زینب زارعی نژاد

پژوهش حاضر به بررسی مقایسه ای رابطه بین منزلت های هویتی با رضامندی زناشویی زوج های شاهد و غیرشاهد دانشجو می پردازد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری کل دانشجویان متأهل اعم از شاهد و غیرشاهد دانشگاه های شهر کرج است و تعداد نمونه آماری، با توجه به ماهیت پژوهش، 400 نفر (200 نفر دانشجوی متأهل مرد و 200 نفر دانشجوی متأهل زن) تعیین شد. سپس از بین این دانشگاه ها، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، گروه نمونه انتخاب شدند. اطلاعات لازم برای این پژوهش، از اجرای دو آزمون پرسش نامه منزلت هویت فرد (Eom-Eis-2) و پرسش نامه رضامندی زناشویی انریچ هم زمان به دست آمده اند. برای پاسخ به فرضیه ها و سؤال های پژوهش، با توجه به ماهیت متغیرها، از روش های استنباطی شامل آزمون های Z و t برای معنی داربودن ضریب همبستگی r و آزمون Zr فیشر برای مقایسه همبستگی های دو گروهی و هم چنین آزمون t و U من ویتنی برای مقایسه میانگین ها و مجموع رتبه های دو گروه استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که هویت یافتگی با رضامندی زناشویی ارتباط مثبت و معنی داری دارد. به عبارتی، میزان رضامندی زناشویی در افرادی که از منزلت هویت یافتگی بالایی برخوردارند بیشتر است. هم چنین یافته حاکی از آن است که اختلاف همبستگی دو متغیر (رضامندی و ابعاد هویت) بین دو گروه متأهلین شاهد و غیرشاهد در بعد هویت یافتگی، به طور مثبت، معنی دار است، ولی در سایر ابعادِ هویت این اختلاف معنی دار نیست.

در دهه های اخیر تأثیر ویژگی های شخصیتی در روابط زناشویی توجه زیادی را به خود جلب کرده است چراکه شخصیت مهمترین و زیربنایی ترین مسأله در نارضایتی زناشویی است. باتوجه به اهمیت این موضوع پژوهش حاضر به بررسی نقش میانجی گر سبک های دفاعی در رابطه بین سطح تحول من با رضایت زناشویی می پردازد. این تحقیق در مقوله طرح های همبستگی از نوع پیش بینی قرار می گیرد. بدین منظور از بین جامعه آماری، 200 نفر از دبیران ساوجبلاغ با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و داده ها با استفاده از پرسشنامه های سبک های دفاعی DSQ ، آزمون تکمیل جملات SCT و پرسشنامه رضایت زناشویی ENRICH جمع آوری و مدل مفروض با استفاده از تکنیک تحلیل مسیر مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاصل از همبستگی و تحلیل رگرسیون نشان دادند که سطح تحول به طور غیرمستقیم با میانجی گری سبک های دفاعی بر رضایت زناشویی (ضریب تأثیر= 21/0) تأثیر معنادار داشت. لذا می توان بر نقش برجسته شخصیت و مولفه های آن از جمله سطح تحول من و سبک های دفاعی در تعیین رضایت زناشویی تأکید کرد و در جهت تدوین برنامه های پیشگیری، آموزشی و درمانی با تأکید بر عوامل شخصیتی تلاش کرد.