منصوره حقیقی کفاش

از دوران ریاست جمهوری دوگل، اصول گلیسم در سیاست خارجی فرانسه حاکم گردید. یکی از مباحث بسیار مهم در سیاست خارجی دوگل، اصل حفظ استقلال فرانسه در نظام بین الملل و تعامل این کشور با امریکا به عنوان یکی از ابرقدرت های نظام بین الملل، بوده است. لذا پس از دوگل،روسای جمهوری فرانسه چه از جناح راست و چه از جناح چپ، همواره سعی در حفظ استقلال سیاست خارجی فرانسه، در قبال امریکا را داشتند. شیراک از جمله روسای جمهوری بود، که براساس سنت گلسیم در سیاست خارجی فرانسه، درصدد حفظ استقلال در نظام بین الملل برآمد. اما پس از شیراک، سارکوزی در دوران مبارزات انتخاباتی اش با شعار گسست از گذشته، سعی در گسترش روابط با آمریکا و تقویت روابط فراآتلانتیکی در سیاست خارجی فرانسه را داشت. بنابراین با راه یابی سارکوزی به کاخ الیزه ما شاهد یکسری تحولات در روابط فرانسه با امریکا، می باشیم. به گونه ای که برخی سیاست خارجی سارکوزی را منفک شده از روسای جمهور پیشینش، می دانند.

از آغاز تاریخ بشریت جنگ و خشونت همواره همزاد یکدیگر بوده و زنان به عنوان گروه آسیب پذیر بیشترین تأثیرات را متحمل شده اند. در حقیقت با بروز جنگ، گروه های مختلف به شکل عامدانه زنان را هدف قرار می دهند و از آنان برای رسیدن به اهداف جنگی خود بهره می جویند. بنابراین با توجه به جایگاه و نقش زنان در خانواده و جامعه به عنوان هسته اصلی، امنیت و ثبات متزلزل شده و در نگاه جامع با به خطر افتادن امنیت کشور یا کشورهای دیگر، جامعه جهانی با عدم امنیت و صلح روبه رو خواهد شد. در نتیجه می توان گفت که اهمیت شناخت تأثیرات ناگوار مخاصمات مسلحانه بر زنان و آثار آن بر صلح و امنیت بین المللی امری انکارناپذیر و ضروری است. در این زمینه شورای امنیت به عنوان رکن اجرایی سازمان ملل متحد که وظیفه حفظ صلح و امنیت بین المللی را بر عهده دارد، به این موضوع از سال 1991 به بعد توجه نموده و سه اقدام انجام داده است: 1. مفهوم پردازی نقض حقوق زنان در مخاصمات مسلحانه به عنوان تهدید علیه صلح و امنیت بین المللی، 2. اقدامات قضایی- امنیتی و 3. اقدامات سیاسی- امنیتی.

مفهوم امنیت به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی رشته روابط بین الملل، به موازات تحولاتی که در نظام بین المللی و الگوهای رفتاری بازیگران رخ داده، دچار تحول گردیده است. از جوامع  اولیه تا اواخر دهه 1991 مفهوم امنیت مضیق حکفرما بود. اما از سال 1991 به بعد امنیت موسع مطرح شد. بنابراین عملکرد شورای امنیت از سال 1991  تا 2010 حائز اهمیت است زیرا در این دوران شورا، نگاه گسترده تری نسبت به مفهوم امنیت داشته و متناسب با آن خلع سلاح و کنترل تسلیحات، تروریسم، حقوق بشر، محیط زیست و بیماریهای واگیردار را از موارد امنیتی دانسته است. به همین سبب شورای امنیت در جهت مبارزه با این موارد سعی در ارائه راهکارهایی برای مقابله با آنها داشته است. در این راستا شورا قطعنامه هایی را صادر نموده و یا آنکه در نشست های خود به این موارد پرداخته است.