سید سجاد فضلی

امروزه تحولات شگرف دانش مدیریت، وجود نظام ارزیابی اثربخش را اجتناب ناپذیر نموده است. هدف از این پژوهش ارزیابی عملکرد یک سازمان نظامی براساس مدل سرآمدی سازمانی (EFQM) بود. پژوهش حاضر، مطالعه ای توصیفی- پیمایشی است که به ارزیابی سرآمدی سازمانی یک سازمان نظامی در سال 1395پرداخته است. جامعه پژوهش شامل 193 نفر از فرماندهان، مدیران یک سازمان نظامی می باشد که به صورت نمونه گیری تصادفی سامان مند انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه مدل سرآمدی سازمانی (EFQM) که شامل 47 سؤال است، استفاده شد، که پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ 96/0 تائید گردید. داده ها نیز علاوه بر استفاده از شاخص های آمار توصیفی، از روش های آمار استنباطی نظیر تی تک نمونه ای و مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) تحلیل گردید. یافته ها مبتنی بر مدل معادلات ساختاری نشان داد، کلیت مدل ارائه شده با مقادیر شاخص های برازش (058/0=RMSEA و 96/0=NFI و 96/0=GFI)، مورد تائید است. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نیز تائید کرد که از میان مؤلفه های اصلی مدل سرآمدی سازمانی، مؤلفه عملکرد در حوزه توانمندسازها دارای مطلوبیت نسبی، اما مؤلفه عملکرد در حوزه نتایج از وضعیت مناسبی برخوردار نمی باشد. درمجموع عملکرد سازمانی با توجه به مدل سرآمدی سازمانی نیز در وضعیت نامناسبی قرار دارد.

پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر دوره های آموزشی فن­آوری اطلاعات بر بهبود عملکرد کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، با روش توصیفی پیمایشی انجام شد. جامعه آماری، متشکل از کلیه کارکنان ستادی (1024 نفر) و مدیران (113 نفر) دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده که از این جامعه، تعداد 281 نفر از کارکنان و 88 نفر از مدیران با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. به منظور تعیین روایی از قضاوت استادان این رشته استفاده گردید و میزان پایایی پرسش نامه از طریق محاسبه آلفای کرونباخ معادل 89/0حاصل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با آمار توصیفی (محاسبه فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون های ناپارامتریک باینومیال و فریدمن) انجام گردید. نتایج حاصل نشان داد که آموزش فن آوری اطلاعات (ICDL) بر هر شش مؤلفه­ عملکرد (مهارت های جدید، دقت و اثربخشی در انجام کار، سرعت و مقدار انجام کار، موفقیت شغلی، جاذبه و علاقه مندی در انجام کار، استرس شغلی) تأثیر معناداری داشته و نهایتاً موجب بهبود عملکرد کارکنان شده است.