کارنامه ی تحلیلی گفتگوی تمدن ها (مقاله ترویجی حوزه)
درجه علمی: علمی-ترویجی (حوزوی)
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
نویسنده در این مقاله، بی هیچ پیش داوری نسبت به مسألهی گفتگوی تمدنها، در پی یافتن نتیجهای تحلیلی است تا پس از بررسی سیر فعالیتها در ارتباط با این موضوع، آیندهی مسیر را روشن نماید. هر چند که در دنیای پر تحولی که در آن هستیم، همواره، یک مساوی نود ونه میباشد و نمیتوان بر حسب دادههای آماری چیزی را پیش بینی نمود. نویسنده، با فرض گرفتن آن که خواننده در جریان رکود فعلی مسأله میباشد، قبل از ارائهی آمار تلاشهای چند ساله، در این رابطه، چشم اندازهای نظری و عملی آن را مورد تأمل قرار میدهد و هیچ احتمالی را از نظر دور نمیدارد؛ آن گاه دورخیز خود را از سالیان قبل از 2000 میلادی استارت میزند. نوع بررسی به گونهی تعقیب روندی است، چنان که نیازی به استنباط و تحلیل جداگانهای ندارد، در عین حال قبل از ورود به هر سال اشارهای، به عنوان براعت الاستهلال، به نتایج آن مینماید، و با ذکر یک ملاحظهی عمومی، در همگی عرصهی این تلاشها، مقاله را خاتمه میدهد.متن
یکی از موضوعاتی که از دیرباز ذهن اندیشمندان را به خود مشغول داشته این است که انسانهای متمدن بتوانند در قرن بیست و یکم، در یک کلبهی تفاهم، با هم گفتگو کنند. زیرا یک فرهنگ یا تمدن در صورتی میتواند کاملاً رشد کند که بتواند با دیگران ارتباط برقرار کند، بنابراین پارادایم مناسب برای یک تمدن همانا گفتگو است، نه برخورد.
برای کسانی که دغدغهی حیات انسانیت را دارند، گفتگوی جهانی تمدنها از اهمیت خاصی برخوردار است و القای تفکر گفتگو به جای برخورد که از سال 1377 توسط ایران طرح شده، و استقبالی که در سطح بینالمللی از آن شد، این واقعیت و نیاز را ملموستر ساخته است. کشورها جوشش خاصی نشان دادند و با این که متحد ما نبودند، در برههای، از آن استقبال کردند، چنان که پیشنهاد نامگذاری سال 2001 ، به عنوان سال گفتگوی تمدنها، را که از سوی ایران مطرح شده بود، به اجماع، تصویب کردند و خود نیز گامهایی در تحقق آن برداشتند.
البته حفظ چنین چیزی بسیار دشوار است، زیرا برای تمدنهای قدرتمند گوش ندادن به حرف دیگران و حذف آنها بسیار آسانتر مینماید.
چنان که در تحلیل روندی زیر ملاحظه میشود تعداد نشستهای قابل توجهی در این چند سال، در داخل و خارج، انجام شده و ثمراتی نیز در بر داشته است که در دو بعد نظری و عملی درخور توجه است:
بخش نخست: تحلیل توصیفی
الف - نظری
* قبول داعیه داری رهبری گفتگوی تمدنها از سوی دول غربی و شرقی نسبت به ایران، تلویحا، این شانس را به ایران داد تا دول غربی او را به مثابهی قدرت نوظهوری به رسمیت بشناسند.
* در برابر نظریهی مهم و استراتژیک «برخورد تمدنها» نظراتی مانند «آمیختگی تمدنها»، نظریهی «پایان تاریخ»، نظریهی «مرشایمر» ارائه شد و لیکن نتوانستند آن را از کرسی اقتدار پائین بیاورند، اما طرح گفتگوی تمدنها توانست عملاً بدیل مناسب و کارامدی را جایگزین آن نماید، که اگر نبود حمایتهای کلان و آن چنانی امریکا و استفاده از نفوذ خود در غرب اروپایی و سایر کشورهای هم پیمان در تحکیم نظریهی برخورد، تا کنون آن نظریه به زباله دانی تاریخ افتاده بود، زیرا نظریهای است پارادوکسیکال و پرنقاش.
* سرانجام طرح گفتگوی تمدنها این تجربه را به دست داد که این نظریه نیز چونان نظریهی برخورد، نیاز به پارادایمی داشت، تا بتواند در مصاف با آن استقامت نماید، و این یک ضرورت علمی و اجتماعی است که از چند سال قبل از مطرح شدن میبایست تهیه و در معرض نقد جهانیان قرار میگرفت، در حالی که چنان به نظر میرسید که قبل از طرح آن در سازمان ملل متحد، سابقهی ذهنی نزد اندیشمندان ما نداشته است.
* و سرانجام، پیش آمدهایی چون عکس العملهای واقعهی 11 سپتامبر 2001، جنگ افغانستان، جنگ عراق و دهها حادثهی تروریستی دیگر و از رونق انداختن طرح گفتگو، به ما آموخت که در پیشبرد طرحهایی با اهداف انسانی باید از اهرمهایی متکی بر قدرت و نفوذ استفاده نمود، و از ابزارهای علمی چون تئوریزه نمودن، به دست گرفتن سکان تکنولوژی، کسب محوریت سیاسی - اقتصادی بهره گرفت و گرنه مهر پایان خوردن بر ایدهی گفتگو به وسیلهی قدرت مهاجم، سرنوشتی خواهد بود که در انتظار آن میباشد.
* ایدهی گفتگوی تمدنها همچون نظریهی برخورد تمدنها از منظر سایبرنتیکی،(1) یک واقعیت تاریخی و اجتماعی است. (توضیح:) در یک قیاس تمثیلی اگر مثلاً گفتگوی تمدنها به نمک تشبیه شود فزونش و یا نبودن آن، هر دو مسأله آفرین میشود: فزونش آن موجب تشنگی شدید و پیامدهای آن است، چنانچه در صورت مصرف بیش از اندازهی آب و پائین آمدن مقدار نمک در خون، در نتیجه بازخور (فیدبک) و تمایل به تناول و مصرف، مقدار از دست رفتهی نمک تأمین میگردد.
* نمیتوان این واقعیت را از نظر دور داشت که جهان کنونی به سمت روابط متقابل، گرد شدن، ارتباط و پیوستگی پیش میرود و بی گفتگو و مفاهمه، در تمامی سطوح مورد علاقه، امکان کامیابی متصور نیست. از این روی، توقف حرکتهای صوری آن دلیلی بر ایست کامل آن نیست، و میتواند دلیلی بر ورود از مرحلهای به مرحلهی دیگر باشد، مثلاً از مرحلهی گفتگو برای بررسی، به مرحلهی گفتگوی عملی، یعنی از مرحلهی فرمولی به مرحلهی فرایندی آن، چنان که نمونههایی از آن را در گفتگوها برای بازداشتن ایران از پیشرفت در علوم هستهای و مقاومت ایران برای نگه داشتن این حق برای خود شاهد بودهایم.(2)
ب - عملی
* همسویی جبههی غربی اروپایی، با ایران در مسألهی انرژی هستهای، در مواجهه با هجومهای امریکا که در پادرمیانی سه کشور فرانسه، آلمان و انگلیس ظاهر شد، موفقیت و صلاحیت ذاتی این طرح، و صداقت ایران برای نجات بشریت را بر ملا ساخت، زیرا پرچمداری طرح گفتگوی تمدنها او را در ردیف قدرتی قابل اعتنا قرار داده بود.
* زعامت گفتگوی تمدنها برای ایران موجب شد تا امریکا و جبههی متحدش نقش ارزنده و تعیین کنندهی ایران را در مسائل خاورمیانه، به ویژه لبنان، افغانستان و عراق، بشناسد.
* خروج از انزوای تحمیلی: مجموعهی تلاشها در این رابطه، عملاً، نشان داد که گفتگوی تمدنها میتواند یک راه حل مناسب برای ایران در مقابل دیگر جوامع و در نتیجه خروج از بن بست و انزوای تحمیلی باشد.
* چنان که در پی خواهد آمد همایشها عمدتاً دارای نقش اساسی بوده، هر چند که تعدادی از کنفرانسها و نشستها نیز تأثیر بسزایی در توجیه موضوع گفتگو داشته است.
* ایران، با جدی گرفتن مسألهی گفتگوی تمدنها، توانست آن را در صدر جدول اهتمام یونسکو قرار دهد.
