ایمانه افخمی

هدف از مطالعه حاضر بررسی همبستگی بین میزان بخشودگی همسران و تعارض زناشویی آنان می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه زوجین استان یزد هستند. آزمودنی های این پژوهش 30 زوج که با نمونه گیری در دسترس (غیراحتمالی) گزیده شده اند و شرط ورود آزمودنی ها این بود که دست کم شش ماه از ازدواج شان گذشته باشد. ابزارهای تحقیق عبارت است از: بخشودگی آزمای خانواده(FFS)1 و پرسشنامه تعارض زناشویی که با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ پایایی آن ها به ترتیب 85/0 و 94/0 بدست آمد. برای تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین تعارض زناشویی و بخشودگی در سه خرده مقیاس درک واقع بینانه، تشخیص و تصدیق خطا و جبران عمل اشتباه رابطه وجود دارد. هم چنین بین بخشودگی و تعارض زناشویی در خرده مقیاس های رابطه فردی با خویشاوندان خود و رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و دوستان رابطه معناداری دیده شد (05/0P<).

هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش بخشودگی بر میزان بخشودگی زوج ها بود. نمونه این پژوهش، 30 زوج از زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهریزد درسال 1386 بوده که به صورت نمونه گیری تصادفی در دوگروه آزمایش(15 زوج) وکنترل (15 زوج) جایگزین شده اند. متغیروابسته در این پژوهش میزان بخشودگی زوج ها بود که با پرسشنامه بخشودگی اینرایت و همکاران (2000) ارزیابی شد. متغیرمستقل،آموزش بخشودگی بود که در هفت جلسه تنظیم و به گروه آزمایش آموزش داده شد. فرضیه پژوهش این بود که آموزش بخشودگی برمیزان بخشودگی زوج ها و ابعاد آن(عاطفی، رفتاری، شناختی) مؤثر است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش بخشودگی، میزان بخشودگی زوج ها را افزایش می دهد (18/25=F ، 01/0< P) و همچنین آموزش بخشودگی برابعاد عاطفی (65/5=F ، 05/0P<)، شناختی (08/7=F ، 01/0=P) و رفتاری (35/13= F، 01/0P<) مؤثر است.