محمد حهانگیری

هدف از انجام این تحقیق، مقایسه مهارت های روانی، اعتماد به نفس و تفسیر اضطراب در ورزشکاران مهارت های باز و بسته بوده است. جامعه تحقیق حاضر را ورزشکاران نخبه شهر تبریز (131 ورزشکار) که سابقه بیش از 5 سال فعالیت حرفه ای داشتند، تشکیل دادند. تعداد 84 ورزشکار مهارت های باز و 32 ورزشکار مهارت های بسته به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان گروه نمونه(116 ورزشکار) انتخاب شدند. از پرسشنامه های CSAI-2 (اضطراب تنی، شناختی و اعتماد به نفس) و ) OMSAT-3سه مهارت روانی پایه، روان تنی و شناختی) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. از تحلیل واریانس چندگانه، برای مقایسه ورزشکاران مهارت های باز و بسته از نظر مهارت های روانی، شدت و تفسیر اضطراب و تحلیل رگرسیون چند متغیره، برای رابطه بین مهارت های روانی و شناختی و اضطراب – اعتماد به نفس در سطح معنی داری در تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین مقادیر شدت اضطراب جسمی و اعتماد به نفس در ورزشکاران مهارت های باز در مقایسه با مهارت های بسته بالاتر است. به طور کلی، مهارت های روانی اعتماد به نفس، تصویرسازی و واکنش های استرس مهم ترین شاخص های پیشگو در تفسیر مثبت از اضطراب و اعتماد به نفس ورزشکاران در عملکرد بودند. همچنین رابطه بین مهارت های روانی و شدت اضطراب و اعتماد به نفس در ورزشکاران مهارت های باز و بسته متفاوت بود. با توجه به نتایج در مهارت های پایه اعتماد به نفس برای هر دو گروه در مهارت های روان شناختی، تمرکز برای مهارت های باز و تمرین ذهنی برای مهارت های بسته و در مهارت های روان - تنی واکنش های استرس برای هر دو گروه مهم ترین شاخص های پیش بین اضطراب و اعتماد به نفس بودند. روان شناسان ورزش می توانند از تعدادی از مهارت های روانی به منظور کمک به ورزشکاران در تفسیر اضطراب به عنوان تسهیل کننده استفاده کنند.