* یک وجه رویکرد ملل مختلف به گفتگوی تمدنها احساس دغدغهای است که برخی نسبت به پیامدهای جهانی شدن دارند. البته این بدان معنا نیست که آنان خواهان ناحیهای شدن (لوکالیزاسیون) نیز باشند، بلکه تا در سایهی گفتگو راه چارهای بیندیشند تا در برابر خطرات و آسیبهای احتمالی جهانی شدن، به سبک امریکایی، مصونیت یابند.
* در راستای دیدگاه سایبرنتیکی، و برای توجیه رویکرد دول غربی متحد امریکا، اشاره به نکتهای خالی از لطف نیست، و آن این است که اصولاً گفتگوی تمدنها ضد یا بدیل برخورد تمدنها نیست و یک ساز مخالف در برابر برخورد تمدنها نمینوازد، چه آن که در گفتگو هم برخورد هست، جر و بحثها و ستیزهها نوع لطیف همان برخورد است، و به عبارتی گفتگوی تمدنها بخشی از طیف وسیع برخورد تمدنها میتواند تلقی شود. بدین سان، «گفتگوی تمدنها» همانا تلطیف عارفانهی «برخورد تمدنهاو نوسازی نظم جهان» است، که با برخورداری از تشرف موضع، آب بر آتش تواند پاشید و به عنوان تمدن گفتوگوگر، چه بسا برتری خود را بر مدعی ستیزه و برخورد محفوظ خواهد داشت.(3)
* براساس گزارشهای مندرجه در ماهنامه «گزارش گفت و گو» ارگان رسمی مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها تلاشهای انجام گرفته در این ارتباط، از اواخر سال 2001 تاکنون مسیری فروکاهشی طی کرده است چنان که در تازهترین شمارهی گزارش گفتگو (دورهی سوم، شمارهی 12) هیچ خبری از این تلاشها نیست.(4)
تحلیل پدیدارشناختی این است که بروز آشفتگیهای اخیر در منطقهی خاورمیانه، به ویژه از اواخر سال 2003 میلادی، همراه با فشارهای وارده بر ایران - ابتدا در ارتباط با امضای الحاقیهی پروتکل منع سلاحهای اتمی، و سپس در ارتباط با متوقف ساختن عملیات غنی سازی اورانیوم که به ایران نسبت داده میشود - عملاً ایران را در موضع تدافعی سختی قرار داده، اولویت را، در پرداختن به مأموریت انسانی گفتگوی تمدنها، از آن سلب نموده است. از طرفی دیگر، سایر کشورها نیز چون که داعی شخصی نسبت به ورود به این مسأله را نداشتهاند، مسیر دیالوگ را در کشمکش موجود، به نفع یکی از طرفین تغییر دادهاند که خود امری طبیعی است.
این از نقطه نظر خوشبینانه، و اما برداشت دیگری هم که ممکن است، چیزی در مقولهی آسیبشناسی مرکز است؛ یعنی ممکن است مرکز از وضعیت بسیجی خود خارج و تبدیل به نهاد شده باشد، که ایستایی و عادی شدن فعالیتها در چنین صورتی غیر منتظره نیست.(5)
بخش دوم:
تحلیل آماری کنفرانسها، همایشها و نشستهای
داخلی، خارجی و بینالمللی
آنچه در این بخش به نظر شما میرسد نوع دیگری از تحلیل به صورت تعقیب روند تلاشهایی است که در زمینهی همایشها و نشستهای عمدهی داخلی و خارجی صورت گرفته است(6) و با مقایسهی آغاز و انجام، و کشورهایی که از این طرح استقبال کردهاند، همچنین بعد داخلی و خارجی قضیه، میتوان به روشنی میزان موفقیتآمیز آن را دید.
الف - قبل از سال 2000
1. همایش بین المللی چیستی گفتگوی تمدنها (آذر 1377)، در تهران، از سوی سازمان مدارک فرهنگی وزات ارشاد اسلامی برگزار شد.
2. جشنواره گفتگوی تمدنها (ایران، هرمزگان اسفند / 1379)، همراه با نمایشگاه جزیرهای و دریایی.
3. دومین اجلاس گفتگوی تمدنهای ایران و اسپانیا (اسفند 1379)، در مادرید. کنفرانس اول: تابستان 1378 در تهران برگزار شد.
ب - سال 2000
در سال 2000 فقط 6 همایش با صبغهی، اغلب، سیاسی - علمی در خارج برگزار گردیده است.
ب / 1. داخل ندارد.
ب / 2. خارج
1. مقر سازمان ملل متحد (آمریکا) نوامبر 2000، نشست ویژهی مجمع عمومی ملل متحد در مورد گفتگوی تمدنها، با عنوان سال ملل متحد برای گفتگوی تمدنها.
2. بن (آلمان) 2000، همایش گفتگوی تمدنهای ایران و آلمان، نمایشگاه هفت هزار سال تاریخ تمدن ایران در موزهی بن.
3. قاهره (مصر) اکتبر 2000، کنفرانس جهانی «برای گفتگو» توسط دانشگاه الازهر مصر، سازمان کنفرانس اسلامی.
4. قاهره (مصر) دسامبر 2000، همایش گفتگوی تمدنها، توسط اتحادیهی عرب با حضور عمروموسی دبیر کل اتحادیهی عرب.
5. قطر، مه 2000، میزگرد گفتگوی بین تمدنها و نظم نوین جهانی، باشگاه فرهنگی الحبره قطر.
6. هاوانا (کوبا) 2000، اجلاس گفتگوی تمدنها، توسط مجلس ملی وزارت امور خارجهی کوبا با همکاری سفارت جمهوری اسلامی ایران در هاوانا.
ج - سال 2001
در این سال تعداد 31 اجلاس و همایش با صبغهی علمی - فرهنگی برگزار گردیده، که از آن میان 12 همایش در داخل، و 19 مورد توسط مراکز خارج ایران انجام شده است ؛ همچنین تعداد 24 همایش با صبغهی سیاسی (و بعضا سیاسی - فرهنگی) برگزار گردیده، که 7 مورد در داخل، و 17 مورد در خارج انجام گرفته است. (جمع اجلاسها: 55 نشست)ج / 1. داخل
1. دومین گردهمایی سالانهی نمایندگان کانونهای دانشجویی گفتگوی تمدنها (مهر 1380 تهران).
2. همایش روابط فرهنگی ـ تمدنی ایران و آفریقا، به همت مرکز مطالعات آفریقای دانشگاه تربیت مدرس و مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها، و با همکاری وزارت امور خارجه و سازمان ملی یونسکو، و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد. (2 / 1380 دانشگاه تربیت مدرس تهران).
3. برگزاری همایش نیشابور و گفتگوی تمدنها. (2/1380).
4. همایش منادیان گفتگوی تمدنها. با همکاری مؤسسهی غیردولتی رشد NGO، در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد. (2/1380).
5. سمینار نمونههایی از تبادل فرهنگی بینالمللی ایران و تمدنهای دیگر
اندیشه حوزه » شماره 47 (صفحه 247)(12/1380).
6. همایش بینالمللی نوروز گفتگوی تمدنها (1/1380)، ارگ بم.
7. سمینار بینالمللی محیط زیست، دین و فرهنگ. (تهران 3/1380) با همکاری یونسکو و برنامهی عمران سازمان ملل متحد (UNDP).
8. برگزاری سمینار ادبیات داستانی و گفتگوی فرهنگها (اسفند 1380)، در دانشگاه کیش.
9. همایش بین المللی خلیج فارس، تحت عنوان «خلیج فارس ـ آسیا در پرتو تحولات جدید جهانی» (اسفند 1380)، تهران.
10. همایش ملی روابط عمومی، گفتگوی تمدنها، سال 2001، توسط انجمن روابط عمومی ایران و با همکاری مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار گردید (تهران، 2001).
11. همایش بینالمللی گفتگوی میان فرهنگها - دانشگاهها محور فرایند گفتگوی تمدنها، (صدا و سیما، تهران، 1382).
12. برگزاری همایش خوزستان و گفتگوی تمدنها، توسط دانشگاه علوم پزشکی اهواز (شوش، ایران، آذر ماه 1380).
13. تشکیل کنگرهی زن، ورزش و گفتگوی تمدنها، دفتر مطالعات وزارت امور خارجه (تهران، ایران، بهمن 1380).
14. همایش بین المللی معنای زیبایی، به همت فرهنگستان هنر و مرکز گفتگوی تمدنها در فرهنگستان هنر برگزار شد. (مهر 1380).
