سیاستگذاری توسعه منطقه ای مکران با رویکرد آینده پژوهی
آرشیو
چکیده
از جمله معیارهای برنامه ریزی منطقه ای برای مشخص کردن نابرابری ها، تعیین وضعیت مناطق بر حسب برخورداری از شاخص های توسعه است. در ادبیات و سیاست توسعه، عموماً این باور رواج دارد که رشد تولید ناخالص ملی و بالابودن درآمد سرانه، محور اصلی توسعه است. هدف این تحقیق سیاستگذاری توسعه منطقه ای مکران است، پژوهش حاضر با بهره گیری از روش توصیفی - تحلیلی و بر اساس روش های آینده پژوهی با ترکیبی از روش های اسنادی و پیمایشی صورت گرفته است. در این تحقیق برای شناسایی متغیرهای کلیدی مؤثر بر توسعه پایدار منطقه ای مکران پس از مطالعه اسناد بالادستی، از روش دلفی دومرحله ای استفاده شده است و داده های مورد تحلیل شامل 36 متغیر در قالب 8 حوزه به عنوان متغیرهای اولیه مؤثر بر توسعه پایدار می باشد. یافته ها نشان می دهد الگوی مطلوب نهادی برای توسعه مکران گذر از رویکردهای بخشی و حرکت تدریجی در مسیر ظرفیت سازی نهادی خواهد بود. الگوهای غیرنهادی مبتنی بر نظریه نومنطقه گرایی ظرفیت های بالایی را برای ظرفیت سازی نهادی مکران ایفا می نماید. در نتیجه در حکمرانی منطقه ای، سازمان توسعه مکران باید نقش راهبری و سیاستگذاری را به اعتبار پشتیبانی سیاسی حکومت مرکزی ایفا نماید.Makran regional development policy with a future research approach
Among the criteria of regional planning to determine inequalities is determining the status of regions according to development indicators. In the literature and development policy, it is generally believed that the growth of GDP and high per capita income is the main axis of development.. The purpose of this research is the regional development policy of Makran, the current research has been done using the descriptive-analytical method and based on future research methods with a combination of documentary and survey methods. In this research, after studying the upstream documents, two-stage Delphi method was used to identify the key variables affecting the sustainable development of Makran region, and the analyzed data includes 36 variables in the form of 8 areas as primary variables affecting sustainable development. The findings show that the ideal institutional model for the development of Makran will be to go through sectoral approaches and move gradually in the direction of institutional capacity building. Non-institutional models based on the theory of neo-regionalism play high capacities for the institutional capacity building of Makran. As a result, in regional governance, Makran Development Organization should play the role of leadership and policy-making in the credit of the political support of the central government.
تبلیغات
