ارزیابی عملکرد برنامه های چهارم و پنجم توسعه در حوزه مسکن شهری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ارزیابی عملکرد برنامه ها و سیاست های اجرا شده برای حل مشکل مسکن شهری، می تواند در بردارنده تجاربی روشن از آثار و پیامدهای سیاست های اجرا شده و نیز معیاری برای ارزیابی امکان سنجی سیاست های جدید باشد. هدف از مقاله حاضر سنجش عملکرد تأمین مسکن طی دو برنامه چهارم و پنجم توسعه در نقاط شهری استان های کشور می باشد. برای این منظور، امتیاز عملکرد 13 شاخص مسکن شهری، در استان های کشور طی سال های 1385 سال شروع برنامه چهارم، 1390 سال پایان برنامه چهارم و 1395 سال پایان برنامه پنجم محاسبه می گردد. در ابتدا شاخص ها از روش بهترین-بدترین (BWM) وزن دهی و سپس برای رتبه بندی و سطح بندی از تکنیک تاپسیس استفاده شده است. نتایج به دست آمده از امتیاز عملکرد مسکن شهری استان های کشور نشان می دهد طی دوره برنامه چهارم وضعیت عملکرد مسکن شهری بهبود یافته است. اما در دوره برنامه پنجم از لحاظ آماری بهبودی حاصل نشده است. هم چنین در بین شاخص های مورد بررسی، شاخص دسترسی به مسکن مهم ترین شاخص می باشد. می توان گفت علیرغم موفقیت نسبی در سیاست های اجراشده در بخش مسکن از لحاظ کالبدی، اما افزایش قیمت مسکن نسبت به درآمد خانوارها، این موفقیت را بی اثر کرده است. از این رو ضروری است با سیاست گذاری های مناسب، برنامه های اجرایی و عملیاتی از برنامه های پنج ساله توسعه تا بودجه ریزی سنواتی در حوزه مسکن اجرایی گردد.Evaluate the performance of the 4th and 5th development plans in the urban housing sector
An overview of the programs and policies implemented to solve the urban housing problem can include clear experiences of the effects and consequences of the implemented policies and also a criterion for evaluating the feasibility of new policies. The purpose of this article is to assess housing supply policies during the 4th and 5th development programs, with emphasis on the policy of distributing development facilities and reducing inequality in urban areas of the provinces. For this purpose, the development status of urban housing indicators from physical and economic dimensions in the provinces of the country during the years 2006, the beginning of the fourth plan, 2011, the end of the fourth plan and 2016, the end of the fifth plan are calculated. First, the indices were weighted using the Shannon entropy method and then the TOPSIS technique was used to rank and level the development. The results obtained from the level of urban housing development in the provinces of the country show that the situation of urban housing development has improved during the fourth program period. But there was no statistical improvement in the fifth program period. It can be said that despite the relative success of policies implemented in the housing sector in terms of physical, but the increase in housing prices relative to household income, this success has been ineffective. Therefore, it is necessary to implement executive and operational plans from five-year development plans to annual budgeting in the field of housing with appropriate policies.
تبلیغات