15. «جشنواره فرهنگی و هنری گفتگوی تمدنها»، توسط گروه هنر مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها در تهران برگزار شد. (10 / 1380).
16. همایش بین المللی حقوق بشر و گفتگوی تمدنها را دانشگاه مفید قم با همکاری مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها، برگزار کرد. (اردیبهشت 1380).
17. کنفرانس گفتگوی تمدنها (پل فیروزه 2).
18. همایش چگونه گفتگوی تمدنها را ادامه دهیم؟ (گزارش گفتگو 20).
19. سمینار ادبیات داستانی گفتگوی تمدنها (اطلاعات 29/12/80).ج / 2. خارج
1. سومین نشست بررسی راههای گسترش فرهنگ گفتگو در سال گفتگوی تمدنها و (حراره ـ زیمباوه 2 / 1380).
2. سمینار گفتگوی و تفاوت توسط دانشگاه سوایس لندن. (سپتامبر 2001 = شهریور 1380).
3. همایش جامعهی مدنی، حاکمیت قانون گفتگوی تمدنها، توسط بنیاد توسعه و صلح (SEF) در برلین (دسامبر 2001).
4. نخستین کنگرهی سازمان گسترش تمدن جهانی در سیدنی (استرالیا)، (جولای 2001 = 27 تیر ماه 1380).
5. کنفرانس یگانگی و تنوع، به همت انجمن اندیشمندان مسلمان (AMSS) در لندن، (دسامبر 2001 = آذر 1380).
6. کنفرانس دین و زندگی اجتماعی در عصر جهانی، از سوی انجمن مسلمانان آمریکا و میشیگان، (اکتبر 2001 = آبان 1380).
7. برگزاری همایش گفتگوی تمدنها در اسلام آباد (پاکستان)، (بهمن 1380).
8. برگزاری همایش منطقهای گفتگوی تمدنها در بنگلادش، (بهمن 1380)، این همایش به ابتکار انجمن آسیایی بنگلادش با همکاری رایزنی فرهنگی سفارت ایران انجام شد.
9. برگزاری همایش بینالمللی «گفتگوی تمدنها تجربهی تاریخی و دور نمای قرن 21» (بهمن 1380) دانشگاه دولتی ملل روسیه.
10. کنفرانس بینالمللی گفتگوی تمدنها توسط ریاست جمهوری لیتوانی و جمهوری لهستان و سازمان یونسکو به طور مشترک برگزار شد. (ویلنیوس، پایتخت لیتوانی، 26 ـ 23 آوریل 2001)
11. کنفرانس اسلام، آفریقا و گفتگوی تمدنها توسط دانشگاه دولتی نیویورک و انستیتوی مطالعات فرهنگی جهان برگزار شد. (نیویورک دانشگاه بینگامتون، 22 ـ 19 آوریل 2001).
12. کنفرانس گفتگوی تمدنها توسط رایزنی فرهنگی ایران در بلگراد و وزارت امور اقلیتهای جمهوری فدرال یوگسلاوی برگزار گردید. (بلگراد یوگسلاوی، ژوئن 2001).
13. برگزاری سمینار گفتگو: با ختین و بنجامین توسط مرکز تحقیقات کنبرا ـ دانشگاه ملی استرالیا، (کنبرا (استرالیا) 22 ـ 21 ژوئن 2001).
14. برگزاری سمینار گفتگوی تمدنها، توسط وزارت امور خارجهی ماداگاسکار و سازمان ملل و سفارت ایران، (ماداگاسکار، ژوئن 2001).
15. کنفرانس گفتگو و تفاوت، توسط دانشگاه SOASلندن و مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها، (لندن، انگلستان، سپتامبر 2001).
16. سمینار بینالمللی گفتگوی تمدنها، با شرکت دانشمندانی از ایران، تاجیکستان، قزاقستان، ازبکستان و افغانستان، توسط رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران برگزار گردید. (تاجیکستان، ژوئن 2001).
17. سمینار بینالمللی گفتگوی تمدنها، توسط دانشگاه سازمان ملل متحد یونسکو برگزار شد (توکیو و کیوتوی (ژاپن)، ژوئن و آگوست 2001 ).
18. برگزاری همایش بینالمللی گفتگوی تمدنها، (کارکاس (ونزوئلا) اکتبر 2001)
19. برگزاری همایش بینالمللی اروپا، مدیترانه، با عنوان علم و توسعه و صلح: برخورد تمدنها به وقوع نخواهد پیوست، با همکاری ژاک شیراک رئیس جمهور فرانسه، کویچیر و ماتسوورا، مدیر کل یونسکو و دومینیک دوویلپن، وزیر امور خارجه فرانسه، (پاریس (فرانسه، ژانویه 2004).
20. تشکیل کنفرانس بینالمللی گفتگوی تمدنها، الگویی جدید برای روابط بینالملل، توسط دولت اتریش و با حضور کوفی عنان، دبیر کل سازمان ملل متحد، (سالزبورگ، اتریش، اوت 2001، شهریور 1380).
21. تشکیل کنفرانس گفتگوی تمدنها، گذر از تفاوتها، توسط مرکز مطالعات سیاسی دانشگاه پرتوریا و با همکاری سفارت جمهوری اسلامی ایران، (دانشگاه پرتوریا (آفریقای جنوبی) نوامبر 2001).
22. سمینار گفتگوی تمدنها، توسط مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی امام موسی صدر، با پیام آقای خاتمی و پاپ ژان پل دوم، آغاز به کار کرد (بیروت، لبنان، نوامبر 2001).
23. برگزاری اجلاس پارلمانی گفتگوی تمدنهای کهن حوزهی مدیترانه (ایران، یونان، مصر و ایتالیا)، توسط مجلس یونان، (آتن، یونان، فوریه 2001).
24. برگزاری همایش چگونه گفتگوی تمدنها را ادامه دهیم؟، مرکز مطالعات راهبردی دانشگاه دمشق با همکاری مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها و رایزنی فرهنگی ایران در سوریه، (دمشق، سوریه، ژانویه 2001).
25. تشکیل کنفرانس ابعاد سیاسی گفتگوی تمدنها، توسط یونسکو، (کیوتو، ژاپن، آگوست 2001).
26. برگزاری همایش جهانی گفتگوی تمدنها: اصول جدید نظام جهانی، (اوکراین، مه 2001).
27. کنفرانس گفتگوی تمدنها بین ژاپن و جهان اسلام، توسط دانشکدهی علوم سیاسی دانشگاه قاهره، (قاهره، مصر، دسامبر 2001).
28. سمپوزیوم سه جانبهی ایران، ایتالیا و ژاپن، «نمای آسیا»، (شهریور 1380) در فلورانس ایتالیا برگزار شد.
29. کنفرانس بینالمللی صلح در سئول، با عنوان «به سوی جامعهی مشترک جهانی از طریق گفتگو میان تمدنها»، (آبان 1380)، با همکاری دانشگاه کیونگ هی (کره جنوبی) و کمیسیون عالی انجمن بینالمللی رؤسای دانشگاهها و انجمن سازمان ملل، برگزار شد.
30. سمینار بینالمللی «آسیای مرکزی، دیروز، امروز، فردا» (سمینار جادهی ابریشم)، از سوی مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجهی ایران، و دانشگاه علوم انسانی بیشکک، در محل دانشگاه این شهر، برگزار شد، (مهر 1380). اعضای شرکت کننده: پژوهشگران و اساتید دانشگاههای ایران، روسیه، قرقیزستان، ازبکستان، چین، تاجیکستان، قزاقستان، آمریکا، کره، ترکیه، ژاپن بودند.
31. کنفرانس اسلام، آفریفا و گفتگوی تمدنها، در دانشگاه بینگامتون نیویورک، با همکاری دانشگاه دولتی نیویورک و انستیتوی مطالعات فرهنگی جهانی، برگزار شد. (2 / 1380)
32. کنفرانس بینالمللی گفتگوی تمدنها، در ویلنیوس (پایتخت لیتوانی)، به همت ریاست جمهوری لیتوانی، ریاست جمهوری لهستان و سازمان یونسکو برگزار شد. (آوریل 2002 = اردیبهشت 1380)
33. برگزاری روز حافظ، با عنوان «شیراز و گفتگوی تمدنها»، در شهر صوفیه پایتخت بلغارستان، (12 اکتبر 2001).
