الهام خاکسار

زمینه و هدف: ناخن جویدن یکی از رایج ترین مشکلات رفتاری در دوران کودکی است که می تواند ناشی از اضطراب و تنیدگی باشد. هدف پژوهش حاضر تأثیر هنردرمانی (قصه گویی، عکاسی و نقاشی) مبتنی بر درمان شناختی - رفتاری در درمان ناخن جویدن یک دختر 7 ساله مبتلا به این اختلال بود.

زمینه و هدف: یکی از ابزارهای کارآمد برای تشخیص اختلالات دوران کودکی، آزمون های فرافکن ترسیمی است. در این آزمون ها عملکردهای شناختی، بین فردی و روان شناختی فرد از طریق ترسیم یک فرد، یک موضوع و یا یک شخصیت مورد ارزیابی قرار می گیرد. پژوهش حاضر، با هدف مقایسه عناصر آزمون ترسیم آدمک در کودکان 5 تا 10 ساله مبتلا به اختلال اوتیسم و اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی با کودکان بهنجار انجام شد. روش: این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل کودکان مراجع کننده به کلینیک های مشاوره تحت نظر سازمان بهزیستی یزد بود که 35 کودک از هر گروه (جمعاً 105 نفر) برای مطالعه انتخاب شده اند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش آزمون ترسیمی آدمک گودیناف (فلورانس گودیناف، 1926)، ارزیابی رفتارهای اوتیستیک (جی لورد، 1989) و مقیاس تکان شگری (باروت و همکاران، 1995) بود. نمونه پژوهش بر اساس نمونه گیری در دسترس و در کلینیک های بالینی و درمانی شهر یزد، انتخاب شده اند. برای تحلیل دادها از روش های فراوانی، درصد فراوانی، فراوانی تجمعی و آزمون کروسکال والیس استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد که بین کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی و اوتیسم، با کودکان بهنجار در 10 عنصر آزمون آدمک تفاوت معنادار وجود دارد ولی در سه عنصر دیگر تفاوت معناداری به دست نیامد. (0/05< P ). نتیجه گیری: وجود تفاوت میان سطوح عناصر آزمون ترسیم آدمک در کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی و اوتیسم، بدین معناست که عناصری در ترسیم آدمک وجود دارد که می توان به واسطه آنها به تشخیص کودکان دارای این اختلالات نزدیک شد.

پژوهش حاضر، با هدف تاثیر آموزش حرکات ریتمیک و بازی های گروهی بر بهبود درک، دقت و توالی شنیداری کودکان بر اساس رویکرد روان عصب شناختی در شهر یزد صورت گرفت. روش: روش این پژوهش، از نوع آزمایشی و جامعه آماری کلیه دانش آموزان یزد بودند، تعداد 100 دانش آموز پسر عادی، پس از اجرای آزمون تشخیصی (آزمون هوش ریون کودکان و آزمون سیف نراقی) به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به طور تصادفی انتخاب شدند؛ سپس با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش 12 جلسه (هر جلسه به مدت 60 دقیقه – دو بار در هفته)، تحت آموزش راهبرد بازی درمانی گروهی وحرکات ریتمیک قرار گرفتند، اما گروه کنترل، هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های به دست آمده، و از روش آماری توصیفی و استنباطی (از میانگین و آزمون تی برای نمونه های وابسته و انحراف معیار) در درجه آزادی (p<.05) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که عملکرد توجه و توالی شنیداری دانش آموزان آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، به صورت معنادار بهبود یافته است. نتیجه گیری: لذا می توان نتیجه گرفت که راهبرد بازی درمانی گروهی و حرکات ریتمیک سبب بهبود عملکرد توجه و توالی شنیداری دانش آموزان پسر شده است. بر مبنای نتایج این پژوهش، می توان به مربیان اختلال های یادگیری، مشاوران و روان شناسان پیشنهاد کرد که از این راهبرد، برای بهبود توجه و توالی شنیداری دانش آموزان کمک کرد.

با توجه به اهمیت حوزه تاب آوری مسیر شغلی و گستردگی کاربرد های ناشی از آن پژوهش حاضر با هدف بررسی اعتبار، پایایی و هنجاریابی مقیاس تاب آوری مسیر شغلی مورگان لیون در میان کارمندان و دانشجویان چهار شهر کشور) تهران، شیراز، یزد، سقز) صورت گرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و زمینه یابی از نوع آزمون سازی می باشد که جامعه آماری شامل کلیه کارمندان و دانشجویان کشور بودند که به صورت نمونه در دسترس 4 شهر (تهران، شیراز، یزد و سقز) انتخاب شدند. به این منظور تعداد ۶۲۵ کارمند و ۲۶۴ دانشجو از سازمان ها و دانشگاه های مختلف این شهرها به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و پرسش نامه را تکمیل نمودند. روش های آماری شامل محاسبه نمرات t، رتبه درصدی، آلفای کرونباخ و جهت بررسی روایی از روش دو نیمه کردن استفاده شد و جدول هنجار درصدی و استاندارد هم برای دانشجویان و هم کارمندان تهیه شد. نتایج نشان داد که اعتبار آزمون به روش آلفای کرونباخ برای کارمندان.0.901 و برای دانشجویان،0.884 محاسبه شد. همچنین بررسی روایی تصنیف حاکی از آن بود که بین دو نیمه آزمون تفاوت معناداری وجود ندارد. در کل یافته نشان داد که مقیاس فوق ابزاری مناسب و دارای شواهد روان سنجی مطلوب برای سنجش تاب آوری مسیر شغلی در جامعه ایرانی محسوب می شود.