مصطفی الماسی

این پژوهش در صدد واکاوی در صدد بررسی منشاء پیدایش گروه ها و سازمان ها تروریستی است. القاعده و داعش به عنوان بزرگترین گروه های تروریستی در خاورمیانه به عنوان موردهای مطالعاتی در این پژوهش انتخاب شدند. از آنجاییکه پدیده های مورد بررسی در جهان مدرن را نمی توان پدیده هایی ناگهانی و دفعی تصور کرد، براین اساس، این پژوهش قائل به فرآیند تکاملی این گروه ها و سازمان ها در بستر تاریخ است. با این نگرش، در پاسخ به سوال اصلی پژوهش که عبارت است از؛ دلایل و ریشه های شکل گیری گروه ها و سازمان های تروریستی در خاورمیانه چه هستند؟، نظریه تبارشناسی میشل فوکو به عنوان چارچوب نظری این پژوهش انتخاب شده است. فرضیه اصلی این پژوهش این است که گروه ها و سازمان های تروریستی حاضر در جهان مدرن دارای عقبه فکری و تاریخی هستند که از منظر تبارشناسی قابل بررسی هستند. این پژوهش تلاش کرده است تا با گردآوری منابع معتبر و متنوع بر ادبیات موجود در این حوزه بیفزاید. این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و روش گردآوری داده ها اسنادی و کتابخانه ای است.

هدف از این پژوهش، مطالعه نقش میانجی فرهنگ یادگیری مشارکتی در تبیین ارتباط بین رهبری دانش و انتقال آموزش است. این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی و ازلحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی است. سازمان موردمطالعه، ادارات آموزش و پرورش شهر سنندج هستند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، نمونه ای به حجم 193 نفر از کارکنان مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها سه پرسشنامه رهبری دانش، فرهنگ یادگیری مشارکتی و انتقال آموزش است. روایی ظاهری پرسشنامه ها با استناد به نظر متخصصان و پایایی آنها نیز با استناد به ضریب آلفای کرونباخ تأیید شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t  تک نمونه ای، آزمون همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین رهبری دانش، فرهنگ یادگیری مشارکتی و انتقال آموزش، روابط مثبتِ معناداری وجود دارد. براساس نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نیز تأثیر مستقیم رهبری دانش بر انتقال آموزش، معنادار نیست اما این متغیر به صورت غیرمستقیم و با واسطه فرهنگ یادگیری مشارکتی، تأثیر معناداری بر انتقال آموزش دارد.

در فلسفه و فرهنگ سیاسی کمتر واژه ای به اندازه آزادی به بازی گرفته شده است. این درحالی است که جمعی از متفکران آزادی را به مفهوم رهایی از هرگونه قیدوبند دانسته اند و جمعی دیگر آنرا فرمان برداری از عقل معنا کرده اند. انگار که رمز این همه اختلاف و ابهام در خود واژه آزادی نهفته باشد. ژان ژاک روسو متفکر قرن هجدهم از فیلسوفان معروف و به نام در بحث بیان مبانی فلسفی است. اگرچه روسو، از نخستین روشنگرانی است که مفهوم حقوق بشر را بطور مشخص بکار گرفت ولیکن او یک نظریه پرداز در رابطه با حاکمیت سیاسی بوده و مبنای فکری خود را بر پایه آزادی انسان استوار نموده است. آزادی از نظر روسو سرنوشت ویژه انسان است و از همین رو است که انسان را از منظر آزادی تعریف می کند، چنانکه می گوید: آزادی یکی از دارایی های اساسی انسان است صرف نظر کردن از آن به معنای صرف نظر کردن از تمام خصوصیت های انسانی خود، از حقوق بشر و حتی از وظیفه ها و مسئولیت اخلاقی خود است. بی تردید در این پژوهش در پی یافتن مبنایی براساس آزادی انسان برای تشکیل یک حکومت مبتنی بر فردیت برای انسان نخواهیم بود، بلکه سخن ما وجود مبنایی براساس آزادی در اعطای حقوقی برای انسان خواهد بود. بااین حال روسو درگذر انسان از وضع طبیعی به وضع مدنی، قرارداد اجتماعی را دستاوردی بر تحصیل آزادی های مدنی و حق های قانونی برای انسان می داند. بر این اساس او در این اثر سخن از حق های بشری می کند که برمبنای آزادی انسان تحقق خواهد نمود.

امام خمینی & پیشتاز نگرش پویا به مفهوم «شهادت» به مثابه یکی از آموزه های اجتماعی اسلام بود. به طوری که ماحصل تلاش فکری ایشان در شکل «فرهنگ شهادت طلبی» در جامعه ایران معاصر، به ویژه در میان «رزمندگان اسلام» در دوران دفاع مقدس متجلی شد. این مقاله درصدد بررسی ریشه های فکری «فرهنگ شهادت طلبی» در آرای امام خمینی & به عنوان متفکر دینی نوگرا و رهبر جریان های سیاسی و اجتماعی تأثیرگذار در تحولات سیاسی و فکری ایران معاصر است. پرسش اساسی این پژوهش عبارت است از اینکه آیا ترویج تفسیر جدید از مفهوم «شهادت»، توسط امام خمینی & در ظهور و بروز عملی «فرهنگ شهادت طلبی رزمندگان اسلام» مؤثر بوده است؟ در برابر، فرضیه پژوهش این است که شکل گیری «فرهنگ شهادت طلبی رزمندگان اسلام» در طول دفاع مقدس، منبعث از نشر آرای امام خمینی & بوده است که از دهه 1340 در کوران تحولات فکری جامعه شکل گرفته بود.

مقدمه و هدف پژوهش: فرهنگ سازمانی به مثابه ی شخصیت سازمان، زمانی دارای افراد و محیطی سالم است و به اهداف خطیر خود دست می یابد که افرادش ارزش ها، شخصیت و اهدافشان را متناسب با این فرهنگ سازمانی بدانند بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تاثیر فرهنگ سازمانی بر سلامت سازمانی با نقش میانجی یگانگی فردی- سازمانی انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع تحقیق توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه های علوم پزشکی کرمانشاه و همدان به تعداد 649 نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم 353 آزمودنی جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد فرهنگ سازمانی گوفی و جونز (1996)، یگانگی فرد- سازمان کریستف (1996) و سلامت سازمانی هوی و همکاران (1996) استفاده شد. روایی هر سه پرسشنامه از نظر متخصصان مدیریت و علوم رفتاری مورد تأیید قرار گرفت و برای میزان پایایی نیز از روش آلفای کرونباخ به ترتیب پرسشنامه فرهنگ سازمانی83/0 ، یگانگی فرد-سازمان 97/0، سلامت سازمانی 91/0 گزارش شد. داده های تحقیق پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزارهای آماری Lisrel وSPSS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج الگویابی معادلات ساختاری نشان داد که فرهنگ سازمانی بر سلامت سازمانی با نقش میانجی یگانگی فردی- و سازمانی اثر مثبت و معنی داری دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از عوامل اثر گذار بر افزایش سلامت سازمانی توجه به فرهنگ سازمانی دانشگاه ها با تاکید بر یگانگی فرد- سازمانی می باشد.