نقد و بررسی چهار شبهه ابن تیمیه پیرامون شأن نزول آیه صادقین
آرشیو
چکیده
آیه مبارکه «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ» که به «آیه صادقین» مشهور است، یکی از آیات کلیدی در بحث امامت و ولایت به شمار می رود. بر باور تمامی علمای شیعه، این آیه شریفه در شأن و فضیلت امیرالمؤمنین علی(ع) و ائمه معصومین(ع) نازل شده است. اما علمای اهل سنت، ضمن اذعان به نزول آن در مورد امیرالمؤمنین(ع)، تفاسیر دیگری نیز برای آن ارائه می کنند. ابن تیمیه، از علمای برجسته اهل سنت، در تفسیر این آیه، یازده شبهه را مطرح کرده است که چهار مورد از آنها به شأن نزول آیه مربوط می شود. او یکی از این شبهه ها را لقب «صدیق» ابوبکر دانسته و مدعی شده که آیه در شأن و فضیلت او بر امیرالمؤمنین(ع) نازل شده است. این عالم متعصب اهل سنت، همچنین با اشاره به نزول آیه در شأن کعب بن مالک و جمع بودن واژه «صادقین»، مدعی می شود که این آیه نمی تواند در شأن حضرت علی(ع) نازل شده باشد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی شبهات ابن تیمیه در جهت نفی نزول آیه صادقین در مورد امام علی(ع) و پاسخ به آنها می پردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که شبهه صدیق بودن ابوبکر و افضلیت او بر امام علی(ع) ادعایی بدون دلیل و سندی معتبر است. روایات مربوط به صدیق بودن ابوبکر نیز ساختگی و از نظر سند ضعیف هستند. در مقابل، روایات معتبر متعددی از منابع شیعه و اهل سنت، امیرالمؤمنین(ع) را به عنوان صدیق واقعی معرفی می کنند.Criticism and Analysis of Ibn Taymiyyah’s Four Doubts about the Circumstances of the Revelation of the Sadiqin Verse
The blessed verse «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ» which is known as “Sadiqin Verse”, is considered one of the key verses in the discussion of Imamate and Wilayat. According to all the Shiite scholars, this honorable verse was revealed in honor and virtue of Amir al-Mu'minin Ali (AS) and the Infallible Imams. However, while acknowledging its revelation about Amir al-Mu'minin Ali (AS), Sunni scholars also offer other interpretations of it. Ibn Taymiyyah, one of the leading Sunni scholars, raised eleven doubts about the interpretation of this verse, four of which are related to the revelation of the verse. He considered one of these doubts to be Abu Bakr’s title “al-Siddiq” and claimed that the verse was revealed to Amir al-Mu'minin Ali (AS) in his honor and virtue. This bigoted Sunni scholar, also referring to the revelation of the verse in the honor of Ka‘b ibn Malik and the plural of the word “Sadiqin”, claims that this verse cannot have been revealed in the honor of Imam Ali (AS). This research investigates Ibn Taymiyyah’s doubts in the direction of denying the revelation of the Sadiqin verse about Imam Ali (AS) and answers them with a descriptive-analytical method. The findings of the research show that the suspicion of Abu Bakr’s sincerity and his superiority over Imam Ali (AS) is a claim without any valid evidence or document. Narrations related to Abu Bakr’s truthfulness are also fake and weak in terms of chain of transmission. On the other hand, several authentic narrations from Shia and Sunni sources introduce Amir al-Mu’minin Ali (AS) as the true Siddiq.
تبلیغات
