کوکب خلیلی پاجی

روش های آموزشی مختلفی در مورد چگونگی آموزش لغت های انگلیسی وجود دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تصاویر و ژست ها به عنوان کمک کننده های غیرکلامی در یادگیری لغت زبان انگلیسی در کودکان پیش دبستانی بود. طرح پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی بود. شرکت کنندگان این پژوهش 60 کودک پیش دبستانی(30  دختر و 30 پسر) 4 تا 6 ساله بودند که به روش در دسترس از مهدکودک های منطقه شش شهر تهران انتخاب شدند. توانایی کودکان در یادگیری لغت های جدید با استفاده از یک طرح اندازه گیری مکرر در سه موقعیت ارائه لغت به تنهایی، ارائه لغت به همراه ژست و ارائه لغت به همراه تصویر اندازه گیری شد. همه کودکان آزمون یادآوری معنا و آزمون درک مطلب را پس از آموزش و همچنین در مرحله پیگیری تکمیل کردند. یافته ها حاکی از آن بود که کودکان در موقعیت آموزشی ارائه لغت به همراه ژست و ارائه لغت به همراه تصویر بهتر از موقعیت ارائه لغت به تنهایی عمل کردند، همچنین عملکرد آن ها در موقعیت ارائه لغت به همراه ژست بهتر از موقعیت ارائه لغت به همراه تصویر بود. در مرحله پیگیری گروه ارائه لغت به همراه ژست از دو گروه دیگر ثبات بیشتری در آزمون درک نشان دادند. نقش تعدیل کننده جنسیت در یادآوری و درک مطلب لغات معنی دار نبود. کمک کننده های غیرکلامی در افزایش یادگیری تاثیرگذار هستند. پایداری آموخته ها با کمک کننده غیرکلامی ژست مناسب تر از سایر کمک کننده ها است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی کارکردهای شناختی، پیش مهارتهای شنیداری و توانش های زبانی در کودکان تک زبانه و دو زبانه است. طرح پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای است. نمونه پژوهش حاضر را 30 نفر از کودکان دو زبانه ی 6 تا 12 سال مرکز چند زبانه های ایران و 30 نفر از کودکان تک زبانه 6 تا 12 سال مرکز خلاقیت تشکیل می دهند. نمونه گیری به شیوه در دسترس و هدفمند انجام شد. ابزار پژوهش آزمون رشد زبان، آزمون هوش کلامی وکسلر و آزمون پیش مهارت های شنیداری بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین کارکردهای شناختی، پیش مهارت های شنیداری و توانش های زبانی کودکان تک زبانه و دو زبانه تفاوت معنی داری وجود دارد. براساس نتایج پژوهش حاضر، والدین و نهاد های آموزشی باید برنامه های موثر و متنوعی به منظور بهبود مهارت های شناختی لازم برای یادگیری زبان ایجاد کنند.