وحید فرید

پیمان های نظامی در جهان کنونی از اهمیت زیادی برخوردار است. پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، بعد از فروپاشی بلوک شرق به عنوان قوی ترین اتحاد نظامی جهان، اهمیت به سزایی پیدا کرده است. با آنکه این پیمان در مقابل پیمان ورشو شکل گرفته بود و انتظار می رفت بعد از انحلال پیمان ورشو، این پیمان هم خود اعلام انحلال کرده یا حداقل محدود شود، ولی این روند برعکس شد به طوری که این پیمان به سمت گسترش پیش رفت.روسیه که منافع حیاتی خود را در خطرمی دید، طیف وسیعی از اقدامات را به منظور مقابله با این جریان به کار بست. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با به بهره گیری از نظریه نئورئالیسم کنت والتز، علل مقابله روسیه با فرایند گسترش ناتو به شرق، تببین می گردد. به نظر می رسد که تدوین و برنامه ریزی دکترین های متعدد دفاعی-امنیتی روسیه، پیگیری تمهیدات دیپلماسی چند جانبه در منطقه آسیای مرکزی یعنی پیمان شانگهای با اتخاذ رویکرد دفاعی- امنیتی،رقابت تسلیحاتی و نظامی ناتو، مخالفت با پیوستن جمهوری های سابق شوروی به ناتو، و مقابله با برنامه سپر دفاع موشکی ناتو در اروپای شرقی، از تمهیدات دفاعی- امنیتی روسیه به منظور مقابله با فرایند گسترش ناتو به شرق می باشد.

ماده 2 منشورملل متحد مشتمل بر اصول بنیادین حقوق بین الملل عمومی از جمله اصل منع توسل به زور، اصل عدم مداخله در امور داخلی و اصل حق ملت ها برای تعیین سرنوشت خویش می باشد. این اصول ستونهای نظام حقوق بین الملل را استوار نگاه می دارند و تمام کشورها و سازمان های بین المللی در روابط بین المللی میان خویش، باید رعایت این اصول را در نظر بگیرند. بازیگران و گروه های شورشی در حوزه یمن، و شناسایی آن ها از سوی دولتها وسازمان های بین المللی در حقوق بین الملل، می تواند آثار و تبعات متفاوتی برای آنها داشته باشد. تحولات اخیر یمن و مداخلات عربستان تحت عملیات طوفان قاطع، و در پی آن صدور قطعنامه 2216 شورای امنیت جای بسی تامل واندیشه دارد، براستی آیا صدور این قطعنامه را می توان دلیل مشروعیت حضور و مداخلات نظامی عربستان در صحنه پر از آشوب یمن، با بازیگران متعدد، که نقش ها مدام در حال عوض شدن درآن می باشند دانست؟ این نوشتار در پی آن است که به شیوه توصیفی- تحلیلی، غیر قانونی وغیر مشروع بودن مداخله نظامی عربستان در یمن را با مبنی قرار دادن اصول بنیادین حقوق بین الملل متجلی در منشور، ضمن بیان نواقص قطعنامه 2216بیان دارد، و این که این قطعنامه نمی تواند موجب مشروعیت بخشیدن به مداخلات نظامی عربستان در یمن باشد.

این پژوهش در پی بررسی رابطه بین سرمایه فکری و حافظه سازمانی در صنایع دارویی استان گیلان است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری اطلاعات توصیفی- پیمایشی می باشد. روش گردآوری اطلاعات به دو صورت کتابخانه ای و میدانی است. جامعه آماری در این تحقیق کارشناسان صنایع دارویی استان گیلان و حجم نمونه برآورد شده 171 نفر است. در این تحقیق داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه که با استفاده از نظریه بونتیس در خصوص اجزای سرمایه فکری و نیز با توجه به تحقیق آل حبیب و کراز در خصوص رابطه سرمایه فکری و حافظه سازمانی طراحی گردیده. برای آزمون فرضیات، از تحلیل مسیر و نرم افزار ایموس نسخه18 استفاده شده و نتایج بیانگر این مطلب است که بین سرمایه فکری و حافظه سازمانی در صنایع دارویی استان گیلان رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. همچنین بین ابعاد سرمایه فکری و حافظه سازمانی در صنایع دارویی استان گیلان نیز رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد.