بررسی تطبیقی شأن نزول آیه تبلیغ در منابع تفسیری شیعه و اهل سنت
آرشیو
چکیده
درک عمیق و دقیق مفاهیم قرآن، مستلزم آگاهی از شان نزول آیات آن است. آیه ی تبلیغ (مائده:۶۷) از جمله آیاتی است که در تفسیر و تأویل آن، شان نزول نقشی محوری ایفا می کند. این پژوهش با رویکردی توصیفی - تحلیلی، به بررسی دیدگاه مفسران شیعه و سنی در خصوص شان نزول این آیه و ارتباط آن با واقعه غدیر خم می پردازد. یافته های تحقیق نشان می دهد که اکثریت قریب به اتفاق مفسران شیعه و گروه قابل توجهی از مفسران اهل سنت، شان نزول آیه ی تبلیغ را مرتبط با واقعه ی غدیر و ابلاغ خلافت و امامت حضرت علی(ع) توسط پیامبراکرم(ص) می دانند. این همخوانی، هم با قرائن درونی آیه، از جمله تأکید ویژه بر «بلاغ» و وابستگی اتمام رسالت نبوی به ابلاغ امامت امام علی(ع)، و هم با قرائن بیرونی مانند روایات معتبر از هر دو مذهب شیعه و سنی سازگار است. با این حال، برخی از مفسران اهل سنت، با تمرکز صرف بر بخشی از آیه (حفاظت جان پیامبر از سوی خداوند) و عدم توجه به انسجام معنایی کل آیه، ارتباط آن را با واقعه غدیر انکار می کنند.A Comparative Study of the Circumstances of Revelation of the Tabligh Verse in Shiite and Sunnite Sources of Interpretation
A deep and accurate understanding of the concepts of the Quran requires knowledge of the circumstances of the revelation of its verses. Tabligh Verse (Surah al-Ma’idah: 67) is one of the verses whose circumstances of revelation play a pivotal role in its interpretation. This research, with a descriptive-analytical approach, examines the views of Shia and Sunni exegetists regarding the revelation of this verse and its connection with the Ghadir Khum incident. The findings of the research show that the vast majority of Shia exegetists and a significant group of Sunni exegetists consider the revelation of the Tabligh verse to be related to the Ghadir incident and the proclamation of the caliphate and Imamate of Ali (AS) by the Holy Prophet. This concordance is consistent with both the internal evidence of the verse, including the special emphasis on "declaration" and the dependence of the completion of the Prophet's mission on the transmission of the Imamate of Imam Ali (AS), and the external evidence such as authentic narrations from both Shia and Sunni religions. However, some Sunni exegetists, focusing only on a part of the verse (God's protection of the Prophet's life) and not paying attention to the semantic coherence of the whole verse, deny its connection with the Ghadir incident.