سید محمود میثاقی

روش تحقیق در این پژوهش کیفی از نوع توصیفی –تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای بوده است که با قیاس تطبیقی تکمیل گردید.ابتدا مؤلفه های تجربه شده بین المللی در دانش ارزیابی تطبیقی شناسایی شده و سپس مبتنی بر شرایط ایران و چهار کشور مسلمان دیگر مؤلفه های 7 گانه و 4 گانه در ابعاد "محتوایی" و" رویه ای" برای مفاهیم "برنامه ریزی" و "برنامه ریزی فضایی" تدوین شده و قیاس تطبیقی برای وضعیت 5 کشور صورت پذیرفت. بر اساس یافته ها در حوزه نظری (اسنادی- محتوایی) نظام برنامه ریزی کلان اغلب کشورهای موردبررسی مشابه هم و نیز همسو با کشورهای پیشرفته تر صنعتی با شدت و ضعف های مختصری بوده ولیکن در حوزه عمل (رویه-نتیجه) تفاوت های موجود بسیار محسوس بوده اند. این وضعیت در برنامه ریزی فضایی این کشورها ضعیف تر از برنامه ریزی کلان آن ها بوده است. یافته های نهایی نشان دادند که در" نظام برنامه ریزی کلان "، تمام کشورها دارای افق برنامه ریزی مداوم با دوره های مشخص، رویکرد غالب اقتصادی، مشارکت پذیری پایین و شریعت پذیری گفتمانی قوی ولی اجرایی ضعیف بوده اند.در "نظام برنامه ریزی فضایی" ،ایران در مؤلفه های سطوح سلسله مراتبی برنامه ریزی ، رویکرد و مکانیسم برنامه ریزی فضایی،و ساختار سازمانی مشابه 4 کشور دیگر و در مؤلفه سیستم اجرا- کنترل -نظارت عقب تر از 4 کشور هم وزن خود بوده است ، درمجموع مالزی در غالب معیارها و سپس ترکیه پیش تر از ایران، مصر و عربستان بوده اند.

در این مقاله مدل­سازی سامانه ی اطلاعات جغرافیایی در تلفـیق با مدل­سـازی 3 بُعدی جهت ارزیابی خطر سنگ­ریزش مورد استفاده قرار گرفت.مدل 3 بُعدی سنگ­ریزش فرآیندهای پویا و دینامیک را بر اساس یک سطـح سلولی بررسـی می­نماید. این مدل از داده های ورودی به شکل پارامترهای توزیعی رستری و عوارض پلی­گونی که در محیط GISایجاد شده­اند استفاده می­کند. نتایج حاصل از شبیه سازی فرآیند سنگ­ریزش، مسیر3 بُعدی سنگ­ریزش و سرعت عوارض آن، یا به صورت نقطه ای یا خطی درShp فایل های سه بُعدی ذخیره شد. مدل­سازی توزیعی رستری بر پایه مسیرهای3 بُعدی سـنگ­ریزش و تکنیک زمین آمار مکانی، بیانگر توزیع فراوانی مکانی، ارتفاع پرش و یا ارتفاع جهش، و انرژی جنبشی سنگ های در حال ریزش می­باشد که بر این اساس توزیع خطر سنگ­ریزش و مسیر حرکت سنگ با احتساب این قبیل ویژگی­های سنگ­ریزشی برای منطقه ی مورد مطالعه به­دست آمد. نتایج نشان داد که تنها 15 درصد از مناطق مستعد سنگ ریزش از شدت خطر متوسط به بالا برخوردار بوده که همگی آنها در شیب بالای 60 درصد قرار داشته و از نوع دامنه های واریزه ای می باشند.

در روند سیاست گذاری و برنامه ریزی علم و فناوری کشور، ایجاد و توسعه فضاهایی نظیر پارک های علم وفناوری که بتواند در سطح ملی و منطقه ای باعث تسریع در رشد و سپس توسعه پایدار مناطق گردد بسیار ضروری است. اقدامات نظری و عملی در سیاست های نوین برنامه ریزی کشور، ضرورت ایجاد پارک های علم وفناوری مبتنی بر بنیان های مناطق با هدف دستیابی به توسعه پایدار را مورد تأکید قرار می دهد، لیکن برای وصول به این اهداف، تاکنون معیارها و اصول برنامه ریزی و طراحی، تدوین نشده اند. در این پژوهش کاربردی، با توجه به ویژگی های منحصربه فرد و مزیت های استان مازندران (نمونه مورد بررسی) که بر بستر اقتصاد طبیعت بنیان استوار است، اصول برنامه ریزی و طراحی متفاوتی برای تدارک و اجرای پارک های علم وفناوری در قیاس با سایر نقاط کشور و جهان صورت گرفته و تلاش شده است تا الگویی مناسب برای شرایط مشابه ارایه گردد. از طریق شناخت مفاهیم مرتبط با موضوع توسعه منطقه ای و چگونگی تعیین مزیت های منطقه ای مبتنی بر روش های علمی و ویژگی های مزیتی، اصول برنامه ریزی و طراحی در قالب تدوین بیانیه چشم انداز و فرآیند گردش کامل تولید در پارک ها تدوین شده اند. در جمع بندی مشخص شده که برای برنامه ریزی پارک های علم وفناوری، با توجه به متغیرهای اجتماعی، اقتصادی، زمانی و بویژه محیطی و فضایی مناطق مختلف، میتوان راهبردهای برنامه ریزی و طراحی متفاوتی را ارایه نمود، به ویژه اگر اقتصاد مناطق، «طبیعت بنیان» باشد. راهبردهای ارایه شده در پنج عرصه اقتصادی، مدیریتی، محیطی– کالبدی، اجتماعی– فرهنگی و دانش و فناوری دسته بندی شده و 65 هدف راهبردی در عرصه های مذکور ارایه شده اند.