آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۳

چکیده

«انحصارگرایی» یکی از قدیمی ترین و مهم ترین رویکردهای موجود نسبت به حجیت ادیان است که بر اساس آن در هر زمان تنها یک دین می تواند هدایت و سعادت پیروان خود را تضمین کند. در مقابل، تکثرگرایان در دوره های متأخر بر این باورند که این نظریه نمی تواند منظومه هدایت الهی را به بهترین وجه توجیه کند. جدا از تحلیل عقلی دلایل انحصارگرایان و تکثرگرایان، تبیین نظر ادیان درباره این مسئله از اهمیت ویژه ای برخوردار است و با توجه به اینکه اسلام آخرین دین الهی است تبیین نظرگاه آن در این مسئله بسیار مهم است. در این تحقیق تلاش شده است با بررسی آیاتی که به انحصارطلبی یهودیان و مسیحیان نظر دارد به ملازمه آن با انحصارگرایی اسلام توجه شود و در آخر به این نتیجه می رسد که اساساً میان نفی انحصارگرایی ادیان دیگر و نفی انحصارگرایی اسلام تلازمی وجود ندارد و باید برای اثبات یا نفی آن به ادله دیگر مراجعه کرد.

The Quran's approach to Jewish and Christian exclusivism, and investigating its indication on the authority of monotheistic religions after the rise of Islam

"Exclusivism" is one of the oldest and most important approaches to the authority of religions. Based on exclusivism, only one religion can guarantee the guidance and well-being of its followers at a time. On the other hand, recent pluralists believe this theory cannot properly justify the divine guidance system. Besides the rational analysis of the reasons for exclusivists and pluralists, explaining the religions' opinions on this particular issue holds high levels of importance, and because Islam is the last divine religion, presenting its view on this issue is highly important. This research has attempted to examine the verses (of the Quran) that refer to the exclusivity of Jews and Christians and focus on its connection with the exclusivity of Islam. By the end, it is concluded that there is no connection between the negation of the exclusivity of other religions and the negation of the exclusivity of Islam and to either prove or deny it, other evidence should be referred to.

تبلیغات