حسین دربانی

هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت ایمنی سالن های ورزشی آموزش و پرورش استان کرمانشاه از دیدگاه مدیران بود. این تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بود و به شکل میدانی انجام شد. جامعه و نمونه آماری این تحقیق شامل کلیه سالن های ورزشی آموزش و پرورش استان کرمانشاه و همچنین مدیران اداره کننده این سالن ها بودند. ابزار مورد استفاده عبارت بود از چک لیست های ارزیابی ایمنی سالن های ورزشی که پایایی آنها در مطالعه مقدماتی به روش آلفای کرونباخ 86/0 محاسبه شد. اطلاعات مورد نیاز به صورت حضوری و با تکمیل چک لیست ها توسط مدیران گردآوری شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها و توصیف نتایج از آمار توصیفی استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش و پرورش استان کرمانشاه دارای 42 سالن ورزشی و 6 مکان ورزشی روباز است که وضعیت ایمنی تأسیسات و ساختمان سالن های ورزشی استان با میانگین امتیاز 3/138 در حد متوسطی بود، ایمنی زمین های بازی موجود در سالن های ورزشی استان با میانگین امتیاز 82/304 وضعیت خوبی داشت و در نهایت ایمنی تجهیزات مورد استفاده در سالن های ورزشی با میانگین امتیاز 92/180 دارای وضعیت متوسطی بود.

هدف از انجام پژوهش، طراحی و تدوین استراتژی توسعه ورزش همگانی در استان زنجان بود. جامعه آماری این پژوهش را اساتید تربیت بدنی دانشگاه، مربیان تحصیل کرده، ورزشکاران تحصیل- کرده، فارغ التحصیلان و دانشجویان کارشناسی ارشد تربیت بدنی، که مجموع آن ها 45 نفر بودند که به علت محدودیت جامعه آماری، نمونه به صورت کل شمار انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط چند تن از اساتید صاحب نظر و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ( 9/0) تأیید گردید. پرسشنامه شامل 32 سؤال در زمینه بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای ورزش همگانی استان زنجان بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون مقایسه میانگین ها و آزمون فریدمن استفاده شد و چشم انداز ورزش همگانی استان زنجان در 5 مقوله تهیه شد که عبارتند از: اهداف کلی، کمی، کیفی، بلند مدت و مأموریت. بر طبق نتایج پژوهش، ورزش همگانی استان زنجان در بعد درونی دارای 7 نقطه ضعف و 9 نقطه قوت است و در بعد بیرونی دارای 8 مورد تهدید و 8 مورد فرصت می باشد که جایگاه ورزش همگانی استان زنجان را در مدل سوات، در منطقه WT قرار داد که سازمان را مجبور به گرفتن حالت تدافعی به خود می کند، در پایان با توجه به موقعیت قرارگیری این استان در مدل سوات، اقدام به تدوین استراتژی های متناسب و قابل اجرا شد.

هدف این تحقیق تعیین شیوع اضافه وزن و چاقی در دانش آموزان پسر 12 تا 17 ساله و رابطه آن با سطح فعالیت بدنی است نمونه های تحقیق را 728 دانش اموزان تشکیل می دادند که از مدارس مقطع متوسط انتخاب شدند نمونه گیری در دو مرحله انجام شد اول نمونه گیری خوشه ای تصادفی که چند مدرسه با توجه به موقعیت جغرافیایی انتخاب شدند و سپس دانش آموزان کلاس های مختلف به صورت تصادفی به عنوان آزمودنی در نظر گرفته شدند که میانگین و انحراف استاندارد سن قد وزن در صد چربی بدن وزن توده چربی بدن و توده بدون چربی بدن آنها به ترتیب 1/2 + 14/52 سال 6/12 + 161 سانتی متر و 14/9 + 52/58 کیلوگرم 8/9 + 16/4 در صد 8+ 9/8 کیلوگرم و 10/5 + 43/4 کیلوگرم بود برای تعیین شیوع اضافه وزن چاقی کم وزنی و وزن مطلوب از صدک های شاخص توده بدنی (CUT OFF ، BMI) استفاده شد و معیار اضافه وزن برابر با صدک 95 MBI صدک 85 چاقی برابر با BM I 95 وزن مطلوب صدک 85 صدک 15 و کم وزنی BMI صدک 15 در نظر گرفته شد به منظور تعیین سطح فعالتی بدنی آزمودنی ها نیز از پرسشنامه فعالتی بدنی بک و برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد نتایج تحقیق نشان داد که شیوع اضافه وزن وک چاقی در دانش آموزان پسر 12 تا 17 ساله شهر رشت به ترتیب 10/9 و 6/5 و شیوع وزن مطلوب و کم وزنی هم به ترتیب 52/8 و 29/9 در صد است همچنین بین شیوع اضافه وزن و سطح فعالیت بدنی رابطه معنی داری (R=-0/12) مشاهده شد (P<0/05) بین شیوع چاقی و سطح فعالیت بدنی نیز رابطه معنی داری (R=-0/13) مشاهده شد (P<0/05) .