34. نشست ویژهی مجمع عمومی ملل متحد، در مورد گفتگوی تمدنها، و تصویب پیشنهاد ایران مبنی بر نامگذاری سال 2001، به عنوان گفتگوی تمدنها، به اتفاق آراء، (17ـ18 آبان 1380).
35. هزارهی سران و نیویورک (اجلاس هزاره)، 1380.
36. نشست مجالس چهار تمدن کهن (یونان، ایران، ایتالیا، مصر)، در آتن (یونان) انجام شد. (بهمن 1380)د - سال 2002
در سال 2002 تعداد سمینارهای انجام شده در داخل فقط 3 نشست بوده، و 5 نشست هم در خارج بوده است. عموما این همایشها، به جز یکی در داخل و یکی نیز در خارج، با صبغهی فرهنگی صورت گرفتهاند. (جمع نشستها = 8)د / 1. داخل
1. دومین همایش شهر سازی و لغت و گفتگوی تمدنها، در شهر ری (2 / 1381). اولین همایش در سال 1380 برگزار شد. سومین در نجف آباد اصفهان (خرداد ماه 1381) و چهارمین در مشهد (تیر ماه 1381)
2. همایش ایران و غرب در آینهی اندیشهی یکدیگر، از سوی مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها و با همکاری دانشگاه شیراز، ادارهی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، سازمان ایرانگردی و جهانگردی فارس و بنیاد فارسشناسی برگزار شد، (آبان 1381) شیراز.
3. کنفرانس بینالمللی اسلام و صلح جهانی، در محل مرکز مطالعات وزارت امور خارجه، و با شرکت اسلام شناسانی از آمریکا، مصر، تونس، قطر، اردن، آلمان و ایران برگزار شد. (آبان 1381).د / 2. خارج
1. برگزاری کنفرانس بینالمللی لاتینیته و میراث اسلامی در برزیل، در شهر ریودوژانرو، (شهریور 1381).
2. برگزاری سمپوزیوم بینالمللی گفتگوی تمدنها و فرهنگها در لیختن اشتاین، با مشارکت سازمان تربیتی علمی، فرهنگی اسلامی (ایسکو) و آکادمی بینالمللی فلسفه. (مهر 1381).
3. کنفرانس جهان اسلام در کانون، هلسینکی، 1381 (اطلاعات 23 ـ 22/8/1381).
4. برگزاری کنفرانس گفتگوی تمدنها بین ژاپن و جهان اسلام، با شرکت اساتید دانشگاه ژاپن و مصر، به همت دانشکدهی علوم سیاسی قاهره، (آذر 1381). در این کنفرانس اغلب بحثها پیرامون تمایل ژاپن بعد از 11 سپتامبر نسبت به گفتگوی تمدنها، و عدم تعارض تمدن ژاپنی با اسلام و جایگاه ژاپن در جهان معاصر بود.
5. نشست بینالمللی صلح، با شعار گفتگوی تمدنها و فراخوانی جهان به هماهنگی و یکدلی میان ادیان، در شهر آلماتی (قزاقستان)، (بهمن 1381).
ه - سال 2003
در این سال جمعا تعداد 5 نشست (3 داخل، و 2 خارج) به وقوع پیوسته است، که همگی علمی - فرهنگی بودهاند.
ه/ 1. داخل
1. کارگاه بینالمللی گفتگوی تمدنها و علم سیاست، 1382 (همشهری /3/82)
2. همایش سنت و مدرنیته، امکان تعامل این دو، به پیشنهاد سفارت ژاپن، توسط گروه علوم سیاسی مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها و سفارت ژاپن، در تهران برگزار شد. (مهر 1382) در این همایش سخنرانان به ارائهی دیدگاه خود در باب ضرورت تبادل تجارب فرهنگها، در جهان امروز با عطف نظر به دو مسألهی سنت و مدرنیته پرداختند.
3. همایش بینالمللی گفتگوی فرهنگها برگزار شد، (دی 1382)، تهران.
ه/ 2. خارج
1. برگزاری هشتمین اجلاس ادیان در نورنبرگ (آلمان)، با حضور 200 متفکر از ده دین بزرگ جهان، این اجلاس به مدت پنج روز، با مدیریت پروفسور یوهانس لنمن، از دانشگاه ارلانگن و با مشارکت بنیاد اخلاق جهانی (شهر توبینگن)، زیر نظر پروفسور هانس کونگ، برگزار شد.
2. سمینار بینالمللی گفتگوی تمدنها، در صنعا (یمن)، با همکاری سازمان یونسکو و کوشش مرکز تحقیقات و پژوهشهای فرهنگی کشور یمن، برگزار شد، (11/1382). هدف این سمینار نزدیک سازی آراء و نظریههای گفتگوی بنیاد فرهنگی تمدنی و تبلیغ تمدن اسلامی - عربی بوده است.
و - سال 2004
در این سال، تا خرداد ماه، دو همایش در داخل، و سه همایش در خارج برگزار گردیده است که عمدتا با صبغهی فرهنگی بودهاند.
و / 1. داخل
1. اولین همایش بینالمللی نقش زبان در گفتگوی تمدنها، در دانشگاه اصفهان، برگزار شد. (اردیبهشت 1383، 150 نفر اندیشمندان داخلی و 30 نفر خارجی). برگزار کنندگان: دانشگاه محمد بن عبدالله مغرب، مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها، نهاد ریاست جمهوری ایران، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سازمان ملی جوانان، دانشگاه صنعتی اصفهان، استانداری و شهرداری اصفهان، محل: دانشگاه اصفهان.
2. سمینار «منطقه و آینده»، با حضور مقامات ایرانی، کویتی، انگلیسی و آمریکایی برگزار شد. (اردیبهشت 1383)
3. میزگرد فلاسفه، در همایش دوم ملاصدرا راجع به مساله گفتگوی تمدنها (3/1383)و / 2. خارج
1. همایش بینالمللی اروپا، مدیترانه، با عنوان «علم، توسعه و صلح: برخورد تمدنها به وقوع نخواهد پیوست»، در پاریس برگزار شد. (ژانویه 2004). این همایش با هدایت ژاک شیراک، رئیس جمهور فرانسه، مدیر کل یونسکو، وزیر امور خارجه فرانسه، با حضور جمعی از سیاسیون، اقتصاد دانان، جامعه شناسان و چهرههای برجسته، از سراسر جهان، برگزار گردید.
2. چهارمین همایش جهانی گفتگوی اسلام و غرب، با کوشش مؤسسهی جهانی شدن و موقعیت انسانی، در دانشگاه لاوال کبک، برگزار گردید (اردیبهشت 1383). این همایش با هدف بررسی میزان تحقق صلح و تفاهم میان این دو فرهنگ برگزار شد.
3. سمینار اروپایی ـ آسیایی گفتگوی تمدنها، (همایش اوراسیایی قرن 21) با دعوت مدیر کل یونسکو و با حضور رؤسای جمهور قرقیزستان، تاجیکستان و جمعی از وزرا و مسؤولان عالی رتبهی کشورهای مختلف، در قرقیزستان، برگزار شد. (خرداد 1383)
ملاحظه
چنان که ملاحظه میشود سال 2001 شلوغترین سال، از نظر برگزاری همایش گفتگوی تمدنها، بوده است، و دلیل آن هم روشن است (نامیده شدن این سال به همین عنوان) ؛ لیکن با در نظر آوردن گفتگوی تمدن به مثابهی بدیلی برای برخورد تمدنها، چنان که بسیاری از اندیشمندان داخل و خارج بدان معتقدند، ایدهی گفتگو در بازخور واقعهی 11 سپتامبر 2001 (که طبعا بعد از گذشت اندی ظاهر میگردد) از آن منفعل گردیده است. رویکرد مراکز فرهنگی - علمی نیز بدان، این تحلیل را پیش روی ما مینهد که اصولاً این تز یک ایدهی ذاتا فرهنگی میباشد که در سیاست و اقتصاد دارای بازتابهایی است.
پینوشتها
______________________________
1 ) سایبرنتیک: علم ارتباط و کنترل دستگاههای زیستی و صنعتی خودتنظیم.
2 ) 14 و 23 آبان 1383. روزنامهی ایران: گشایش مسیر تازهای در مذاکرات ایران و اروپا در بارهی برنامههای اتمی.
3 ) فقیه، نظام الدین (1383)، جهانی شدن و نو شوندگی نظم جهانی، اطلاعات سیاسی اقتصادی، ش 201-202 ، 59-58.
