شناسایی موانع زیر بنایی ایجاد سازمان های یادگیرنده در نهادهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
نظریه سازمان های یادگیرنده، نظریه جدید مدیریتی است که توسط «پیترسنج» ارائه شده است. وی معتقد است در دنیای کنونی که دنیایی پیچیده است و با تغییرات سریع، سازمان ها در صورتی می توانند خود را با محیط وفق دهند که با همان سرعت ایجاد تغییرات، به یادگیری بپردازند و به سازمان یادگیرنده تبدیل شوند. راهکارهای ایجاد سازمان های یادگیرنده را می توان در شناسایی و رفع موانع ایجاد آنها جست وجو کرد. به این منظور در مطالعه حاضر، برای شناسایی موانع زیربنایی ایجاد سازمان های یادگیرنده در نهادهای ورزشی کشور با استفاده از پرسشنامه موانع یادگیری سازمانی به جمع آوری نظرهای مدیران عالی ورزش کشور پرداخته شد. یافته های مطالعه بیانگر آن بود که مهم ترین موانع ایجاد سازمان های یادگیرنده در نهادهای ورزشی کشور به ترتیب اولویت عبارتند از: تفکر غیرسیستمی در سازمان، عدم ثبات مدیریتی، پذیرش تدریجی مشکلات و تهدیدات، عدم آرمان مشترک بین اعضا و ارج ننهادن به افراد خلاق و نوآور.