جهانبخش اورک

هدف تحقیق حاضر تعیین راهکارهای کاهش مقاومت افراد در برابر تغییر و نوآوری از دیدگاه اساتید و کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی ایذه می باشد.این تحقیق از نوع توصیفی بوده و ابزار گرد آوری اطلاعات و داده های مورد نیاز در آن، پرسشنامه محقق ساخته ""عوامل موثر بر کاهش مقاومت در برابر تغییر"" است که دارای ضریب پایایی 0.89 به روش آلفای کرونباخ می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون (one samplet Test)T استفاده شده است.نتایج این پژوهش نشان داد که از دیدگاه اساتید و کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه، توجه به عواطف و احساسات، مشورت کردن با آنها، اعتماد به کارکنان و اختیار دادن به آنها بر کاهش مقاومت آنان در برابر تغییر موثراست. بنابراین مسوولان دانشگاه می بایست قبل از هر تغییری در سیستم بسترهای لازم آن را فراهم نموده و در این راستا به خواسته های اساتید و کارکنان خود توجه نمایند تا بتوانند در تحقق رسالت خویش موثر عمل نمایند.

هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر رویکرد قصه درمانی در بهبود عزت نفس دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان رامهرمز در سال تحصیلی 1396-1395 است. روش تحقیق آزمایش از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر و دختر کانون تربیتی شهرستان رامهرمز که در فعالیت های تابستانی شرکت نموده که 60 نفر بودند و نمونه پژوهش شامل 30 نفر از دانش آموز (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفرگروه کنترل) ششم ابتدایی شهرستان رامهرمز بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه عزت نفس کودکان پپ(1989) استفاده شد. و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS ویرایش 23 صورت گرفت، در این پژوهش از روش آماری کلموگراف اسمیرنوف، آزمون لوین و تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که مقدار تأثیر متغیر مستقل اجرای قصه گویی پس از خارج کردن تأثیر پیش آزمون(77/46 f =) است که در سطح 05/0 P< معنادار و قصه گویی بر افزایش عزت نفس موثر است.

هدف از پژوهش حاضر تأثیر آموزش مهارت خودافشایی بر کاهش افسردگی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان ایذه در سال تحصیلی 98-1397 بود. جامعه آماری در تحقیق حاضر کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر ایذه در سال 98-1397 که تعداد آنها 750 نفر است. حجم نمونه نیز از بین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر ایذه 30 نفر که بر اساس نقطه برش پرسشنامه افسردگی دارای این اختلالات تشخیص داده شدند به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند بدین صورت که از بین مدارس دخترانه مقطع متوسطه اول دو مدرسه و از هر مدرسه 15 نفر بعنوان نمونه انتخاب و سپس در دو گروه آزمایش(15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. روش این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه وگروه آزمایش بود. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (لاویبوند و لاویبوند، 1995) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روش های توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد)، از روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS22 استفاده شد. یافته ها نشان داد که آموزش مهارت خودافشایی بر کاهش استرس، اضطراب و افسردگی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان ایذه در سال تحصیلی 98-97 مؤثر بوده است.

هدف اصلی این پژوهش تعیین اثربخشی گذراندن مفید اوقات فراغت بر شادکامی، خود اثربخشی و سلامت روان دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهرستان باغملک بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان باغملک در سال تحصیلی 97-1396 به تعداد 1456 نفر است. حجم نمونه پژوهش شامل 60 نفر (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) از دانش آموزان پسر پایه چهارم متوسطه شهر باغملک که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. در گروه آزمایش علاوه بر فعالیت های عادی مدرسه، هر هفته یک تا دو جلسه که معمولاً هر جلسه یک نیم روز به طول می انجامید، فعالیت های مورد علاقه دانش آموزان اجرا گردید، و پس از 50 روز از هر دو گروه پس آزمون بعمل آمد. در این پژوهش از پرسشنامه های شادکامی آکسفورد، پرسشنامه خود اثربخشی شرر (1990) و سلامت عمومی (GHQ) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و از آزمون های لوین، گلوموگرف-اسمیرینف و تحلیل کواریانس استفاده شده است. نتایج نشان داد مقدار تأثیر نحوه گذراندن اوقات فراغت بر شادکامی (f=13/93)، 001/0P= و گذراندن اوقات فراغت 52 درصد از تغییرات شادکامی را تبیین می کند. میزان تأثیر گذراندن اوقات فراغت بر خود اثربخشی (f=17/64)، 001/0P= و مقدار تأثیر گذراندن اوقات فراغت بر سلامت روان(f=25/78)، 001/0P= بود. تأثیر نحوه گذراندن اوقات فراغت بر مشکلات جسمانی، اضطراب، نارسا کنش وری اجتماعی و افسردگی در سطح 05/0 P< معنادار بود.