4 ) وضعیت فیزیکی و معنوی آن در اوج ژورنال است، لیکن تمامی مندرجات آن را گفتگوهای هنری، علمی، و غیره تشکیل میدهد.
5 ) روزنامه خراسان (14/8/1383) در تحلیل کوتاهی الحاق مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها را به وزارت امور خارجه که بر طبق نظر شورای عالی اداری (جلسهی 9/8/1383) صورت گرفته است به معنای پایان عمر این مرکز دانسته است.
6 ) عمدهی سند ما گزارش گفت و گو، بولتن و سپس ماهنامهی مرکز بینالمللی گفت و گوی تمدنها بوده است. هر چند که در تهیهی آمار اجلاسها منبعهای دیگری نیز چون پل فیروزه، کتاب ماه، روزنامهی اطلاعات، خراسان و غیره مورد استفاده قرار گرفتهاند که مراجعه به منبع یکم، برای اطمینان کامل، کافی به نظر میرسد.
برای کسانی که دغدغهی حیات انسانیت را دارند، گفتگوی جهانی تمدنها از اهمیت خاصی برخوردار است و القای تفکر گفتگو به جای برخورد که از سال 1377 توسط ایران طرح شده، و استقبالی که در سطح بینالمللی از آن شد، این واقعیت و نیاز را ملموستر ساخته است. کشورها جوشش خاصی نشان دادند و با این که متحد ما نبودند، در برههای، از آن استقبال کردند، چنان که پیشنهاد نامگذاری سال 2001 ، به عنوان سال گفتگوی تمدنها، را که از سوی ایران مطرح شده بود، به اجماع، تصویب کردند و خود نیز گامهایی در تحقق آن برداشتند.
البته حفظ چنین چیزی بسیار دشوار است، زیرا برای تمدنهای قدرتمند گوش ندادن به حرف دیگران و حذف آنها بسیار آسانتر مینماید.
چنان که در تحلیل روندی زیر ملاحظه میشود تعداد نشستهای قابل توجهی در این چند سال، در داخل و خارج، انجام شده و ثمراتی نیز در بر داشته است که در دو بعد نظری و عملی درخور توجه است:
بخش نخست: تحلیل توصیفی
الف - نظری
* قبول داعیه داری رهبری گفتگوی تمدنها از سوی دول غربی و شرقی نسبت به ایران، تلویحا، این شانس را به ایران داد تا دول غربی او را به مثابهی قدرت نوظهوری به رسمیت بشناسند.
* در برابر نظریهی مهم و استراتژیک «برخورد تمدنها» نظراتی مانند «آمیختگی تمدنها»، نظریهی «پایان تاریخ»، نظریهی «مرشایمر» ارائه شد و لیکن نتوانستند آن را از کرسی اقتدار پائین بیاورند، اما طرح گفتگوی تمدنها توانست عملاً بدیل مناسب و کارامدی را جایگزین آن نماید، که اگر نبود حمایتهای کلان و آن چنانی امریکا و استفاده از نفوذ خود در غرب اروپایی و سایر کشورهای هم پیمان در تحکیم نظریهی برخورد، تا کنون آن نظریه به زباله دانی تاریخ افتاده بود، زیرا نظریهای است پارادوکسیکال و پرنقاش.
* سرانجام طرح گفتگوی تمدنها این تجربه را به دست داد که این نظریه نیز چونان نظریهی برخورد، نیاز به پارادایمی داشت، تا بتواند در مصاف با آن استقامت نماید، و این یک ضرورت علمی و اجتماعی است که از چند سال قبل از مطرح شدن میبایست تهیه و در معرض نقد جهانیان قرار میگرفت، در حالی که چنان به نظر میرسید که قبل از طرح آن در سازمان ملل متحد، سابقهی ذهنی نزد اندیشمندان ما نداشته است.
* و سرانجام، پیش آمدهایی چون عکس العملهای واقعهی 11 سپتامبر 2001، جنگ افغانستان، جنگ عراق و دهها حادثهی تروریستی دیگر و از رونق انداختن طرح گفتگو، به ما آموخت که در پیشبرد طرحهایی با اهداف انسانی باید از اهرمهایی متکی بر قدرت و نفوذ استفاده نمود، و از ابزارهای علمی چون تئوریزه نمودن، به دست گرفتن سکان تکنولوژی، کسب محوریت سیاسی - اقتصادی بهره گرفت و گرنه مهر پایان خوردن بر ایدهی گفتگو به وسیلهی قدرت مهاجم، سرنوشتی خواهد بود که در انتظار آن میباشد.
* ایدهی گفتگوی تمدنها همچون نظریهی برخورد تمدنها از منظر سایبرنتیکی،(1) یک واقعیت تاریخی و اجتماعی است. (توضیح:) در یک قیاس تمثیلی اگر مثلاً گفتگوی تمدنها به نمک تشبیه شود فزونش و یا نبودن آن، هر دو مسأله آفرین میشود: فزونش آن موجب تشنگی شدید و پیامدهای آن است، چنانچه در صورت مصرف بیش از اندازهی آب و پائین آمدن مقدار نمک در خون، در نتیجه بازخور (فیدبک) و تمایل به تناول و مصرف، مقدار از دست رفتهی نمک تأمین میگردد.
* نمیتوان این واقعیت را از نظر دور داشت که جهان کنونی به سمت روابط متقابل، گرد شدن، ارتباط و پیوستگی پیش میرود و بی گفتگو و مفاهمه، در تمامی سطوح مورد علاقه، امکان کامیابی متصور نیست. از این روی، توقف حرکتهای صوری آن دلیلی بر ایست کامل آن نیست، و میتواند دلیلی بر ورود از مرحلهای به مرحلهی دیگر باشد، مثلاً از مرحلهی گفتگو برای بررسی، به مرحلهی گفتگوی عملی، یعنی از مرحلهی فرمولی به مرحلهی فرایندی آن، چنان که نمونههایی از آن را در گفتگوها برای بازداشتن ایران از پیشرفت در علوم هستهای و مقاومت ایران برای نگه داشتن این حق برای خود شاهد بودهایم.(2)
ب - عملی
* همسویی جبههی غربی اروپایی، با ایران در مسألهی انرژی هستهای، در مواجهه با هجومهای امریکا که در پادرمیانی سه کشور فرانسه، آلمان و انگلیس ظاهر شد، موفقیت و صلاحیت ذاتی این طرح، و صداقت ایران برای نجات بشریت را بر ملا ساخت، زیرا پرچمداری طرح گفتگوی تمدنها او را در ردیف قدرتی قابل اعتنا قرار داده بود.
* زعامت گفتگوی تمدنها برای ایران موجب شد تا امریکا و جبههی متحدش نقش ارزنده و تعیین کنندهی ایران را در مسائل خاورمیانه، به ویژه لبنان، افغانستان و عراق، بشناسد.
* خروج از انزوای تحمیلی: مجموعهی تلاشها در این رابطه، عملاً، نشان داد که گفتگوی تمدنها میتواند یک راه حل مناسب برای ایران در مقابل دیگر جوامع و در نتیجه خروج از بن بست و انزوای تحمیلی باشد.
* چنان که در پی خواهد آمد همایشها عمدتاً دارای نقش اساسی بوده، هر چند که تعدادی از کنفرانسها و نشستها نیز تأثیر بسزایی در توجیه موضوع گفتگو داشته است.
* ایران، با جدی گرفتن مسألهی گفتگوی تمدنها، توانست آن را در صدر جدول اهتمام یونسکو قرار دهد.
* یک وجه رویکرد ملل مختلف به گفتگوی تمدنها احساس دغدغهای است که برخی نسبت به پیامدهای جهانی شدن دارند. البته این بدان معنا نیست که آنان خواهان ناحیهای شدن (لوکالیزاسیون) نیز باشند، بلکه تا در سایهی گفتگو راه چارهای بیندیشند تا در برابر خطرات و آسیبهای احتمالی جهانی شدن، به سبک امریکایی، مصونیت یابند.
