آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۱

چکیده

مجلس شورای اسلامی در تاریخ 17 اسفند 1391 پس از گذشت چهار روز از صدور رأی دیوان بین المللی دادگستری در پرونده «مصونیت دولتی» مربوط به دعوای آلمان به طرفیت ایتالیا که با ورود یونان به عنوان ثالث همراه بود، اقدام به تصویب قانون «صلاحیت دادگستری جمهوری اسلامی ایران برای رسیدگی به دعاوی مدنی علیه دولت های خارجی» نمود.این مقاله ضمن توجه اجمالی به قوانین و رویه ایالات متحده آمریکا و همچنین قانون صدرالذکر کشورمان، به مهمترین مستمسک برای قانونگذاری داخلی یعنی استثناپذیر بودن قاعده مصونیت دولت به هنگام مواجهه با نقض قاعده آمره حقوق بین الملل، در پرتو یافته های دیوان بین المللی دادگستری در رأی فوق و دیگر منابع حقوق بین الملل خواهد پرداخت. در این راستا نخست، مصونیت دولت در قوانین و رویه قضایی ایالات متحده آمریکا و سپس چگونگی قاعده مصونیت دولتی در کشورمان بررسی خواهد شد. در ادامه، استثناپذیر بودن قاعده مصونیت دولتی در حقوق بین الملل معاصر، با بررسی این موضوع در رأی دیوان بین المللی دادگستری در پرونده مصونیت دولتی، آرای دیوان حقوق بشر اتحادیه اروپایی، آرای محاکم داخلی کشورها و معاهدات بین المللی مورد مطالعه قرار خواهد گرفت و در پایان نیز با دیالکتیک میان قواعد موجود حقوق بین الملل و قانون داخلی، به نتیجه گیری در این خصوص مبادرت خواهد ورزید.

Considerations on the Possible Exception of State Immunity Rule in Contemporary International Law

Iran’s Parliament adopted a bill under the title of Act on Jurisdiction of the Islamic Republic of Iran’s Courts on the Civil Claims against Foreign Stats on 7 February 2012 just four days after the ICJ judgment on the case of Jurisdictional Immunity of the State (Germany v. Italy: Greece intervening). The Iranian Act was in reaction to the U.S. government legislations and was basically a countermeasure action. With considering to the US acts and procedures and the aforesaid Iranian Act, this article will examine the main pretext for similar measures, exceptions to the immunity rule when meet with breaches of peremptory norm of international law, in light of the findings of the Court in the above case and other sources of international law. Through consideration the international law sources and internal acts, in conclusion and with dialectic between two previously mentioned sections, I try to find proper response for this question that whether or not countermeasure could have legal basis in the present case.

تبلیغات