ارسطو و دوگانه کلّی- جزئی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ارسطو از «کلّی» تعریفی به دست می دهد که یان لوکاشویچ آن را، به دلیلِ در بر نگرفتنِ کلّی های تهی، غیر جامع می داند. افزون بر این، تعریفی که ارسطو از جزئی به دست می دهد به دو شیوه قابل فهم است: (1) جزئی تنها بر یک چیز حمل پذیر است، (2) جزئی حمل ناپذیر است. این برداشتِ دوگانه، که در سخنان شارحان ارسطو نیز با بسامد زیادی تکرار می شوند، از یک سو، تلقی رابرت کونس و تیموتی اچ. پیکاوَنس که معتقدند جزئی از نظر ارسطو حمل ناپذیر است را زیر سؤال می برد؛ و از دیگر سو، خودْ تعارضی ست که باید حلّ شود. در این جستار نمایان خواهد شد که اوّلاً اِشکال لوکاشویچ وارد نیست و تعریف ارسطو شامل کلّی های تهی هم می شود؛ و ثانیاً تعارضی که ظاهراً از تعریف جزئی برمی آید با تفکیک دو گونه حمل، یعنی «به شیوه یکنام» و «نه به شیوه یکنام»، قابل حلّ است.Aristotle and the universal-particular duality
Aristotle gives a definition of "universal" that Łukasiewicz considers non-comprehensive because it does not include null universals. In addition, Aristotle's definition of a particular can be understood in two ways: (1) a particular can only be predicated on one thing, (2) a particular cannot be predicated. This double conception, which is repeated with great frequency in the words of Aristotle's commentators, on the one hand, calls into question the opinion of Koons and Pickavance - who believe that a particular in Aristotle's view is unpredicable; And on the other hand, it is a conflict that must be resolved. In this essay, it will be shown that, firstly, Łukasiewicz's objection is not relevent and Aristotle's definition also includes null universals; And secondly, the conflict that seems to arise from the definition of particular can be resolved by distinguishing two types of predication, "in the manner of one name" and "not in the manner of one name".
تبلیغات