* در راستای دیدگاه سایبرنتیکی، و برای توجیه رویکرد دول غربی متحد امریکا، اشاره به نکتهای خالی از لطف نیست، و آن این است که اصولاً گفتگوی تمدنها ضد یا بدیل برخورد تمدنها نیست و یک ساز مخالف در برابر برخورد تمدنها نمینوازد، چه آن که در گفتگو هم برخورد هست، جر و بحثها و ستیزهها نوع لطیف همان برخورد است، و به عبارتی گفتگوی تمدنها بخشی از طیف وسیع برخورد تمدنها میتواند تلقی شود. بدین سان، «گفتگوی تمدنها» همانا تلطیف عارفانهی «برخورد تمدنهاو نوسازی نظم جهان» است، که با برخورداری از تشرف موضع، آب بر آتش تواند پاشید و به عنوان تمدن گفتوگوگر، چه بسا برتری خود را بر مدعی ستیزه و برخورد محفوظ خواهد داشت.(3)
* براساس گزارشهای مندرجه در ماهنامه «گزارش گفت و گو» ارگان رسمی مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها تلاشهای انجام گرفته در این ارتباط، از اواخر سال 2001 تاکنون مسیری فروکاهشی طی کرده است چنان که در تازهترین شمارهی گزارش گفتگو (دورهی سوم، شمارهی 12) هیچ خبری از این تلاشها نیست.(4)
تحلیل پدیدارشناختی این است که بروز آشفتگیهای اخیر در منطقهی خاورمیانه، به ویژه از اواخر سال 2003 میلادی، همراه با فشارهای وارده بر ایران - ابتدا در ارتباط با امضای الحاقیهی پروتکل منع سلاحهای اتمی، و سپس در ارتباط با متوقف ساختن عملیات غنی سازی اورانیوم که به ایران نسبت داده میشود - عملاً ایران را در موضع تدافعی سختی قرار داده، اولویت را، در پرداختن به مأموریت انسانی گفتگوی تمدنها، از آن سلب نموده است. از طرفی دیگر، سایر کشورها نیز چون که داعی شخصی نسبت به ورود به این مسأله را نداشتهاند، مسیر دیالوگ را در کشمکش موجود، به نفع یکی از طرفین تغییر دادهاند که خود امری طبیعی است.
این از نقطه نظر خوشبینانه، و اما برداشت دیگری هم که ممکن است، چیزی در مقولهی آسیبشناسی مرکز است؛ یعنی ممکن است مرکز از وضعیت بسیجی خود خارج و تبدیل به نهاد شده باشد، که ایستایی و عادی شدن فعالیتها در چنین صورتی غیر منتظره نیست.(5)
بخش دوم:
تحلیل آماری کنفرانسها، همایشها و نشستهای
داخلی، خارجی و بینالمللی
آنچه در این بخش به نظر شما میرسد نوع دیگری از تحلیل به صورت تعقیب روند تلاشهایی است که در زمینهی همایشها و نشستهای عمدهی داخلی و خارجی صورت گرفته است(6) و با مقایسهی آغاز و انجام، و کشورهایی که از این طرح استقبال کردهاند، همچنین بعد داخلی و خارجی قضیه، میتوان به روشنی میزان موفقیتآمیز آن را دید.
الف - قبل از سال 2000
1. همایش بین المللی چیستی گفتگوی تمدنها (آذر 1377)، در تهران، از سوی سازمان مدارک فرهنگی وزات ارشاد اسلامی برگزار شد.
2. جشنواره گفتگوی تمدنها (ایران، هرمزگان اسفند / 1379)، همراه با نمایشگاه جزیرهای و دریایی.
3. دومین اجلاس گفتگوی تمدنهای ایران و اسپانیا (اسفند 1379)، در مادرید. کنفرانس اول: تابستان 1378 در تهران برگزار شد.
ب - سال 2000
در سال 2000 فقط 6 همایش با صبغهی، اغلب، سیاسی - علمی در خارج برگزار گردیده است.
ب / 1. داخل ندارد.
ب / 2. خارج
1. مقر سازمان ملل متحد (آمریکا) نوامبر 2000، نشست ویژهی مجمع عمومی ملل متحد در مورد گفتگوی تمدنها، با عنوان سال ملل متحد برای گفتگوی تمدنها.
2. بن (آلمان) 2000، همایش گفتگوی تمدنهای ایران و آلمان، نمایشگاه هفت هزار سال تاریخ تمدن ایران در موزهی بن.
3. قاهره (مصر) اکتبر 2000، کنفرانس جهانی «برای گفتگو» توسط دانشگاه الازهر مصر، سازمان کنفرانس اسلامی.
4. قاهره (مصر) دسامبر 2000، همایش گفتگوی تمدنها، توسط اتحادیهی عرب با حضور عمروموسی دبیر کل اتحادیهی عرب.
5. قطر، مه 2000، میزگرد گفتگوی بین تمدنها و نظم نوین جهانی، باشگاه فرهنگی الحبره قطر.
6. هاوانا (کوبا) 2000، اجلاس گفتگوی تمدنها، توسط مجلس ملی وزارت امور خارجهی کوبا با همکاری سفارت جمهوری اسلامی ایران در هاوانا.
ج - سال 2001
در این سال تعداد 31 اجلاس و همایش با صبغهی علمی - فرهنگی برگزار گردیده، که از آن میان 12 همایش در داخل، و 19 مورد توسط مراکز خارج ایران انجام شده است ؛ همچنین تعداد 24 همایش با صبغهی سیاسی (و بعضا سیاسی - فرهنگی) برگزار گردیده، که 7 مورد در داخل، و 17 مورد در خارج انجام گرفته است. (جمع اجلاسها: 55 نشست)ج / 1. داخل
1. دومین گردهمایی سالانهی نمایندگان کانونهای دانشجویی گفتگوی تمدنها (مهر 1380 تهران).
2. همایش روابط فرهنگی ـ تمدنی ایران و آفریقا، به همت مرکز مطالعات آفریقای دانشگاه تربیت مدرس و مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها، و با همکاری وزارت امور خارجه و سازمان ملی یونسکو، و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد. (2 / 1380 دانشگاه تربیت مدرس تهران).
3. برگزاری همایش نیشابور و گفتگوی تمدنها. (2/1380).
4. همایش منادیان گفتگوی تمدنها. با همکاری مؤسسهی غیردولتی رشد NGO، در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد. (2/1380).
5. سمینار نمونههایی از تبادل فرهنگی بینالمللی ایران و تمدنهای دیگر
اندیشه حوزه » شماره 47 (صفحه 247)(12/1380).
6. همایش بینالمللی نوروز گفتگوی تمدنها (1/1380)، ارگ بم.
7. سمینار بینالمللی محیط زیست، دین و فرهنگ. (تهران 3/1380) با همکاری یونسکو و برنامهی عمران سازمان ملل متحد (UNDP).
8. برگزاری سمینار ادبیات داستانی و گفتگوی فرهنگها (اسفند 1380)، در دانشگاه کیش.
9. همایش بین المللی خلیج فارس، تحت عنوان «خلیج فارس ـ آسیا در پرتو تحولات جدید جهانی» (اسفند 1380)، تهران.
10. همایش ملی روابط عمومی، گفتگوی تمدنها، سال 2001، توسط انجمن روابط عمومی ایران و با همکاری مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار گردید (تهران، 2001).
11. همایش بینالمللی گفتگوی میان فرهنگها - دانشگاهها محور فرایند گفتگوی تمدنها، (صدا و سیما، تهران، 1382).
12. برگزاری همایش خوزستان و گفتگوی تمدنها، توسط دانشگاه علوم پزشکی اهواز (شوش، ایران، آذر ماه 1380).
13. تشکیل کنگرهی زن، ورزش و گفتگوی تمدنها، دفتر مطالعات وزارت امور خارجه (تهران، ایران، بهمن 1380).
14. همایش بین المللی معنای زیبایی، به همت فرهنگستان هنر و مرکز گفتگوی تمدنها در فرهنگستان هنر برگزار شد. (مهر 1380).
15. «جشنواره فرهنگی و هنری گفتگوی تمدنها»، توسط گروه هنر مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها در تهران برگزار شد. (10 / 1380).
16. همایش بین المللی حقوق بشر و گفتگوی تمدنها را دانشگاه مفید قم با همکاری مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها، برگزار کرد. (اردیبهشت 1380).
17. کنفرانس گفتگوی تمدنها (پل فیروزه 2).
18. همایش چگونه گفتگوی تمدنها را ادامه دهیم؟ (گزارش گفتگو 20).
19. سمینار ادبیات داستانی گفتگوی تمدنها (اطلاعات 29/12/80).ج / 2. خارج
1. سومین نشست بررسی راههای گسترش فرهنگ گفتگو در سال گفتگوی تمدنها و (حراره ـ زیمباوه 2 / 1380).
