علی موسی نژاد

همان طور که در چند فصل از این مجلّد نشان داده شد، جامعه شناسان طیف گسترده ای از تبیین ها را در باره ی جرم تنظیم کرده ا ند. یک روش مفید برای طبقه بندی این تبیین ها، طبقه بندی بر اساس سطح اولیه ی تحلیل آن هاست. نظریه های سطح خرد در تبیین تفاوت افراد از لحاظ تخلفات جنایی به ویژگی های افراد (مانند: ویژگی های زیستی، روان شناختی و روان شناختی اجتماعی) یا زمینه ی بلافصل اجتماعی شان (مانند: خانواده و تأثیرات همسالان) توجه می کنند. در مقابل، نظریه های سطح کلان، تفاوت نرخ جرم در میان مجموعه های[1]جمعیتی را تبیین می کنند. ماهیت این مجموعه ها در نظریه های گوناگون متفاوت است. به عنوان مثال؛ نظریه های بی سازمانی اجتماعی به ویژگی های مجموعه های نسبتاً کوچک مقیاس[2] – مجموعه ای از افراد که در یک محله ی واحد زندگی می کنند- توجه بیش تری می کنند. دیدگاه کانونی

مسنر و روزنفلد در کتاب« جرم و رؤیای آمریکایی» به یکی از مؤلفه های غالباً فراموش شده ی نظریه ی « ساختار اجتماعی و آنومی» مرتن؛ یعنی چرا ایالات متحده چنین نرخ جرم بالایی دارد، می پردازند. مسنر و روزنفلد « نظریه ی آنومی نهادی» را مطرح کردند که به موضوع آنومی در سطح جامعه می پردازد. مثل مرتن درصدد تبیین نرخ فوق العاده بالای جرم در ایالات متحده هستند. و این هدف را با اشاره به « رؤیای آمریکایی» محقّق می کنند. مسنر و روزنفلد در تأکید بر این امر که نرخ بالای جرم در ایالات متحده تا حدودی از این واقعیّت ناشی می شود که جامعه ی آمریکا، افراد را به پی گیری هدف موفقیّت مالی ترغیب می کند؛ اما برای ابزارهای مشروع به منظور دست یابی به اهداف، ارزش ناچیزی قائل است، به شدتتحت تأثیر نظریه ی آنومی مرتن هستند. به عبارت دیگر، هنجارهای مشروع مقبول به لحاظ فرهنگی فدای هدف می شوند که بیش از زندگی اهمیت می یابد. با این حال، مسنر و روزنفلد نظریه ی مرتن را هم بسط داده اند. در وهله ی اول، آن ها مدعی هستند که تأکید فرهنگی بر موفقیّت مالی با این تصور توأم است که نهاد اقتصاد در دیگر نهادها؛ مانند خانواده، آموزش و حکومت نفوذ می کند و بر آن ها مسلّط می شود. استدلال آن ها این است که تسلّط نهاد اقتصاد تا آن اندازه عملکرد مناسب این نهادها را مختل می کند که دیگر به طور مؤثر و به اندازه ی کافی نمی توانند افراد جامعه را جامعه پذیر کنند یا حتی رفتار منحرفانه را کیفر دهند. مسنر و روزنفلد استدلال می کنند که اگر جنبه های دیگر زندگی آمریکایی بیش از موفقیّت مادی مورد تأکید قرار گیرند، ایالات متحده می تواند فاقد چنین نرخ جرم بالایی باشد. آن ها به اقتصاد مختلط در اروپای غربی و ژاپن به مثابه ی نمونه هایی از جوامعی اشاره می کنند که نشان می دهند بر خلاف آنچه در آمریکا وجود دارد، سطحی از رفاه اقتصادی کاملاً به عملکرد اقتصادی وابسته نیست.