منصور هیلاوی نیسی

زمینه: پژوهش ها نشان داده اند مهارت های حرکتی ساده از جمله پیش نیازهای رشد مهارت های حرکتی پیشرفته تر به حساب می آیند. با وجود مطالعات گسترده در حوزه مهارت های حرکتی، به تأثیرگذاری بازی های ویدئویی فعال و پایه ورزشی بر ارتقای مهارت های حرکتی کمتر پرداخته شده است. هدف: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر بازی های ویدئویی فعال و پایه ورزشی بر رشد مهارت های حرکتی درشت و انگیزه در دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی می باشد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان 10-8 ساله پسر در سال 1400 شهرستان اهواز بود. 60 کودک 10-8 ساله با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه 20 نفری (2 گروه تجربی و یک گروه گواه) جایگزین شدند. ابزار تحقیق، آزمون برونینکس اوزرتسکی، پرسشنامه انگیزش و دستگاه ایکس باکس 360 کینکت بود. در ابتدا داده های پیش آزمون مهارت های درشت و انگیزش اخذ گردید. گروه های تحقیق به مدت 8 هفته، 2 بار و هر جلسه 30 دقیقه تمرین کردند. در انتهای جلسات تمرین، پس آزمون مهارت های درشت و انگیزش گرفته شد. به منظور تحلیل داده ها، از روش تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بازی های ویدئویی فعال و پایه ورزشی بر رشد مهارت های درشت و انگیزش تأثیر معناداری داشتند (0/05 P<). همچنین تفاوت معناداری بین بازی های ویدئویی فعال و پایه ورزشی وجود نداشت (0/05 P<). نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده مبنی بر اثربخشی بازی های ویدئویی فعال و پایه ورزشی بر رشد مهارت های درشت و انگیزش در دانش آموزان، آموزش استفاده از بازی فعال ویدئویی برای ارتقای مهارت های حرکتی درشت در دانش آموزان توصیه می شود.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه اثربخشی بازی های فعال ویدئویی و بازی های پایه ورزشی بر رشد مهارت های بنیادی در دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد 60 دانش آموز ابتدایی (دوره دوم) با دامنه سنی 8 تا 11 سال به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (بازی های ویدئویی فعال، بازی های پایه ورزشی) و یک گروه کنترل (بازی های ویدیویی غیر فعال) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق، آزمون تبحر حرکتی برونینکس– اوزرتسکی ویرایش دوم، دستگاه ایکس باکس360 به همراه کینکت و دسته می باشد. ابتدا، شرکت کنندگان پیش-آزمون مهارت های حرکتی را اجرا کردند. گروه های تجربی به مدت هشت هفته، دو بار در هفته و هر جلسه، 30 دقیقه به اجرای برنامه تمرینی مربوطه پرداختند. گروه کنترل نیز بازی های ویدئویی غیرفعال را از طریق کنسول ایکس-باکس و دسته تحت نظارت کامل آزمونگر انجام دادند. در انتهای جلسات تمرینی آزمون تبحر حرکتی برونینکس– اوزرتسکی ویرایش دوم، مجدداً از تمام افراد به عمل آمد (مرحله پس آزمون). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گروه های ویدئویی فعال و پایه ورزشی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی تأثیر معناداری دارد. نتایج دیگر این تحقیق نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه ها در رشد مهارت های حرکتی بنیادی وجود دارد؛ که این تفاوت ها با گروه کنترل معنادار بود، اما بین گروه های تجربی تفاوت معناداری یافت نشد. بنابراین به مربیان پیشنهاد می شود که علاوه بر تمرینات پایه ورزشی بر بازی های ویدئویی فعال نیز تاکید ویژه ای داشته باشند.

هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر بازخورد هنجاری با توجه به سطح شایستگی ادراک شده بر اجرا و یادگیری تکلیف پرتابی در دانش آموزان پسر شهر اهواز بود. به این منظور، 60 نفر به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و در دو گروه شایستگی ادراک شده بالا (15 نفر بازخورد هنجاری و 15 نفر کنترل) و پایین (15 نفر بازخورد هنجاری و 15 نفر کنترل) قرار گرفتند. مرحله اکتساب در دو جلسه متوالی با 100 کوشش (5 بلوک 10 کوششی در هر جلسه) انجام شد. پس آزمون (20 کوشش و بدون ارائه بازخورد) بلافاصله پس از پایان جلسه دوم و آزمون یادداری 48 ساعت بعد انجام شد. نتایج تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری مکرر نشان داد که بازخورد هنجاری در بین گروه شایستگی ادراک شده بالا و پایین دارای تأثیر متفاوتی نبود (05/0