2. سمینار گفتگوی و تفاوت توسط دانشگاه سوایس لندن. (سپتامبر 2001 = شهریور 1380).
3. همایش جامعهی مدنی، حاکمیت قانون گفتگوی تمدنها، توسط بنیاد توسعه و صلح (SEF) در برلین (دسامبر 2001).
4. نخستین کنگرهی سازمان گسترش تمدن جهانی در سیدنی (استرالیا)، (جولای 2001 = 27 تیر ماه 1380).
5. کنفرانس یگانگی و تنوع، به همت انجمن اندیشمندان مسلمان (AMSS) در لندن، (دسامبر 2001 = آذر 1380).
6. کنفرانس دین و زندگی اجتماعی در عصر جهانی، از سوی انجمن مسلمانان آمریکا و میشیگان، (اکتبر 2001 = آبان 1380).
7. برگزاری همایش گفتگوی تمدنها در اسلام آباد (پاکستان)، (بهمن 1380).
8. برگزاری همایش منطقهای گفتگوی تمدنها در بنگلادش، (بهمن 1380)، این همایش به ابتکار انجمن آسیایی بنگلادش با همکاری رایزنی فرهنگی سفارت ایران انجام شد.
9. برگزاری همایش بینالمللی «گفتگوی تمدنها تجربهی تاریخی و دور نمای قرن 21» (بهمن 1380) دانشگاه دولتی ملل روسیه.
10. کنفرانس بینالمللی گفتگوی تمدنها توسط ریاست جمهوری لیتوانی و جمهوری لهستان و سازمان یونسکو به طور مشترک برگزار شد. (ویلنیوس، پایتخت لیتوانی، 26 ـ 23 آوریل 2001)
11. کنفرانس اسلام، آفریقا و گفتگوی تمدنها توسط دانشگاه دولتی نیویورک و انستیتوی مطالعات فرهنگی جهان برگزار شد. (نیویورک دانشگاه بینگامتون، 22 ـ 19 آوریل 2001).
12. کنفرانس گفتگوی تمدنها توسط رایزنی فرهنگی ایران در بلگراد و وزارت امور اقلیتهای جمهوری فدرال یوگسلاوی برگزار گردید. (بلگراد یوگسلاوی، ژوئن 2001).
13. برگزاری سمینار گفتگو: با ختین و بنجامین توسط مرکز تحقیقات کنبرا ـ دانشگاه ملی استرالیا، (کنبرا (استرالیا) 22 ـ 21 ژوئن 2001).
14. برگزاری سمینار گفتگوی تمدنها، توسط وزارت امور خارجهی ماداگاسکار و سازمان ملل و سفارت ایران، (ماداگاسکار، ژوئن 2001).
15. کنفرانس گفتگو و تفاوت، توسط دانشگاه SOASلندن و مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها، (لندن، انگلستان، سپتامبر 2001).
16. سمینار بینالمللی گفتگوی تمدنها، با شرکت دانشمندانی از ایران، تاجیکستان، قزاقستان، ازبکستان و افغانستان، توسط رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران برگزار گردید. (تاجیکستان، ژوئن 2001).
17. سمینار بینالمللی گفتگوی تمدنها، توسط دانشگاه سازمان ملل متحد یونسکو برگزار شد (توکیو و کیوتوی (ژاپن)، ژوئن و آگوست 2001 ).
18. برگزاری همایش بینالمللی گفتگوی تمدنها، (کارکاس (ونزوئلا) اکتبر 2001)
19. برگزاری همایش بینالمللی اروپا، مدیترانه، با عنوان علم و توسعه و صلح: برخورد تمدنها به وقوع نخواهد پیوست، با همکاری ژاک شیراک رئیس جمهور فرانسه، کویچیر و ماتسوورا، مدیر کل یونسکو و دومینیک دوویلپن، وزیر امور خارجه فرانسه، (پاریس (فرانسه، ژانویه 2004).
20. تشکیل کنفرانس بینالمللی گفتگوی تمدنها، الگویی جدید برای روابط بینالملل، توسط دولت اتریش و با حضور کوفی عنان، دبیر کل سازمان ملل متحد، (سالزبورگ، اتریش، اوت 2001، شهریور 1380).
21. تشکیل کنفرانس گفتگوی تمدنها، گذر از تفاوتها، توسط مرکز مطالعات سیاسی دانشگاه پرتوریا و با همکاری سفارت جمهوری اسلامی ایران، (دانشگاه پرتوریا (آفریقای جنوبی) نوامبر 2001).
22. سمینار گفتگوی تمدنها، توسط مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی امام موسی صدر، با پیام آقای خاتمی و پاپ ژان پل دوم، آغاز به کار کرد (بیروت، لبنان، نوامبر 2001).
23. برگزاری اجلاس پارلمانی گفتگوی تمدنهای کهن حوزهی مدیترانه (ایران، یونان، مصر و ایتالیا)، توسط مجلس یونان، (آتن، یونان، فوریه 2001).
24. برگزاری همایش چگونه گفتگوی تمدنها را ادامه دهیم؟، مرکز مطالعات راهبردی دانشگاه دمشق با همکاری مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها و رایزنی فرهنگی ایران در سوریه، (دمشق، سوریه، ژانویه 2001).
25. تشکیل کنفرانس ابعاد سیاسی گفتگوی تمدنها، توسط یونسکو، (کیوتو، ژاپن، آگوست 2001).
26. برگزاری همایش جهانی گفتگوی تمدنها: اصول جدید نظام جهانی، (اوکراین، مه 2001).
27. کنفرانس گفتگوی تمدنها بین ژاپن و جهان اسلام، توسط دانشکدهی علوم سیاسی دانشگاه قاهره، (قاهره، مصر، دسامبر 2001).
28. سمپوزیوم سه جانبهی ایران، ایتالیا و ژاپن، «نمای آسیا»، (شهریور 1380) در فلورانس ایتالیا برگزار شد.
29. کنفرانس بینالمللی صلح در سئول، با عنوان «به سوی جامعهی مشترک جهانی از طریق گفتگو میان تمدنها»، (آبان 1380)، با همکاری دانشگاه کیونگ هی (کره جنوبی) و کمیسیون عالی انجمن بینالمللی رؤسای دانشگاهها و انجمن سازمان ملل، برگزار شد.
30. سمینار بینالمللی «آسیای مرکزی، دیروز، امروز، فردا» (سمینار جادهی ابریشم)، از سوی مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجهی ایران، و دانشگاه علوم انسانی بیشکک، در محل دانشگاه این شهر، برگزار شد، (مهر 1380). اعضای شرکت کننده: پژوهشگران و اساتید دانشگاههای ایران، روسیه، قرقیزستان، ازبکستان، چین، تاجیکستان، قزاقستان، آمریکا، کره، ترکیه، ژاپن بودند.
31. کنفرانس اسلام، آفریفا و گفتگوی تمدنها، در دانشگاه بینگامتون نیویورک، با همکاری دانشگاه دولتی نیویورک و انستیتوی مطالعات فرهنگی جهانی، برگزار شد. (2 / 1380)
32. کنفرانس بینالمللی گفتگوی تمدنها، در ویلنیوس (پایتخت لیتوانی)، به همت ریاست جمهوری لیتوانی، ریاست جمهوری لهستان و سازمان یونسکو برگزار شد. (آوریل 2002 = اردیبهشت 1380)
33. برگزاری روز حافظ، با عنوان «شیراز و گفتگوی تمدنها»، در شهر صوفیه پایتخت بلغارستان، (12 اکتبر 2001).
34. نشست ویژهی مجمع عمومی ملل متحد، در مورد گفتگوی تمدنها، و تصویب پیشنهاد ایران مبنی بر نامگذاری سال 2001، به عنوان گفتگوی تمدنها، به اتفاق آراء، (17ـ18 آبان 1380).
35. هزارهی سران و نیویورک (اجلاس هزاره)، 1380.
36. نشست مجالس چهار تمدن کهن (یونان، ایران، ایتالیا، مصر)، در آتن (یونان) انجام شد. (بهمن 1380)د - سال 2002
در سال 2002 تعداد سمینارهای انجام شده در داخل فقط 3 نشست بوده، و 5 نشست هم در خارج بوده است. عموما این همایشها، به جز یکی در داخل و یکی نیز در خارج، با صبغهی فرهنگی صورت گرفتهاند. (جمع نشستها = 8)د / 1. داخل
1. دومین همایش شهر سازی و لغت و گفتگوی تمدنها، در شهر ری (2 / 1381). اولین همایش در سال 1380 برگزار شد. سومین در نجف آباد اصفهان (خرداد ماه 1381) و چهارمین در مشهد (تیر ماه 1381)
2. همایش ایران و غرب در آینهی اندیشهی یکدیگر، از سوی مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها و با همکاری دانشگاه شیراز، ادارهی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، سازمان ایرانگردی و جهانگردی فارس و بنیاد فارسشناسی برگزار شد، (آبان 1381) شیراز.
