سمیرا معینی راد

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین چشم آرام بر دقت و مدت چشم آرام بازیکنان ماهر در شوت سه امتیازی بسکتبال، با بررسی شرایط تحت فشار بود. شرکت کننده های تحقیق شامل 18 بازیکن ماهر بسکتبال با دامنه سنی 20-30 سال که به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کرده بودند و به طور تصادفی در گروه های تمرین و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه تمرین و کنترل در یک جلسه الگودهی ویدئویی و 3 جلسه تمرین شوت(25*5) شرکت می کردند و این در حالی بود که گروه تمرین چشم آرام دستورالعمل هایی در مورد کنترل رفتار خیرگی می کردند. دقت عملکرد، مدت چشم آرام و ویژگی های کینماتیکی در مراحل پیش آزمون، آزمون یادداری و آزمون انتقال از طریق دستگاه های ردیاب چشمی SMI( ETG) و آنالیز حرکت از طریق شش دوربین مادون قرمز و نرم افزارهای I view ETG 2.7 ،Be gaze 3.7 و Cortex 2.5 ثبت و تحلیل شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گروه تمرین چشم آرام مدت چشم آرام طولانی تر و دقت عملکرد بالاتری را نسبت به گروه کنترل در پس آزمون و آزمون انتقال داشتند و در شرایط تحت فشار نیز قادر به حفظ دقت عملکرد و مدت طولانی چشم آرام بودند. به طور کلی به نظر می رسد که مهارت شوت سه امتیازی بسکتبال با نیازهایی متفاوت مثل دوری فاصله و سرعت زیاد شوت نیز می تواند از تمرین چشم آرام به عنوان یک روش کنترل توجه بینایی سود جوید و منجر به عملکرد بهتر بازیکنان با سطوح بالای مهارتی شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدت زمان چشم آرام و دقت عملکرد بازیکنان ماهر و نیمه ماهر بسکتبال در کوشش های موفق و ناموفق در شرایطی که افراد از زوایای متفاوتی از زمین شوت را اجرا می کردند، انجام شد. شرکت کنندگان پژوهش بازیکنان ماهر و نیمه ماهر بسکتبال با دامنه سنی 29-20 سال بودند. برای ثبت و تحلیل داده های پژوهش از دستگاه ردیاب چشمیSMI ، نرم افزار هایI view ETG 2.7 و Be gaze 3.7، سیستم تحلیل حرکت با شش دوربین مادون قرمز و نرم افزار Cortex استفاده شد. همچنین، دقت عملکرد گروه ها از طریق چک لیستی هشت ارزشی ارزیابی شد. از آزمون های تیمستقل و تحلیل واریانس مرکب دوراهه برای تحلیل آماری داده ها استفاده شد و سطح معناداری 05/0 درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که افراد ماهر مدت زمان چشم آرام طولانی تری نسبت به افراد نیمه ماهر داشتند و همچنین، مدت زمان چشم آرام در کوشش های موفق نسبت به ناموفق طولانی تر بود؛ بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که اثر مدت زمان چشم آرام و تأثیر آن بر عملکرد به تکلیف و موقعیت محدود نمی شود.

هدف از انجام این پژوهش، مقایسه مهارت پیش بینی و رفتار های جستجوی بینایی در بازیکنان ماهر و مبتدی بسکتبال بود. در این پژوهش، 28 نفر آزمودنی پسر با دامنه سنی 20 تا 35 سال (57/24 M=)در دو گروه ماهر و مبتدی به تعداد مساوی حضور داشتند. بازیکنان ماهر و مبتدی فیلم هایی از موقعیت های مختلف حمله(1 در مقابل 1 و 3 در مقابل 3) را مشاهده کردند و پیش بینی خود را در مورد جهت حمله با پرش به سمت راست، چپ و عقب در حداقل زمان ممکن ارائه دادند. دقت و زمان پیش بینی و نیز رفتارهای جستجوی بینایی بازیکنان ماهر و مبتدی با استفاده از دستگاه های زمان واکنش و ثبت حرکات چشم ارزیابی شد. نتایج حاصل پیرامون مهارت پیش بینی نشان داد که بازیکنان ماهر در مجموع در هر دو موقعیت عملکرد بهتری نسبت به بازیکنان مبتدی دارند. اما داده های حاصل از جستجوی بینایی نشان داد که تفاوت معنا داری در تعداد تثبیت ها و مدت تثبیت ها در بین بازیکنان ماهر و مبتدی در دو موقعیت وجود ندارد، اما با این وجود در داده های حاصل از مدت زمان دیدن در مناطق مختلف در بین بازیکنان ماهر و مبتدی تفاوت معنا داری در بعضی مناطق نمایش مشاهده شد. به طور کلی می توان بیان کرد که بررسی عوامل درگیر در عملکرد خبرگی در رشته های مختلف ورزشی می تواند در روشن شدن فاکتورهای مهم در تمرین و آموزش، تسهیل کننده و تأثیر گذار باشد.