لین، تعداد ۴۰۰ نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شدند. نمونه گیری به شیوه تصادفی طبقه ای چندمرحله ای انجام گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه پژوهشگر ساخته استفاده شد؛ و اعتبار آن از طریق اعتباریابی صوری حاصل شد؛ و داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار  spssو آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل مسیر مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: مقدار همبستگی پیرسون بین متغیر وابسته (گرایش به تخریب) با متغیرهای احساس بیگانگی، احساس نابرابری و پایگاه اجتماعی اقتصادی، به ترتیب ۵۲/۰، ۳۲/۰، ۶۱/۰-، به دست آمد و همه فرضیه ها با سطح معناداری کمتر از ۵ درصد مورد تأیید قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که این متغیرها درمجموع ۱۸ درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کردند (۱۸۱/۰=۲R). همچنین آزمون تحلیل مسیر نیز نشانگر آن بود که این متغیرها علاوه بر تأثیر مستقیم، به صورت غیرمستقیم نیز بر متغیر وابسته تأثیر داشته اند. نتیجه گیری: بین عوامل اجتماعی (احساس بیگانگی، نابرابری و پایگاه اجتماعی اقتصادی) و گرایش به خرابکاری اموال عمومی توسط دانش آموزان دبیرستانی رابطه مستقیم وجود دارد؛ بنابراین، برای کاهش رفتار مخرّب باید به متغیرهای موردنظر مطابق با پیشنهاد های پژوهش توجه شود تا درنتیجه نظم اجتماعی جامعه افزایش یابد.

زمینه و اهداف: هدف از نگارش این مقاله، ارزیابی و تحلیل مطالعات پیشین است که پیرامون برنامه ریزی استراتژیک در آموزش عالی ایران انجام شده است. روش بررسی: ازآن جایی که ایم مقاله ای مروری تحلیلی است. جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی بوده و بر اساس بررسی مطالعات قبلی انجام گرفته است. در این بررسی علاوه بر این که خلاصه ای از مقالات پیشین طرح شده ، به تحلیل اجمالی آن ها نیز توجه شده است. یافته ها: در این مقالات اغلب از مدل خاصی برای برنامه ریزی استراتژیک در حوزۀ مطالعاتی استفاده شده، که برخی نکته های آن از چند نظر مهم بوده و نگارنده به آن پرداخته است: بی توجهی به چگونگی عملیاتی کردن استراتژی ها(خرد، میانه و کلان) در سطح محیط در دستِ بررسی، تعیین نکردن منابع مالی در فرایند اجرای تغییر استراتژی ها و کالا فرض کردن دانشگاه در فرایند بررسی استراتژی ها.   نتیجه گیری: آن چه نهایتاً در این مقاله به آن توجه شده، بیان این مطلب است که چون طبیعت دانشگاه و آموزش عالی با طبیعت سازمان ها و بنگاه های کسب وکار محور(به لحاظ زمینه، بازه زمانی، اجماع، سیستم ارزشی، مشتریان و ...) متفاوت است، باید در مدل های ارائه شده تغییراتی داد. با شناخت این تفاوت ها، دانشگاه ها می توانند مدل سنتی را به گونه ای تغییر دهند که شناخت و مشارکت آن ها در این فرایند بهبود یابد و همواره برنامه ریزی استراتژیک با نتایج بهتری حاصل شود.

هدف از انجام این پژوهش طراحی الگوی برنامه ریزی استراتژیک آموزش از دور در آموزش عالی ایران می باشد. روش پژوهش ترکیبی (کیفی و کمی) است. نمونه آماری در بخش کیفی هفت نفر از صاحبنظران آموزش از دور و مدیریت دولتی و در بخش کمی 97 نفر از اعضای هیئت علمی گروه مدیریت دولتی می باشند. نتایج این پژوهش نشان داد که چون طبیعت دانشگاه و آموزش عالی با طبیعت سازمان ها و بنگاه های کسب و کار محور متفاوت است، همچنین بین دانشگاه های مرسوم و دانشگاه های آموزش از دور تفاوت وجود دارد، باید در مدل های ارائه شده تغییراتی داد. با شناخت این تفاوت ها، دانشگاه ها می توانند مدل سنتی را به گونه ای تغییر دهند که شناخت و مشارکت آنها در این فرایند بهبود یابد و همواره برنامه ریزی استراتژیک با نتایج بهتری حاصل شود. در این پژوهش براساس مطالعات انجام شده، الگوی مفهومی متناسب با برنامه ریزی استراتژیک آموزش از دور طراحی شد. جهت گردآوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته با صاحب نظران استفاده و از مقوله بندی نتایج آن پرسشنامه بدست آمد. نتایج پرسشنامه با استفاده از ماتریس عوامل داخلی و خارجی نشان دهنده غلبه ضعف ها بر قوت ها و تهدیدها بر فرصت ها می باشد. نتایج ماتریس چهارخانه ای عوامل داخلی و خارجی نشان داد که دانشگاه پیام نور در موقعیت استراتژی تدافعی می باشد. همچنین از ماتریس SWOT برای تدوین استراتژی و از ماتریس QSPM اولویت بندی آن ها استفاده شد. در نهایت نتایج تحلیل مسیر، نشان داد که در حدود 81% از مجموع تغییرات متغیر وابسته توسط مدل تحلیلی نهایی ارائه شده تبیین شده که نشان دهنده تناسب بالای مدل مفهومی جهت ارائه در برنامه ریزی استراتژیک آموزش از دور می باشد.

تقلّب، از پدیده های غیراخلاقی رایج در نظام های آموزشی است که با گسترش فناوری به طور فزاینده ای تسهیل شده و رواج پیدا کرده است. هدف این پژوهش،  بررسی تفاوت بین میزان تقلّب در آزمون های بدون کاغذ با آزمون های با کاغذ است. روش پژوهش، پیمایش است و داده ها با استفاده از پرسشنامه خود ساخته جمع آوری شده اند. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز دزفول در سال تحصیلی 92-1393 است که 357 نفر از آنان به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و در نهایت با استفاده از نرم افزار SPSS19 تجزیه و تحلیل داده ها انجام شد. نتایج آزمون t (259/4) نشان می دهد که تقلّب در امتحانات بدون کاغذ بیشتر از امتحانات با کاغذ است. همچنین بین جنسیت و ارتکاب یا عدم ارتکاب به تقلّب، با توجه به آزمون کای اسکوئر (103/0) و سطح معنا داری (748/0)، رابطه ای وجود ندارد. همچنین بین سن و ارتکاب یا عدم ارتکاب به تقلّب با سطح معنا داری، (021/0) و آزمون کای اسکوئر (88/14) رابطه معنا داری بین این دو متغیر مشاهده می گردد. با توجه به گسترش آموزش عالی و پذیرش گسترده دانشجو، پیشنهاد می گردد که پذیرش دانشجو بر اساس صلاحیت های علمی صورت پذیرد. توجه به این موضوع می تواند میزان تقلّب در دانشگاه ها را کاهش دهد.