3. کنفرانس بینالمللی اسلام و صلح جهانی، در محل مرکز مطالعات وزارت امور خارجه، و با شرکت اسلام شناسانی از آمریکا، مصر، تونس، قطر، اردن، آلمان و ایران برگزار شد. (آبان 1381).د / 2. خارج
1. برگزاری کنفرانس بینالمللی لاتینیته و میراث اسلامی در برزیل، در شهر ریودوژانرو، (شهریور 1381).
2. برگزاری سمپوزیوم بینالمللی گفتگوی تمدنها و فرهنگها در لیختن اشتاین، با مشارکت سازمان تربیتی علمی، فرهنگی اسلامی (ایسکو) و آکادمی بینالمللی فلسفه. (مهر 1381).
3. کنفرانس جهان اسلام در کانون، هلسینکی، 1381 (اطلاعات 23 ـ 22/8/1381).
4. برگزاری کنفرانس گفتگوی تمدنها بین ژاپن و جهان اسلام، با شرکت اساتید دانشگاه ژاپن و مصر، به همت دانشکدهی علوم سیاسی قاهره، (آذر 1381). در این کنفرانس اغلب بحثها پیرامون تمایل ژاپن بعد از 11 سپتامبر نسبت به گفتگوی تمدنها، و عدم تعارض تمدن ژاپنی با اسلام و جایگاه ژاپن در جهان معاصر بود.
5. نشست بینالمللی صلح، با شعار گفتگوی تمدنها و فراخوانی جهان به هماهنگی و یکدلی میان ادیان، در شهر آلماتی (قزاقستان)، (بهمن 1381).
ه - سال 2003
در این سال جمعا تعداد 5 نشست (3 داخل، و 2 خارج) به وقوع پیوسته است، که همگی علمی - فرهنگی بودهاند.
ه/ 1. داخل
1. کارگاه بینالمللی گفتگوی تمدنها و علم سیاست، 1382 (همشهری /3/82)
2. همایش سنت و مدرنیته، امکان تعامل این دو، به پیشنهاد سفارت ژاپن، توسط گروه علوم سیاسی مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها و سفارت ژاپن، در تهران برگزار شد. (مهر 1382) در این همایش سخنرانان به ارائهی دیدگاه خود در باب ضرورت تبادل تجارب فرهنگها، در جهان امروز با عطف نظر به دو مسألهی سنت و مدرنیته پرداختند.
3. همایش بینالمللی گفتگوی فرهنگها برگزار شد، (دی 1382)، تهران.
ه/ 2. خارج
1. برگزاری هشتمین اجلاس ادیان در نورنبرگ (آلمان)، با حضور 200 متفکر از ده دین بزرگ جهان، این اجلاس به مدت پنج روز، با مدیریت پروفسور یوهانس لنمن، از دانشگاه ارلانگن و با مشارکت بنیاد اخلاق جهانی (شهر توبینگن)، زیر نظر پروفسور هانس کونگ، برگزار شد.
2. سمینار بینالمللی گفتگوی تمدنها، در صنعا (یمن)، با همکاری سازمان یونسکو و کوشش مرکز تحقیقات و پژوهشهای فرهنگی کشور یمن، برگزار شد، (11/1382). هدف این سمینار نزدیک سازی آراء و نظریههای گفتگوی بنیاد فرهنگی تمدنی و تبلیغ تمدن اسلامی - عربی بوده است.
و - سال 2004
در این سال، تا خرداد ماه، دو همایش در داخل، و سه همایش در خارج برگزار گردیده است که عمدتا با صبغهی فرهنگی بودهاند.
و / 1. داخل
1. اولین همایش بینالمللی نقش زبان در گفتگوی تمدنها، در دانشگاه اصفهان، برگزار شد. (اردیبهشت 1383، 150 نفر اندیشمندان داخلی و 30 نفر خارجی). برگزار کنندگان: دانشگاه محمد بن عبدالله مغرب، مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها، نهاد ریاست جمهوری ایران، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سازمان ملی جوانان، دانشگاه صنعتی اصفهان، استانداری و شهرداری اصفهان، محل: دانشگاه اصفهان.
2. سمینار «منطقه و آینده»، با حضور مقامات ایرانی، کویتی، انگلیسی و آمریکایی برگزار شد. (اردیبهشت 1383)
3. میزگرد فلاسفه، در همایش دوم ملاصدرا راجع به مساله گفتگوی تمدنها (3/1383)و / 2. خارج
1. همایش بینالمللی اروپا، مدیترانه، با عنوان «علم، توسعه و صلح: برخورد تمدنها به وقوع نخواهد پیوست»، در پاریس برگزار شد. (ژانویه 2004). این همایش با هدایت ژاک شیراک، رئیس جمهور فرانسه، مدیر کل یونسکو، وزیر امور خارجه فرانسه، با حضور جمعی از سیاسیون، اقتصاد دانان، جامعه شناسان و چهرههای برجسته، از سراسر جهان، برگزار گردید.
2. چهارمین همایش جهانی گفتگوی اسلام و غرب، با کوشش مؤسسهی جهانی شدن و موقعیت انسانی، در دانشگاه لاوال کبک، برگزار گردید (اردیبهشت 1383). این همایش با هدف بررسی میزان تحقق صلح و تفاهم میان این دو فرهنگ برگزار شد.
3. سمینار اروپایی ـ آسیایی گفتگوی تمدنها، (همایش اوراسیایی قرن 21) با دعوت مدیر کل یونسکو و با حضور رؤسای جمهور قرقیزستان، تاجیکستان و جمعی از وزرا و مسؤولان عالی رتبهی کشورهای مختلف، در قرقیزستان، برگزار شد. (خرداد 1383)
ملاحظه
چنان که ملاحظه میشود سال 2001 شلوغترین سال، از نظر برگزاری همایش گفتگوی تمدنها، بوده است، و دلیل آن هم روشن است (نامیده شدن این سال به همین عنوان) ؛ لیکن با در نظر آوردن گفتگوی تمدن به مثابهی بدیلی برای برخورد تمدنها، چنان که بسیاری از اندیشمندان داخل و خارج بدان معتقدند، ایدهی گفتگو در بازخور واقعهی 11 سپتامبر 2001 (که طبعا بعد از گذشت اندی ظاهر میگردد) از آن منفعل گردیده است. رویکرد مراکز فرهنگی - علمی نیز بدان، این تحلیل را پیش روی ما مینهد که اصولاً این تز یک ایدهی ذاتا فرهنگی میباشد که در سیاست و اقتصاد دارای بازتابهایی است.
پینوشتها
______________________________
1 ) سایبرنتیک: علم ارتباط و کنترل دستگاههای زیستی و صنعتی خودتنظیم.
2 ) 14 و 23 آبان 1383. روزنامهی ایران: گشایش مسیر تازهای در مذاکرات ایران و اروپا در بارهی برنامههای اتمی.
3 ) فقیه، نظام الدین (1383)، جهانی شدن و نو شوندگی نظم جهانی، اطلاعات سیاسی اقتصادی، ش 201-202 ، 59-58.
4 ) وضعیت فیزیکی و معنوی آن در اوج ژورنال است، لیکن تمامی مندرجات آن را گفتگوهای هنری، علمی، و غیره تشکیل میدهد.
5 ) روزنامه خراسان (14/8/1383) در تحلیل کوتاهی الحاق مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها را به وزارت امور خارجه که بر طبق نظر شورای عالی اداری (جلسهی 9/8/1383) صورت گرفته است به معنای پایان عمر این مرکز دانسته است.
6 ) عمدهی سند ما گزارش گفت و گو، بولتن و سپس ماهنامهی مرکز بینالمللی گفت و گوی تمدنها بوده است. هر چند که در تهیهی آمار اجلاسها منبعهای دیگری نیز چون پل فیروزه، کتاب ماه، روزنامهی اطلاعات، خراسان و غیره مورد استفاده قرار گرفتهاند که مراجعه به منبع یکم، برای اطمینان کامل، کافی به نظر میرسد.