ناهید رژه

مقدمه: یادگیری خدمات­محور، فن تعلیم و فلسفه آموزشی خدمات جامعه را با یادگیری ارادی ارتباط می­بخشد. این شیوه آموزشی به عنوان یک نوآوری آموزشی در دامنه وسیعی از فعالیت­های آموزشی فراگیران از کودکستان تا مقاطع دانشگاهی مطرح است. در این راهبرد فراگیران با مشارکت فعال در تجربیات خدماتی سازمان­یافته پیشرفت می­کنند و مهارت­های فردی و اجتماعی، مسئولیت­پذیری اجتماعی و مهارت­های حل مساله در آنان پرورش می یابد. این راهبرد موجب پیشرفت تحصیلی دانشجو، دوری از آموزش سنتی و افزایش تعامل بین دانشکده­های پرستاری و جامعه می شود. این موضوع ضرورت تغییر فرهنگی را در دانشکده های پرستاری مطرح می نماید. مقاله مروری حاضر با هدف بررسی اثرات و جنبه­های مختلف یادگیری خدمات­محور نگارش شد و ضمن مروری بر منابع راهبرد یادگیری خدمات محور، مفهوم، گام­های اجرا، سودمندی و زوایای متعدد این شیوه یادگیری بررسی شد. نتیجه­گیری: استفاده از یادگیری خدمات­محور در دانشگاه­ها رو به افزایش است و دانشکده­های پرستاری بیشترین سهم را در به کارگیری این شیوه آموزشی به خود اختصاص داده­اند. ضروری است که دانشجویان مقاطع مختلف پرستاری به آموزش سیستماتیک در زمینه روش های یادگیری فعال ازجمله یادگیری خدمات محور دست پیدا کنند تا ضمن آشنایی و به­کارگیری این شیوه، نیازهای تحقیقاتی در این زمینه به فراموشی سپرده نشود.

مقدمه: یکی از استراتژی های مهم یادگیری دانشجویان، تحت تاثیرقرار گرفتن الگوها و رفتارهای اجتماعی و فرهنگی آنها و به عبارت دیگر «الگومحوری» است. الگومحوری یا تدریس با سرمشق شدن، جوهره فرآیند تدریس و یکی از عملکردهای مهم مربیان پرستاری ، الگوبودن آنها از طریق رفتار شایسته یا عملکرد است. معلمان پرستاری باور دارند که الگو­محوری در آموزش بالینی، مؤثرترین و صحیح ترین روش برای انتقال تجربیات و نگرش های حرفه ای به دانشجویان است؛ ولی با این وجود، الگومحوری به عنوان استراتژی آموزشی عملی، به خوبی شناخته نشده و تدریسِ الگومحور، چالشِ کنونی برنامه درسی پرستاری است. نتیجه­گیری: آگاهی از رویکردهای تدریس و فاکتورهایی که بر آن اثر می گذارد، برای طراحان برنامه آموزشی و مدرسان اهمیت زیادی دارد. از این رو ضروری است که در زمینه شناخت بیشتر فرآیند این استراتژی و عملیاتی کردن آن اقدام شود.